اهمیت دو عنصر تربیت و تمرینکسانی که کبوترداری را در میدان حرفه‌ای آن تجربه کرده‌اند، می‌دانند که اگر کبوتر در جوجه‌گی درست تربیت شده و به شکلی اصولی، با برنامه‌ریزی زمان‌بندی‌شده و با انضباط کامل تمرین داده و ساخته شود، در سال‌های بعد در مدت‌زمانی کوتاه ساز شده و به بهترین وضعیت خود خواهد رسید و طبعاً در تیرماه به زیبایی نمایش خواهد داد. در مقابل، جوجه‌های جاخواب یا آنها که درست روی‌شان کار نشده و یا به بیماری دچار شده‌اند، در اکثریت مواقع کبوتران قابل اتکایی از آب درنخواهند آمد (استثنا هم البته هست). درست مثل دانش‌آموزی که در مقطع ابتدایی پایه‌‌ای قوی دارد، اهمیت "تربیت" و "تمرین" در دوران اولیه زندگی کبوتر (در شش ماه نخست) در تمام زندگی او تعیین‌کننده است. بنابراین، این فرضیه‌ی متداول که "جوجه را باید خواباند و سال بعد پراند" سر تا پا غیر علمی و باطل است.
کبوتر از همان جوجه‌گی بایستی فرا بگیرد که مالک مطلق بام فقط شما هستید نه هیچ کس دیگر؛ باید بیاموزد که کوچک‌ترین حرکت‌اش زیر نظر است و هر چه می‌کند بایستی صرفاً بر مبنای خواست مربی خودش باشد. جوجه‌کبوتر از روی بازیگوشی و همچنین هوشیاری بی‌مانند خود، بلافاصله نقاط ضعف مربی‌اش را شناسایی می‌کند و تا بتواند از زیر کار درمی‌رود و ساز خودش را می‌زند! این‌جاست که فرق آدمی ناشی با مربی‌ای فهیم مشخص میشود. مربی فهیم می‌داند کجا باید نرمش کند و کجا باید جدیت به‌خرج دهد؛ کجا باید به کبوتر فشار بیاورد و کجا باید با شکیبایی، کوتاهی و کم‌کاری جوجه را به او ببخشد.
قابلیت تربیت‌پذیری کبوتر شگفت‌انگیز است. امروزه کبوتران در سیرک‌های معتبر نمایش میدهند و با حرکات موزون و دیدنی خود زیر نظر مربی کارکشته، تماشاگران را به حیرت وامی‌دارند. در ویدئوی زیر، مشاهده میکنید که مربی، تعدادی کبوتر رولر را به وسط مزرعه می‌برد و می‌پراند، بعد آنها را با صدایی مخصوص به درون جعبه می‌کند، بدون اینکه بامی وجود داشته باشد و کبوتر به‌اصطلاح هرز کند! من خود حدود سی سال پیش بارها شاهد بودم که پیشکسوتی بزرگوار در نارمک تهران، نزدیک به صد و خرده‌ای کبوتر پریده را بر خرپشته‌ای دو در سه روی سر هم می‌نشاند، بدون اینکه یکی از این کبوتران روی آپارتمان مرتفع بغلی پا بزند.
با این وجود باید توجه داشت که ما به‌دنبال دست‌آموزکردن کبوتر نیستیم. بر خلاف رقصنده‌های ظریف و شکننده‌ی سیرک، هدف ما ایجاد گروهانی از سربازان منضبط و به‌غایت پرطاقت است که توان حضور در میدان رزم را داشته باشند و در سخت‌ترین شرایط نیز سنگر و خدمت وظیفه را رها نکنند. بر این اصل، تربیت کبوتر تا مرحله‌ای ادامه پیدا می‌کند که خوی نیمه‌وحشی‌اش از بین نرود.
کبوتر را از همان جوجه‌گی باید به پریدن عادت داد. برای کبوتر دو حالت بیشتر وجود ندارد: یا از سر تفنن گاه‌وبی‌گاه و هر چقدر که خواست بپرد یا اینکه یاد بگیرد کاری جز پریدن ندارد. طبیعتاً اهالی حرفه‌ای کبوترداری دومین گزینه را می‌پسندند. پس، بایستی کبوتر را از جوجه‌گی چه از لحاظ بدنی و چه اخلاقی به پریدن عادت داد تا این روحیه به شکلی بنیادی در او شکل و قوام بگیرد.
در باره‌ی شیوه و اهمیت تربیت و تمرین برگ‌ها میشود مطلب نوشت؛ ما در اینجا سعی میکنیم به‌دور از حواشی، فقط به ارکان مهم این دو عنصر بپردازیم.
