سلام و عرض ادب خدمت دوستان گرامی،
امروز بعد از مدتها حسین عزیز، یار دیرینه‌ی این سرا که همواره با مطالب علمیشان به دانش ما افزوده و پاسخگوی سوالهای متعددمان با دلایل علمی و منطق و مهمتر از همه صبر بوده‌اند، متنی را برای ما فرستادند که در زیر میتوانید بخوانید.
«سخن دل،
مدت زیادیست از نعمت بودن با دوستان کبوتردوست در فضای مجازی به دور بوده ام. در این مدت گاه هوس میکردم نگاهی به سایتهای کبوتر بیاندازم. سرسری نگاهی می انداختم و می دیدم دیگر از شور و حال سابق خبری نیست. دیگر از آن بحثهای غلیظ و شدید خبری نیست. نمیدانم من سرد شده ام یا وبلاگها. شاید هم هر دو. چند روزی با خودم کلنجار رفتم تا مطالبی که به ذهنم می رسد را بنویسم و برای سرای کبوتر ایرانی در کانادا ارسال کنم. اما هر بار به دلیلی منصرف می شوم. امشب تصمیم گرفتم سخن دلم را بنویسم و به سمع و نظر دوستداران کبوتر در اقصا نقاط جهان برسانم. حرفهای دلم را می نویسم.
در بخش اول بد نیست یک جمع بندی داشته باشم از آنچه گذشت.
چرا من این سرا را برای نوشتن مطالبم انتخاب کردم؟ دو عامل بود: یکی روحیه علمی که در مقالات این وبلاگ موج میزد و دیگری نداشتن تعصب بیجا بر آنچه همگان آن را درست میپندارند
من کی ام؟ هیچ نیستم. یک علاقه مند به کبوتر که آرزو دارم هم کبوترپران ما از تفریحش لذت ببرد و هم کبوتران مظلوم زندگی مطلوبتری داشته باشند.
بیشتر چه نوشتم؟ سعی کردم اطلاعات خودم و دیگران را از علم روز کبوتر بیشتر و بیشتر کنم و در مورد تغذیه، پرریزی، بهداشت، بیماریها و اصلاح نژاد مطالب جدیدتری بدست آورم و بخصوص در زمینه اصلاح نژاد به کمک همخونی اطلاعات شفاف تری به خودم و دوستداران برسانم.
چقدر موفق بودم؟ دقیق نمیدانم ولی برای تلاشم درصد موفقیت بالایی متصور نیستم. دلایل زیادی وجود دارد که این را می گویم. بسیاری از ما تفکر سنتی داریم و در مقابل تغییر مقاومت می کنیم. سعی میکنیم راه گذشته را ادامه دهیم و اگر هم قرار باشد تغییری دهیم به تغییرات جزیی بسنده می کنیم. از همه مهمتر خطاهای ذهنی داریم. هر چند میدانم آنکه به دنبال حقیقت است نهایتا به آن دست می یابد حتی اگر در زیر سنگ باشد.
در بخش دوم سعی میکنم آنچه از دید این حقیر نکته های اساسی برای رسیدن به موفقیت است را بیان کنم.
کبوترپرانی رشته بسیار مفرح و پرهیجانیست و زمانی که ما به موفقیت برسیم لذت ما از آن بسیار بیشتر خواهد بود. اما اگر پخته و سنجیده عمل نکنیم مرتبا طعم شکست را میچشیم و در نهایت از نگهداری کبوتر خسته شده و آن را کنار میگذاریم. خب همه ما داریم برای رسیدن به موفقیت تلاش میکنیم اما چرا بسیاری از ما واقعا موفق نمیشویم؟ واقعا چرا؟ سعی میکنم انچه از دید ناقص من راهکارهای کاربردی ست را بیان کنم.
1- روراست باشید. این مهمترین شرط است. با خودتان و با دیگران صادق باشید. چه نفعی از کژی و نیرنگ و دروغ برمی آید؟ چه کسی با این روشها به موفقیت رسیده؟ مسلما هیچکس. من در بسیاری از محافل کبوتردوستان بوده ام، کسانی که در کبوترداری، غیراخلاقی فکر میکنند و غیراخلاقی عمل میکنند هیچگاه به هیچ جایی نمی رسند حتی اگر بهترین کبوتران را داشته باشند. پس سعی کنید با راستی و صداقت زندگی کنید. هر رشته ای یک اخلاق حرفه ای دارد مثلا اخلاق مهندسی، اخلاق پزشکی و ... . اخلاق کبوترداری هم داریم آن هم اخلاق حرفه ای. ای کاش روزی برسد که به جای اینکه همه در نکات فنی غرق شوند به نکات اخلاقی هم توجه کنند.