شروع مرحله‌ی تربیت: شرطی‌کردن و جلد کردن
کبوتران حدوداً در سن چهل‌وپنج روزگی آماده‌ی تربیت میشوند. در این زمان بایستی جوجه‌ها را کمکم (در طول دو تا سه روز) از دان سنگین گرفت و دان زود هضم و سبک در اختیارشان گذاشت. دان مناسب در مرحله‌ی اولیه تمرینات به شرح زیر است:
70 درصد ارزن، ده درصد نخود یا قرماش (منبع پروتئین بالا)، پنج درصد کافیشه (به خاطر سطح بالای چربی و امگا 6 مورد نیاز جوجه‌ها)، پنج درصد ذرت ریز، پنج درصد گندم، ده درصد جو.
دلیل حضور دانه‌های مقوی مثل نخود و قرماش و کافیشه این است که کبوتر به‌یکباره از نوع تغذیه‌ی قبلی بریده نشود و بدن از دست ندهد و دچار استرس سوء تغذیه نشود. مواد آلی و معدنی نیز همیشه باید در اختیار کبوتران گذارده شود. در این مرحله باید به جوجه‌ها فقط یکبار و آن‌هم در عصر دانه داد.
نخستین گام جلدکردن است. جلدکردن بسته به موقعیت بام و تعداد کبوتردار در همسایگی متفاوت است. به طور کلی اما باید چیزی حدود پنج روز تا یکهفته جوجه‌ها را زیر تور آورد و آفتاب داد. اگر خانه‌ی تور ندارید، می‌توانید پر جوجه‌ها را ببندید و به آهستگی روی گنجه بگذارید. چند کبوتر کوتاه‌پر پشت‌دری به‌فرمان نیز لازم است تا کنترل و هدایت جوجه‌ها از دست خارج نشود. خودتان نیز اگر بالای سرشان باشید، بهتر است.
توضیح:
جلدکردن جوجه‌ها یک مسیر تکاملی است و اگر کبوتر یکی‌دوبار روی بام بالاپایین کرد نباید با خیال راحت فکر کنیم که جلد بکش شده است! کبوتر جلد، کبوتری است که بعد از چند کول متوالی پرش و رفتن روی ساعت، برگشت داشته باشد. بنابراین بایستی به موضوع جلدکردن جوجه‌ها به شکل مرحله‌ای نگریست و ضریب اطمینان خود را بعد از هر پرواز افزایش داد تا روزی که اطمینان حاصل کرد کبوتر پریده‌مان اگر به آفت‌های آسمانی نخورد، باخت (باخ) نخواهد رفت.
در این پنج روز تا یکهفته، بایستی کبوتران را شرطی کرد. شرطی‌کردن به این معنا است که کبوتر با شنیدن صدای خاصی، عکس‌العمل خاصی نشان بدهد. مثلاً با "بیوه بیوه" بفهمد که وقت دانه است، با کیش‌کردن بداند که باید بپرد یا با "جاجا" گفتن بفهمد که باید برود داخل گنجه و الخ. شما می‌توانید هر صدایی که خود صلاح می‌دانید را به‌کار ببرید، اما در وسط تمرینات این صدا نباید به چیز دیگری تغییر کند و حتماً بایستی یکسان بماند. این نخستین قدم در تربیت صحیح کبوتر است. طبیعتاً کسانی که خانه‌ی تور ندارند بایستی شرطی‌کردن را چند روزی دیرتر و پس از بازکردن پر جوجه‌ها آغاز کنند.
برای شرطی‌کردن، از همان ابتدا که جوجه‌ها را به جوجه‌خوان می‌آورید (یعنی سن 35 روزگی)، هنگامی که دان می‌دهید بالای سرشان بایستید و صدای مورد نظرتان (مثلاً بیوه بیوه) را همینطور مثل آواز در گوش‌شان بخوانید. بعد از چند روز خواهید دید که این صدا برای جوجه‌ها دانه را تداعی خواهد کرد و هر وقت که بیوه بیوه کنید، جوجه‌ها یکی بعد از دیگری از روی نی به‌کنار ظرف دانه میپرند!
در کنار شرطی‌کردن، بایستی "پنجه‌کردن" و "شاخ‌کردن" را نیز به جوجه‌ها یاد داد. برخلاف آن‌چه باور رایج است، اغلب جوجه‌ها برای فرودآمدن با مشکل مواجه‌اند و به همین لحاظ، باید یاد بگیرند چطور پنجه کنند که وقتی بیرون آورده شدند، روی اولین جایی که راحت‌تر است نریزند و هرز نکنند. شاخ‌کردن نیز باعث میشود که جوجه عمودپریدن و درجا بلندشدن را بیاموزد و ماهیچه‌های پروازی‌اش پرورش پیدا کند و به همین لحاظ، هم زودتر به مانورهای پروازی مسلط شود و هم راحت‌تر به بازی بیافتد. خیلی از جوجه‌هایی که میل‌بازی‌دار هستند، به‌خاطر اینکه نمی‌توانند خود را یکجا نگه دارند و روی آسمان شاخ ببندند، وقتی می‌خواهند بازی قرص کنند شروع میکنند به قل خوردن و پایین آمدن. چنانچه در این هنگام جوجه ارتفاع کافی نداشته باشد، ممکن است به خودش صدمه بزند یا زود فرود آید. بنابراین، فراگرفتن "پنجه‌کردن" و "شاخ‌کردن"، در حدی بسیار بالا جلوی هرزشدن و دیر بازی افتادن و گرفتاری‌های احتمالی دیگر را می‌گیرد و جوجه را آماده‌ی اولین پرواز جدی می‌کند.
برای این کار باید جوجه‌ها را هفتاد درصد دان داد (روز قبل) و به زیر تور آورد و به همراه پشت‌دری‌ها یا کبوترهایی کوتاه‌پر و گشنه رودان کرد. جوجه چون ولع عجیبی برای دان دارد، هفتاد درصد سهم غذایی در واقع برایش نیمه‌شکم است. هر زمان که رودان میکنیم، باید صدای مخصوص (مثل بیوه بیوه) را از خودمان دربیاوریم که این صدا همراه با "وقت غذا" در ذهن جوجه‌ها تداعی بشود و جا بیافتد. وقتی دانه را می‌پاشیم (ترجیحاً ارزن) باید حرکت دست آرام و بلند باشد که توجه جوجه‌ها را به خود جلب کند و ریتم حرکت دست مربی در ذهن جوجه‌ها نقش ببندد. در این یک هفته، به این شکل عمل شود:
روز اول: دانه روی همان بام یا خرپشته‌ای ریخته شود که جوجه بر آن حضور دارد، تا جوجه دنبال آن بدود.
توضیح:
در سطل آب مقداری ماده‌ی ضد حشرات و انگلهای جلدی بریزید و با یکدست زیر هر دو کت جوجه را گرفته تا زیر گردن در آب فرو ببرید و چند باری در آب بگردانید تا خوب خیس شود و حشرات مزاحم کشته شوند و ضمناً گرد سفید پرها نیز شسته شود. بعد جوجه‌ی خیس را به آرامی روی سقف گنجه بگذارید تا آفتاب بگیرد و با لذت خشک شود. در این ویدئو می‌توانید این عمل را ملاحظه بفرمایید:
روز دوم، سوم، چهارم: به شکل افقی از یک سو به سوی دیگر رودان کنید تا کت جوجه‌ها باز بشود و ضمناً به آنها زیاد فشار نیاید.
روز پنجم و ششم: ابتدا بر زمین دانه پاشیده شود که جوجه‌ها از بالا به زیر بیایند و پنجه‌کردن را یاد بگیرند، بعد به روی خرپشته یا سقف گنجه ریخته شود که جوجه‌ها شاخ‌کردن را بیاموزند.
این کار را در روز، دو تا سه بار تکرار کنید نه بیشتر، تا جوجه‌ها دله‌ی دان نشوند. بعد از چند ساعت آفتاب‌خوردن، به درون گنجه هدایت‌شان کنید. با شکیبایی کامل اجازه دهید که جوجه‌ها خود به داخل گنجه بروند و راه را فراگیرند. بعد از آب‌خوردن، به روی نی‌بندی هدایت‌شان کنید. زیر تور به جوجه‌ها آب ندهید تا بفهمند جای آب فقط داخل لانه است. این خصوصیت اخلاقی در آینده برای به‌فرمان‌بودن و جاکردن جوجه‌هایی که پریده‌اند کمک‌تان خواهد کرد.
شروع تمرینات
تمرینات جوجه‌ها به سه بخش عمده تقسیم میشود: "روزهای اولیه بیرون‌آوردن"، "چند پرواز آزمایشی و تمرینی" و سپس "پروازهای اصلی".
این سه مرحله دارای ظرافت‌هایی است که سعی میکنیم ابتدا به موارد اصلی و سپس به ریزه‌کاری‌های آن بپردازیم.