2- برای کبوتر حق قایل باشید. او تحت سرپرستی شماست و باید همچون فرزند خودتان به او توجه کنید. کبوتر حق تغذیه خوب دارد. حق بهداشت خوب دارد. حق پیشگیری و درمان دارد. اگر این حقها را در مورد کبوتر رعایت نکنید هم در حق کبوتر و هم در حق خودتان جفا کرده اید چون با نتیجه نگرفتن از وقت و انرژی ای که گذاشته اید سرمایه ها را بر باد خواهید داد.
به جز تعداد اندکی از گنجه ها، اکثریت قریب به اتفاق گنجه ها واقعا بهداشت خوبی ندارند و همین مساله باعث می شود هم بیماریها بیشتر شوند و هم عملکرد کبوتر کاهش یابد. عزیزان به این نکته توجه کنید: هر چه بهداشت گنجه تان بیشتر باشد کبوتر شما بیشتر میپرد! پس برای نظافت روزانه وقت بگذارید.
برای تغذیه مناسب کبوتر هزینه کنید. باید هزینه کنید. با گندم خالی کبوتر را شکنجه ندهید. اگر هزینه اش را ندارید از تعداد کمتری کبوتر نگهداری کنید که از پس هزینه هایشان بربیایید.
برای کبوترانتان داروخانه تقریبا کاملی تشکیل دهید. 5-6 بیماریهای رایج کبوتر داریم برای هر کدام از آنها داروهای مناسبش را تهیه کنید و داشته باشید. داروی عفونت گلو، داروی ضدانگل، آنتی بیوتیک وسیع الطیف، داروهای تقویتی و مولتی ویتامین، داروی خس خس سینه و .... از مهمترین مواردند.
3- تحقیق کنید. پیرمردی کبوتر نگه ندارید. اگر جوانید سعی کنید از نیروی جوانی استفاده کرده و از منابع معتبر مثل کتاب و مقاله و اینترنت استفاده کنید. زبان انگلیسی خود را تقویت کنید و از متون خارجی استفاده کنید. سعی کنید برای هر کاری که طبق تجربه انجام می دهید دلیل علمی و منطقی محکم پیدا کنید. اگر هیچ برنامه ای برای تحقیق کردن ندارید چندان رشدی نخواهید کرد.
4- با دوستان خوب و صدیق انجمن های محفلی تشکیل دهید. ما در ایران کلوپهای فعال و موثری برای کبوتر نداریم. بسیاری از اشتباهات ما در کبوترداری ناشی از همین کمبود است. پس سعی کنید خودتان انجمنهای کوچکی راه اندازی کنید. با چند نفر از دوستان علاقه مند و باهمت و باصداقت همراه شوید و اطلاعات بین هم رد و بدل کنید.
5- الکی همخون نکنید. این همه در مورد همخونی مطلب خوب نوشته شده اما چرا رعایت نمیشود؟ اگر شما یک گنجه کوچک در گوشه ای دارید و از چند جفت محدود کبوتر نگهداری می کنید لطفا همخون نکنید. چون احتمال اینکه کبوتر مناسب همخونی در میان این چند جفت باشد خیلی کم است. اگر جفت کن های زیاد برای همخونی ندارید لطفا همخون نکنید. اگر نمی توانید در مورد همخونی حداقل 10 دقیقه صحبت کنید و قوانین حاکم بر آن را بیان کنید لطفا همخون نکنید. همخونی قانون دارد. اول قوانین آن را فرا بگیرید. هدف؟ هدف همخونی چیست؟ هدفش را بدانید. همخونی یک قدم از قدمهایی است که در اصلاح نژاد برداشته می شود. در قدمهای دیگر شما نیاز دارید مخالف جفت بزنید یا در مرحله ای دیگر باز همخون کنید. بدون مطالعه همخون نکنید.
6- رقابت منفی نکنید بیفایده است. دیگران را نفی و خودتان را اثبات نکنید. سعی کنید با بزرگان دوست باشید تا رقیب. چیز یاد بگیرید. غرور رو بگذارید کنار. اگر چیزی را نمیدانید به راحتی بگویید نمیدانم. هرگز نخورد آب زمینی که بلند است.