نخستین روزهای بیرون‌آوردن
اولین روز بیرون‌آوردن، حساس‌ترین و پراسترس‌ترین زمان تمرینات است. شب قبل، باید دان جوجه‌ها را به پنجاه‌درصد کاهش داد: مخلوطی از ارزن و جو. این کار از کنده‌شدن ناگهانی جوجه‌های پرزور و ترمزبریدن و تارشدن‌شان تا حد زیادی پیشگیری می‌کند. ساعت نه صبح و در روزی آفتابی و بدون باد جوجه‌ها را بیرون بیاورید به این طریق که به آرامی آنها را از در گنجه به بیرون و سپس از در خانه‌ی تور به بام راه ببرید تا راه ورود-خروج را تجربه کنند و یاد بگیرند. در روز اول نباید به جوجه‌ها کاری داشت و باید بگذاریم ول بگردند و فقط یکی-دوبار به همراه پشت‌دری‌ها رودان شوند. به جوجه‌ها به هیچ وجه شوک وارد نشود. هر زمان که یک یا چند تا از جوجه‌ها اتفاقی بلند شدند یا رم کردند، بلافاصله با پشت‌دری‌های گرسنه و رودان‌کردن مهارشان کنید. تعدادی کبوتر (ترجیحاً تعدای نر با یک ماده) را زیر تور بریزید تا پر بخورند و مثل آهن‌ربا جوجه‌ها را همان اطراف نگه دارند تا ترس‌شان بریزد. بعد از چند ساعت، به آرامی و با کمک دان و پشت‌دری‌ها، جوجه‌ها را جا کنید (همراه با صدایی که درمی‌آورید). باز عصرهنگام به جوجه‌ها پنجاه درصد دان بدهید. روز دوم به همین شکل عمل شود. باز به جوجه‌ها پنجاه درصد دان بدهید برای روز سوم.
روز سوم جوجه‌ها را به آرامی و بدون دادن استرس بلند کنید و بعد از چند دقیقه پرواز –به کمک رودان و پشت‌دری‌ها- بلافاصله جمع‌شان کنید. توجه داشته باشید که جوجه نباید در روزهای اول ساعت بیاورد و اگر آورد، گرفتاری از عدم شناخت کافی و احاطه‌ی مربی است. در این روز، وقتی جوجه‌ها نشستند و کمی دان دادید (به عنوان جایزه و برای اینکه بفهمند با نشستن در "مکانی مشخص" دانه خواهند گرفت) بلافاصله جای‌شان کنید. مجموعاً نباید بیشتر از یک تا دو ساعت جوجه‌ها بیرون باشند.
روز چهارم و پنجم و ششم عیناً همینطور عمل شود. فراموش نکنیم که باید در خانه‌ی تور کبوترها پر بخورند و حتماً تعدای قیچی یا پشت‌دری زیر پای جوجه‌ها باشد. روز هفتم به جوجه‌ها استراحت میدهیم.
اولین پرواز تمرینی
روز آغازین دومین هفته‌ی تمرینات، نخستین روز پرواز جوجه‌ها است. خود را خوب آماده کنید، روز را بسنجید (دما، رطوبت مناسب، بدون باد و حتماً آفتابی)، جوجه‌ها را شب قبل دست بگیرید و کامل بررسی کنید که سالم باشند. به جوجه‌ها هفتاد درصد دان بدهید: شامل پنجاه درصد ارزن و پنجاه درصد جو. این ترکیب، ضعیف‌ترین جیرهی غذایی ممکن برای کبوتر است.
ساعت نه صبح، جوجه‌ها را بدون همراهی پشت‌دری‌ها به بیرون هدایت کنید و تا نیم ساعت به حال خود واگذارید. خانه‌ی تور خالی باشد. بعد بدون ایجاد استرس کیش‌شان کنید. توجه شود که مقدار پرواز جوجه‌ها ابداً تعیین‌کننده‌ی کیفیت‌شان نیست. ایده‌آل‌ترین حالت این است که ساعت پرواز کبوتر در طی روزهای متمادی ارتقا یابد و در طول زمان بیشتر بشود.
هر کدام از جوجه‌ها که خواست می‌تواند بعد از چند بار چرخ‌خوردن بنشیند و نباید مانع شد. بعد از بیست دقیقه، زیر تور کبوتر بریزید تا پر بخورند. هر جوجه‌ای که هرز کرد، بلافاصله با بیوه بیوه کردن به بام فراخوانید و نگذارید در هرزگاه جاخوش‌کند. نگران هرزشدن جوجه‌ها در روزهای اولیه نباشید و با تحمل مضاعف، بگذارید این چند روز پراسترس را از سر بگذرانند.
بسته به توان کبوتران‌تان (مثلاً بعد از نیم ساعت) پشت‌دری‌ها را بیرون بیاورید و رودان کنید و با صدای مخصوص جوجه‌ها را بنشانید. یکساعتی که روی بام پرسه زدند و عرق خشک کردند، جای‌شان کنید.
چند توضیح تکمیلی:
اول: بعضی از همان پرواز اول، جوجه‌ها را با پشت‌دری‌ها یا کبوترانی کوتاه‌پر می‌پرانند. این روش نیز جواب می‌دهد، خصوصاً در جاهایی که تعداد کبوتردار زیاد است یا بام مناسبی ندارید شرط احتیاط است که همین کار را بکنید. ولی توجه شود که فقط برای دو-سه پرواز اول نه بیشتر، و الا جوجه‌ها خلق‌وخوی نامناسب پشت‌دری‌ها را به خود می‌گیرند. کبوترانی که سالم میپرند نه طولانی (مثلاً یک تا دو ساعت) بهتر به کار تمرین‌دادن جوجه‌ها می‌آیند.
دوم: جوجه‌ها به این دلیل باید بعد از زمان کوتاهی جا بشوند که بفهمند "وظیفه‌شان فقط پریدن است و بس"! باید یاد بگیرند که زندگی‌شان خلاصه میشود به داخل گنجه یا آسمان. جوجه وقتی ورزیده شود و از پرواز لذت ببرد، طبعاً میلی به گنجه نخواهد داشت و همین موضوع تربیتی باعث میشود که تقلای خود را برای پریدن بکند. توجه داشته باشید که هر ورزشی روزهای اول سخت است، اما وقتی به آن عادت کردیم، چنان به نظر ما سهل می‌آید که از آن هیچ خسته نمی‌شویم. شخص ممکن است روز اول پنج کیلو دمبل را نتواند ده بار بزند، اما بعد از چند ماه ممارست، وزنه خیلی سنگین‌تر از این برایش مثل پر کاه خواهد بود! دویدن و دوچرخه‌سواری نیز چنین است: روزهای اول بسیار سخت است اما عادت که کردیم، کاملاً عادی میشود. در کل باید با قدری فشارآوردن به خود از مرز خستگی رد شد تا به ورزش عادت کرد. هدف مربی عادت‌دادن اخلاقی کبوتر به پرواز است، و الا کبوتری که به پریدن عادت نکند و پروازش ریتم مشخص نداشته باشد، همیشه دنبال راه فرار از مسئولیت است؛ یکروز می‌پرد و یکروز نمی‌پرد و مطلقاً قابل اتکا برای مسابقه نیست.
سوم: از این بابت که جوجه‌ها به رودان‌شدن پشت‌دری‌ها و پردادن زیرپایی برای نشستن عادت میکنند نگران نشوید. در مراحل بعدی تمرینات این عادت از سرشان خواهد افتاد.
چهارم: تاکید میکنیم که در این مرحله ابداً به جوجه‌ها تودهنی نزنید. باور بفرمایید کلامی قوی و رفتاری پرمعنی و حساب‌شده به مراتب بهتر از خشونت اثر می‌گذارد!
روز دوم و سوم پرواز تمرینی
روزهای دوم و سوم نیز عیناً چون روز اول عمل شود. جیرهی غذایی خلاصه میشود به همان هفتاد درصد. یادمان باشد که هدف ما ساعت‌آوردن جوجه‌ها نیست. ما می‌خواهیم جوجه سالم‌پریدن که شامل درست بلند شدن، ارتفاع گرفتن و بعد فرود بی‌نقص روی بام است را بیاموزد و فیزیک و شخصیتش آنطور که لازمه‌ی کبوتر پرشی است شکل بگیرد. ما می‌خواهیم جوجه‌ها که سرمایه‌ی کار ما هستند کامل جلد بشوند. ما می‌خواهیم جوجه‌ها فرمان‌بردن از مربی را بیاموزند و بدانند فقط و فقط یک‌نفر است که حرف اول و آخر را می‌زند: کبوتردار.
در کل سه روز پرواز کبوتر به شکل هدایت‌شده باید انجام شود. بعد از این سه روز، یکروز به جوجه‌ها خواب میدهیم (یعنی روز چهارم).
نخستین پرواز اصلی
نخستین باری که جوجه‌ها طعم پرواز آزاد را می‌چشند، پنجمین روز از پرواز و اوایل سومین هفته‌ی بیرون‌آمدن از جوجه‌خوان است. جوجه‌ها در این مرحله بیش از حدود دو ماه سن دارند و تا حد زیادی جلد شده‌اند و شعور پرواز سالم را به مرور تمرینات به‌مقداری کسب کرده‌اند.
حدود ساعت دوازده ظهر جوجه‌ها را بعد از شمارش به آهستگی بیرون بیاورید و به بالای تور یا گنجه هدایت کنید. عصر روز قبل آنها باید 80٪ معمول دانه داده شوند. سبد غذایی شامل: هفتاد و پنج درصد ارزن، پانزده درصد جو، پنج درصد نخود یا قرماش و پنج درصد مابقی گندم یا تخم جارو. ما این‌بار سطح پروتئین (عامل انرژی‌زا) غذا را افزایش میدهیم تا بتوانند خود را نشان بدهند، اما باز کمی کم‌دان می‌گیریم تا کلاف کنترل از دست‌مان در نرود. نوع دان در هنگامی که جوجه‌ها تیپ شدند کمی تغییر خواهد کرد که در ادامه توضیح خواهیم داد.