7- برای ایجاد دید خوب در مردم نسبت به نگهداری کبوتر تلاش کنید. خودتان را جای همسایه و مردم بگذارید و فقط خودتان را نبینید. جوری کبوتر نگهداری و هوا کنید که کسی آزرده نشود.
موفق باشید
حسین - اص»
~~~~~~~~~~~
درود بر تو حسین عزیز،
دیشب بر حسب عادت قبل از خواب به وبلاگ سری زدم تا به سوالهای دوستان پاسخ بدهم. اول باورم نشد که پیغامت را دیدم. کلی شوکه شدم. بعد آنچنان هیجان‌زده شدم که تا صبح خوابم نبرد. بهمین جهت شروع کردم به آماده سازی این پست.
بازهم مثل همیشه نکات مهم و کلیدی را بیان کردی. ممنونتم.
حسین جان، این روزها وبلاگها از رنق افتاده‌اند. دلیلش هم یک زمانی فیس‌بوک، یک زمانی واتسپ و اکنون تلگرام و اینستاگرام است. گروه‌های تلگرامی بسیار فعال هستند و مطالب زیادی رد وبدل میگردند. ما هم به نوبه خود فعالیم. فقط من مطالب مهم را برای دوستان قدیمی که به تلگرام ووو دسترسی ندارند به اینجا انتقال میدهم.
هنوز دوستان زیادی هر روزه سوال میپرسند که به آنها پاسخ میدهیم. اما فعالیت اصلی‌مان در تلگرام است. ایکاش می‌آمدی و در کنار یکدیگر مطلب مینوشتیم.
حسین عزیز، با آنکه حضوری نمیشناسمت و هیچگاه رودرروی ندیده‌امت اما هر کجا که باشی دوستت داریم و برایت آرزوی موفقیت میکنیم.
کوچکت
حمید ضیا
ﺳﻼﻡ ﺧﺪﻣﺖ ﻫﻤﻪی ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ.
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﺮاﻣﻲ ﺑﺮاﻱ ﺑﻌﻀﻲ اﺯ ﻣﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮﺩاﺭاﻥ اﻛﻨﻮﻥ ﻓﺼﻞ ﭘﺮاﻧﺪﻥ قلمی‌ها و به‌قول‌معروف غربال ﻛﺮﺩﻥ آن‌هاست. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﺒﻮﺗﺮاﻥ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﺳﻠﻪﻫﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ می‌شوند و ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ اﺯ ﻛﺒﻮﺗﺮﺩاﺭاﻥ آنها ﺭا ﺧﺮﻳﺪاﺭﻱ میکنند. ازاین‌رو بی‌مناسبت ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻱ ﻛﺒﻮﺗﺮ بلندپرواز اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﭙﺮﺩازﻳﻢ.
ﻗﺒﻞ اﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻻﺯﻡ می‌بینم ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻜﺘﻪی ﻣﻬﻢ اشاره‌کنم. ﻧﻜﺘﻪ اﻭﻝ اینکه ﻣﺎ ﺩﺭ اﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﻋﻤﻮﻣﻴﺎﺕ می‌پردازیم ﻧﻪ استثنائات. ازاین‌رو ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ استثنائاتی ﭘﻴﺪا شوند ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻳﺎ ﻣﻐﺎﻳﺮﺕ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎشند. اﻳﻦ دقیقاً اشتباهی است که ﺑﻌﻀﻲ اﺯ ﻛﺒﻮﺗﺮﺩاﺭاﻥ ﻣﻮﻗﻊ اﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﺮﺗﻜﺐ می‌شوند و ﺁﻥ استثنائات ﺭا ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﻗﺮاﺭ می‌دهند. ﻓﻘﻄ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺧﻮﺑﻲ داشته‌اند ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺧﺎﺹ ﺩاﺷﺘﻪ، اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭا ﺑﻪ ﻫﻤﻪی ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ ﺗﻌﻤﻴﻢ می‌دهند و ﺑﺮ اﺳﺎﺱ ﺁﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ اﻧﺘﺨﺎﺏ میکنند.