ساعت پرواز حدود دوازده ظهر مقرر شود که به خاطر گرمی نسبی هوا، کبوترها نتوانند سنگین بپرند و ساعت بلند بیاورند. لابد خواننده‌ی فهیم توجه دارد که منظور اصلی ما ریتم دادن به ساعت پرواز و اضافه‌کردن آن در طول زمان است که این کار را با نوع تغذیه و زمان پرواز انجام میدهیم.
جوجه‌ها را به آرامی کیش کنید و با دقت زیر نظر بگیرید. طبعاً پخش خواهند شد؛ بعضی هم ممکن است زود بریزند که طبیعی است. بگذارید جوجه خودش را پیدا کند. اولین پرواز مستقل جوجه‌ها بسیار مهم است، زیرا برای نخستین بار تجربه میکنند متکی به خود باشند. این پرواز پنجره‌ای گشوده به آموزش "پرواز سالم" است که در پرش‌های بعدی ارتقا خواهد یافت.
بعد از یکساعت، اگر باز کبوتر بالا دارید زیر خانه‌ی تور را پر کنید تا کبوتران پر بخورند. نیازی به رودان‌کردن پشت‌دری‌ها نیست، البته این بسته به تشخیص مربی و موقعیت بام است؛ هر چقدر بام ما برای کبوتربازی مناسب‌تر باشد، این مراحل راحت‌تر و سریع‌تر انجام خواهند شد. بعد از دو ساعت، اگر مشاهده کردید که بعضی از کبوتران ترمز بریده‌اند، حتماً زیرشان پر کنید تا به سمت بام کشیده شوند و فرود بیایند. نیم ساعت بعد از نشستن آخرین کبوتر و بعد از اینکه مقدار بسیار کمی بهشان دان دادید (برای جایزه، به شکل رودان)، همه را جا کنید و در گنجه بهشان آب بدهید.
دومین و سومین روز دقیقاً به همین ترتیب عمل شود. روز چهارم باید به جوجه‌ها خواب داد. روز پنجم، باز به شکل قبل عمل کنید و جوجه‌ها را بپرانید.
توصیه‌های بهداشتی:
یک: همانگونه که در بخش پیشین همین یادداشت اشاره شد، بعد از حدود دو هفته لازم است به جوجه‌ها یکبار دیگر داروی ضد انگل داده شود تا لاروهای احتمالی کرم‌ها نیز زدوده شوند.
دو: کبوترانی که یک یا چند روز می‌دوند و بعد برمی‌گردند یا شما آنها را می‌نشانید یا در منزل دیگران پیدا میکنید و برمی‌گردانید، به محض بازگشت حتماً در یک جفت‌کنی قرار داده و مدفوع و وضعیت آنها را خوب چک کنید. به آنها دان مقوی سرشار از پروتئین بدهید به‌علاوه‌ی صبح محلول الکترولایت و بعد از ظهر کمی آنتی‌بیوتیک (تا دو روز) برای از بین بردن عفونت‌های احتمالی. بسته به وضع جسمی جوجه، بعد از سه روز می‌توانید آنرا به جمع جوجه‌ها منتقل کنید، اما قبل از آن حتماً باید یکبار داروی ضد انگل به آن بخورانید تا از انگلهای احتمالی نیز پاک شود. جوجه تا موقعی که بدن نگرفته است، نباید در تمرینات شرکت داده شود، زیرا استرس تمرینات ضعف را در جوجه تشدید خواهد کرد.
جوجه‌ای که می‌دود یا خصلتاً چنین است (اگر در نسل‌های بعد تکرار شد، چندان کبوتر قابل اتکایی نیست و باید از گردونه‌ی تکثیر خارج شود) و یا به‌خاطر رعایت‌نکردن اصول فنی توسط مربی زیاد زور می‌زند و تار میشود. در هر دو صورت، به‌خاطر استرس شدید بسیاری از املاح و پروتئین‌ها و کلسیم بدن خود را از دست می‌دهد که باید جبران کرد. نکته‌ی دیگر اینکه در چنین شرایط پراسترس و ضعف قوای بدنی، انگلهای موجود و مهارشده در بدن امکان رشد پیدا میکنند که برای پیشگیری، بایستی جوجه را از آنها پاک کرد.
سه: اگر از سلامت جوجه‌های خود مطمئن هستید، در مرحله‌ی تمرینات از کسی جوجه‌ی تعارفی قبول نکنید، زیرا در این مرحله جوجه‌ها به‌شدت زیر استرس هستند و کاملاً مستعد بیمارشدن. هر کبوتر جدید در حکم بمب ساعتی در گنجه‌ی شما عمل خواهد کرد و می‌تواند ناقل بیماری باشد و اینگونه تمام زحمات شما را برباد بدهد. پس احتیاط شرط عقل است.