همان‌طور ﻛﻪ عنوان اﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﻧﺸﺎﻥ می‌دهد ﻧﻜﺘﻪ ﺑﻌﺪﻱ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻱ ﻛﺒﻮﺗﺮ بلندپرواز مدنظر اﺳﺖ ﻧﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺑﺎﻃﻨﻲ. ﭘﺮﺷﻲ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺩاﺭﺩ: ﻇﺎﻫﺮ و ﺫاﺕ. ﻣﺎ نمی‌توانیم ﺫاﺕ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺭا ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ و ﺗﻨﻬﺎ ﺭاﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺫاﺕ، ﻣﺤﻚ ﺯﺩﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻱ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ 25 ﻳﺎ 30 ﺩﺭﺻﺪ ﻫﺪﻑ ما را ﺩﻧﺒﺎﻝ میکنند ﺭا می‌توان ﺩﻳﺪ و ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﺮﺩ. بعضی اﻓﺮاﺩ ﻣﺪﻋﻲ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻱ اﺯ اﻳﻦ «ظاهر خوانی» ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺎ ﻧﻪ آن را ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ و ﻧﻪ تائید میکنیم. ﻣﺜﺎﻝ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﻣﺎ ﺩﺭ اﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺨﺺ ورزشکاری است ﻛﻪ ﺑﺪﻧﻲ کاملاً آماده و ﻋﻀﻼﻧﻲ ﺩاﺭﺩ اﻣﺎ ﻣﺎ نمی‌توانیم ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻗﺪﺭﺕ و ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺨﺘﻲ ﺩﻭﻳﺪﻥ ﻳﻚ ﺩﻭﻱ ﻣﺎﺭاﺗﻦ و ﻳﺎ ﺣﻤﻞ ﻳﻚ ﻭﺯﻧﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭا ﺩاﺭﺩ. اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﻣﺮ بازمی‌گردد ﺑﻪ ﺫاﺕ و ﻗﺪﺭﺕ ﻧﻔﺲ اﻭ. ﻧﻜﺘﻪی ﺁﺧﺮ این است ﻛﻪ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ موردبحث ﻣﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﭘﺮﻳﺪﻩ و ﺟﻮاﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﺟﺎ ﺧﻮاﺏ و ﭘﻴﺮ.
ﺣﺎﻝ به‌صورت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ بلندپرواز اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ظاهری‌ای ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟
* ﻗﺒﻞ اﺯ هر چیز ﺳﻼﻣﺖ اﻭ مدنظر اﺳﺖ. ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺳﺎﻟﻢ ﭘﻒ نمی‌کند، ﻧﻮﻙ و پاهایش ﭘﺮﺧﻮﻥ و ﺩاﺭاﻱ ﭘﺮﻫﺎﻳﻲ ﺗﻤﻴﺰ و شفاف اﺳﺖ.
* ﻫﻤﻮاﺭﻩ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺭا ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺻﺎﻑ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﻪ ﺭﻭﻱ ﻧﻲ و ﻳﺎ ﺟﻌﺒﻪ. ﭼﺮاﻛﻪ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻭﺿﻌﻴﺖ طبیعی‌اش ﺭا ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ می‌گذارد. درحالی‌که ﺭﻭﻱ ﻧﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻻﻳﻞ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدﻥ ﻧﻲ، ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺧﻮﺏ ﻧﺸﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ.
* مسلماً ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﻳﺪﻩ ﺑﺪﻧﻲ ﻋﻀﻼﻧﻲ ﺩاﺭﺩ. اﻳﻦ ﺑﺪﻥ ﻋﻀﻼﻧﻲ ﺑﺎﻋﺚ می‌گردد ﻛﻪ ﻓﺮم و اﺳﺘﻴﻞ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﻴﺮﺩ. اﻭﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ می‌آید ﺳﻴﻨﻪ روبه‌جلو است. ﻋﻀﻼﺕ ﺳﻴﻨﻪ به‌عنوان کمک‌کننده ﺩﺭ ﭘﺮﻭاﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺏ و ﻗﻮﻱ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺳﻴﻨﻪی ﻗﻮﻱ روبه‌جلو و ﺑﺎﻻﺳﺖ ﻛﻪ درنتیجه‌ی اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﺑﺪﻥ ﺣﺎﻟﺘﻲ اریب ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺩﻡ ﭘﻴﺪا می‌کند. ﻳﻌﻨﻲ اﻧﺘﻬﺎﻱ ﺩﻡ ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺗﻤﺎﺱ ﻧﺎﻣﺤﺴﻮﺱ پیداکرده و ﻳﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ زمین قرار می‌گیرد. ﻓﺮاﺥ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﻴﻨﻪ تأثیری ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﺮﻭاﺯ ﻧﺪاﺭﺩ. ﺳﻴﻨﻪی ﻓﺮاﺥ ﻓﻘﻄ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻮﻉ ﭘﺮﺵ ﺭا آرام‌تر ﻳﺎ اصطلاحاً نرم‌پر کند. سینه‌های جمع‌وجور عموماً ﺗﻴﺰ ﭘﺮﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ به خاطر ﺳﻂﺢ ﺗﻤﺎﺱ ﻛﻤﺘﺮ آﻥ ﺑﺎ ﻫﻮا ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﭘﺮﻭاﺯ ﺑﺎﺷﺪ. به‌هرﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﻫﺮ دو صورت ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎﻳﺪ سینه‌اش ﺭا ﺟﻠﻮ ﺑﺪﻫﺪ و ﺑﺎﻻ ﺑﻜﺸﺪ.