چهار: در مراحل تمرینات پروازی، هر دو روز یکبار باید به جوجه‌ها الکترولایت و هر هفته یکبار مولتی ویتامین و هفته‌ای یکبار پروبیوتیک داد.
نوع و مراحل پرواز جوجه‌ها
جوجه‌ها از ابتدای پرش تا زمانی که بازی قرص کنند و به آمادگی لازم برسند، سه نوع مختلف میپرند:
نخست: پخش میپرند و بی‌هدف
دوم: تیپ میشوند
سوم: گروهی میپرند و بعد می‌ترکند و پخش میشوند.
تا زمانی که جوجه‌ها پخش میپرند، هنوز استرس و ترس از آسمان و وضعیت خود دارند و نمی‌شود روی‌شان حساب کرد. وقتی شروع میکنند به دست هم را گرفتن و تیپ‌شدن، دارند یواش‌یواش آماده میشوند به بازی افتادن و قرص‌کردن. وقتی تیپ روی ساعت رفت، جوجه دارد کمکم جا می‌افتد و بدن می‌گیرد و تا حدودی ساز میشود.
بسیاری از تیپ‌شدن جوجه‌ها در پروازهای اولیه وحشت دارند، چون علاقمندند که کبوتران‌شان تک تک بپرند. توجه شود که این تیپ‌شدن اولیه خصلت تکاملی پرنده است و و دلیلش "تقلید از هم" و "ترس از وضعیت" است و هیچ ایرادی ندارد و اگر کبوتر اصالتاً تک‌پر باشد و درست آموزش ببیند، حتماً تک‌پر خواهد شد.
قلق‌ها و شگردهای راه‌انداختن جوجه‌ها
مجموعه‌ی قلق‌ها و شگردهای راه‌انداختن جوجه به حدی وسیع است که شاید نوشتن یک کتاب نیز کفایت نکند! به هر حال، تا آن‌جا که بضاعت و وقت این قلم اجازه می‌دهد، به شماری از آنها می‌پردازیم.
نیازی به گفتن ندارد که جوجه‌ها اول از همه باید سالم باشند تا بتوانند وارد تمرینات بشوند. پس همیشه آنها را زیر دقت بگیرید و از سلامتی‌شان مطمئن شوید. جلد شدن جوجه نیز موضوعی مرحله‌ای است که در طول زمان تحقق می‌یابد، پس بایستی مراحل آنرا با صبر کافی طی کرد و به جوجه‌ها فرصت داد. نیز به جوجه‌ها در پروازهای اولیه مطلقاً فشار نباید آورد و با ایجاد استرس و تودهنی‌زدن، به‌دنبال ساعت‌گیری از جوجه‌ها نبود زیرا این کار، به سرعت جوجه را خراب می‌کند. دقت کنید: همانطور که جوجه‌ها بیش از کبوتران بالغ مستعد بیماری هستند، در مقابل اگر بیماری را درست تشخیص دهیم و راه مداوا را بدانیم، با سرعتی باورنکردنی بهبود می‌یابند. از لحاظ سیستم آموزشی نیز جوجه‌ها چنین‌اند: همان‌قدر که زود جلد میشوند و آموزش‌ها را فرا می‌گیرند، به دلیل ناواردی مربی نیز خیلی زود خراب میشوند. به همین خاطر، باید حساسیت موضوع را درک کرد و روی تربیت جوجه‌ها وقت و دقت مضاعف گذاشت و قبل از هر چیز، معلومات خود را گسترش داد و به عنوان آدم حرفه‌ای وارد میدان شد.
در چند روز اول پرش که جوجه‌ها پخش میپرند، تمام هدف‌شان فائق‌آمدن بر ترس و اکتشاف موقعیت منطقه و شناخت آسمان و بام است. ما به عنوان مربی باید جوجه‌ها را در همین هدف همراهی کنیم. بسته به قوای بدنی، جوجه‌ها در این مرحله هر کدام به نوعی رفتار خواهند کرد: بعضی تا دو سه روز حتا چند دقیقه هم نخواهند پرید، در مقابل ممکن است بعضی از پرزورها زود بالا بکشند و زمان بیاورند. تا هفته‌ی اول، از رفتار جوجه‌هایی که عقب می‌مانند دلسرد نشوید و کار تمرینات را مصمم ادامه دهید.
جوجه‌کبوتر ایرانی به‌طور طبیعی بعد از دو سه بار پرش شروع می‌کند به تیپ‌شدن. وقتی جوجه‌ها تیپ شدند، مربی باید با دقت کامل نوع کت‌زدن آنها را زیر نظر بگیرد و سبک‌پرها و سنگین‌پرها، تیزپرها و نرم‌پرها را شناسایی کند. در سومین روزی که کبوتران تیپ پریدند، شما باید شناخت کافی از قدرت پروازی تک‌تک جوجه‌ها پیدا کرده باشید.