* ﺳﺮ و ﮔﺮﺩﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻤﻲ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺳﺮ و ﮔﺮﺩﻥ ﺁﻭﻳﺰاﻥ و روبه‌جلو ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻋﻀﻼﺕ ﺿﻌﻴﻒ گردن اﺳﺖ. ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺩاﺭاﻱ ﻋﻀﻼﺗﻲ ﻗﻮﻱ ﺩﺭ اﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﺳﺖ.
* ﺑﺎل‌های ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﻱ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮاﺭ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺁﻭﻳﺰاﻥ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﻛﺒﻮﺗﺮاﻥ ﻛﻪ به‌طور ﮊﻧﺘﻴﻜﻲ بال‌هایی ﺁﻭﻳﺰاﻥ ﺩاﺭﻧﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﻧﻴﺴﺖ. ﻛﺒﻮﺗﺮﻱ ﻛﻪ بال‌های ﺿﻌﻴﻒ ﺩاﺭﺩ ﻫﻤﻴﺸﻪ آنها ﺭا آﻭﻳﺰاﻥ ﻧﮕﻪ نمی‌داﺭد ﻓﻘﻄ ﺩﺭ ﻣﻮاﺭﺩ ﺧﺴﺘﮕﻲ (ﻧﻪ ﺧﺴﺘﮕﻲ اﺯ ﭘﺮﺵ)؛ اﻣﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮﻱ ﻛﻪ ﮊﻧﺘﻴﻜﻲ بال‌هایش ﺁﻭﻳﺰاﻥ اﺳﺖ مستثناﺳﺖ.
* ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺗﻔﻜﺮاﺕ ﺳﻨﺘﻲ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﻻﻱ 12 ﺳﺎﻋﺖ ﺭا ﺑﻪﺭاﺣﺘﻲ ﺑﭙﺮﻧﺪ اﺳﺎﺳﺎً ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻳﻲ ریزنقش و ﻳﺎ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﻣﺘﻮﺳﻄ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﺩﺭﺷﺖ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺑﺪﻥ عضلانی‌شان ﺗﻮاﻥ ﭘﺮﺵ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭا ﻧﺪاﺭﻧﺪ. بازهم ﻣﺜﺎﻝ اﻧﺴﺎﻥ بدن‌ساز و دونده‌ی ﺩﻭﻱ ﻣﺎﺭاﺗﻦ ﺭا ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻱ میکنم. ﺩﻭﻧﺪﻩﻫﺎﻱ ﺩﻭﻱ ﻣﺎﺭاﺗﻦ ریزنقش و ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
* اﮔﺮ ﺑﻪ ﻛﺒﻮﺗﺮ اﺯ کنار ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﻧﻲ ﻣﺨﺮﻭﻃﻲ ﺷﻜﻞ و ﻣﺘﻘﺎﺭﻥ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ اﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﻥ (اﺯ ﺯﻳﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﻱ ﺑﺎل‌ها) ﺯﻳﺎﺩ ﻧﺒﺎﺷﺪ. اﺻﻂﻼﺣﺎً ﻛﺖوﻛﻠﻔﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻗﻠﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
* ﭘﺎﻫﺎﻱ عضلانی ﻗﻮﻱ اﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎﻱ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﭘﺮﻳﺪﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﺭﻭﻱ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﺭاﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ قابل‌رؤیت ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪﻧﻮﻋﻲ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺩﺭ ﺭاﺳﺘﺎﻱ ﺳﻴﻨﻪ ﻗﺮاﺭ ﺑﮕﻴﺮﺩ. ﺷﺒﻴﻪ ﭘﺎﻫﺎﻱ ﻋﻘﺎﺏ. ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﺟﺎﺧﻮاﺏ ﻓﺎﻗﺪ این‌گونه ﭘﺎﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
* ﭘﺮﻫﺎی ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﻳﺪﻩ ﺷﻔﺎﻑ، ﺑﺮاﻕ و ﻣﺮﺗﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺮﻫﺎﻱ اﺻﻠﻲ بال‌ها ﻣﻨﻆﻢ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻗﺮاﺭ می‌گیرند و فاصله‌ای ﺑﻴﻨﺸﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ. ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺎﻝ ﻛﺒﻮﺗﺮ را ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺯ میکنیم ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻭﺿﻴﻌﺖ نهایتأ ﺩﻭ ﻳﺎ ﺳﻪ ﺗﻴﺰﻩ اول، ﺑﻴﻨﺸﺎﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ می‌افتد. تیزه‌ها ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎﻱ ﺩﻡ ﺑﺮﺳﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺗﻴﺰﻩﻫﺎﻱ خیلی کوتاه ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ تیزپر و ﺗﻴﺰﻩﻫﺎﻱ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺮﻡ ﭘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
* ﺩﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺗﺐ و ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. دم‌های ﻛﻮﺗﺎﻩ اﺯ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﺗﻴﭙﻠﺮ اﺳﺖ. ﺗﻌﺪاﺩ ﺩﻡ 12 ﻋﺪﺩ اﺳﺖ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩﻥ آن ﺩاﻝ ﺑﺮ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎ ﺗﻌﺪاﺩ دم‌های ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺭا ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻤﻲ ﺑﺎ ﺷﻚ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﺮﺩ. چراکه ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻪی ﺩﻡ ﭼﺘﺮﻱ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
* ﺩﺭ ﻳﻚ ﻧﮕﺎﻩ ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻀﺎﻱ ﺑﺪﻧﺶ ﺩﺭ ﺗﻨﺎﺳﺐ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ. هیچ عضوی نباید بیش از حد کوچک یا بزرگ باشد.
* در آخر ﺑﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ ﻋﻀﻼﺕ ﺭا ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﺮﺩ. اﺳﺘﺨﻮاﻥ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﻣﺤﺴﻮﺱ قابل‌لمس ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ تیغه کاردی ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻳﺎ ﺿﻌﻴﻒ اﺳﺖ. ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺧﻮﺏ و ﭘﺮﻳﺪﻩ به‌راﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ نمیشود و ﻫﻤﻮاﺭﻩ ﺩﺭ ﺗﻜﺎﭘﻮ ﺑﺮاﻱ آزادی است. بال‌هایش ﻗﻮی اﺴﺖ و اﻳﻦ را می‌توان به‌راحتی ﺣﺲ ﻛﺮﺩ. ﻳﻚ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﻳﺪﻩ و ﺳﻼﻣﺖ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﻫﺎ ﮔﺮﺩﺩ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺎﻻ می‌کشد و ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ نمی‌نشیند.
اﻣﻴﺪﻭاﺭﻡ ﻧﻜﺎﺕ ﺑﺎﻻ ﺑﺮاﻱ شما ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ ﻛﺎﺭاﻳﻲ ﺩاﺷﺘﻪ باشند و شما ﺭا ﺩﺭ ﺭاﻩ اﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﻬﺘﺮ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻨﺪ. بازهم ﺗﻜﺮاﺭ میکنم اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻇﺎﻫﺮﻱ ﻛﺒﻮﺗﺮ و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً 30 ﺩﺭﺻﺪ ﻛﺎﺭ اﺳﺖ. ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﺷﻲ ﺁن کبوتری است ﻛﻪ ﻣﺎ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﭘﺮﺷﺶ ﺭا ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩاﻳﻢ. اﻳﻦ مطمئن‌ترین ﺭﻭﺵ ﻣﺤﻚ ﺯﺩﻥ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮﺷﻲ اﺳﺖ.
ﻣﻮﻓﻖ و مؤید ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﻛﻮﭼﻚ ﺷﻤﺎ
ﺣﻤﻴﺪ ﺿﻴﺎ