توصیه:
اگر تعدادی از جوجه‌های شما عالی جواب دادند و به‌سرعت روی ساعت رفتند، آنها را جدا کنید و یکروز خواب بدهید تا جوجه‌های عقب‌مانده از جمع خود را برسانند. بعد از یکروز خواب (خواب جوجه ابداً نباید طولانی شود) ابتدا عقب‌ترها را هوا کنید و وقتی در آسمان جا گرفتند عالی‌ها را بپرانید تا به ردیف بالایی تودهنی بزنند و جمع‌شان کنند و با خود به‌بالا بکشند. سه روز اگر این کار را ادامه دهید، جوجه‌ها کامل خود را نشان خواهند داد. بعد از سه یا چهار روز (بسته به تشخیص مربی از قوای بدنی تیم خود) یکروز خواب بدهید (ترجیحاً همراه با آبتنی) و بعد همه را با هم هوا کنید: اینجا دقیقاً هر جوجه خودش را نشان خواهد داد که "چند مرده حلاج است"!
توضیح:
توجه شود جوجه‌کبوتر ایرانی اغلب تا به بازی نیافتند و سربالا نشوند، خود را نشان نخواهند داد. البته این فرمول برای همه‌ی کبوترها صادق نیست و کلیت ندارد، اما بخش عمده‌ای را شامل میشود. پس ما باید تا زمانی که جوجه‌ها به بازی بیافتند آنها را "در شکل تیپ" هوا کنیم تا از همدیگر بازی‌کردن را بیاموزند و زودتر راه بیافتند. طبیعی است کبوتر تیپ –به‌خاطر اتکا به یکدیگر- هنوز خودش را کامل نشان نداده و شناخت دقیق ما از جوجه‌ها در مرحله‌ای خواهد بود که جوجه‌ها بالا بروند و بعد بترکند.
جوجه وقتی لذت هوای خنک و نسبتاً پاک ارتفاعات را یک یا دوبار چشید، در فصل گرما با سرعت خودش را در مایه جاگیر خواهد کرد. یعنی به‌واقع مایه‌گیرشدن برای جوجه حکم فرار از گرما و لذت از پرواز است. برای همین منظور، بایستی زمانی که جوجه‌ها دیگر تیپ شده بودند، آنها را با ماده‌هایی که ترجیحاً مدتی پایین میپرند و بعد مایه‌گیر میشوند (تیپ‌پر، نسبتاً آرام‌پر و بازی‌دار) همراه کرد. این ماده‌ها نباید از بهترین‌های شما باشند، و الا سازشان با جوجه‌ها کوک نخواهد شد و بعد از دقایقی از دسته جدا شده راه خود را خواهند رفت. پس در انتخاب‌تان باید بسیار دقیق باشید.
مثالی بزنیم تا موضوع بهتر جا بیافتد: اگر شما چهل جوجه دارید که در یک یا دو تیپ میپرند، دو تا سه ماده حائز شرایط را انتخاب کنید. اگر جوجه‌ها در گنجه‌ای مستقل زندگی میکنند، ماده‌ها را به آن گنجه منتقل کنید که همدیگر را خوب بشناسند. اینکه این ماده‌ها با جوجه‌ها در یک جا زندگی کنند و با هم آب و دانه بردارند بسیار برای برنامه‌ی آموزش مهم است.
چهل جوجه را به سه دسته تقسیم کنید و هر دسته را به دست یک ماده بدهید و بپرانید. ترجیحاً کبوترانی که کمتر ساعت آورده‌اند را اول بپرانید. تیپ‌ها بعد از مدتی در هم ادغام خواهند شد و ماده‌ها در چند پرواز آنها را به مایه خواهند کشید. ضمناً جوجه‌ها با دیدن بازی‌زدن ماده‌ها، زودتر به بازی خواهند افتاد و سربالا خواهند شد.
جوجه‌ها را بعد از هر چهار روز یکبار باید خواب داد تا از نفس نیافتند و قوای بدنی‌شان تحلیل نرود. در روزی که خواب می‌دهید، آبتنی فراموش نشود (یکبار در هر دو بار خواب).
دان جوجه‌ها در مرحله‌ی دوم (تیپ‌شدن) به این شرح است:
هشتاد درصد ارزن، ده درصد جو، پنج درصد ذرت ریز، پنج درصد مابقی گندم، تخم جارو، نخود یا قرماش. خصلت این جیرهی غذایی به‌خاطر متوسط‌بودن انرژی آن این است که هم به جوجه‌ها اجازه‌ی خودنمایی نسبی می‌دهد و نمی‌گذارد بدن از دست بدهند، و هم کلاف کنترل آنها را از دست مربی بیرون نمی‌آورد. در مرحله‌ی بعدی، نوع دان مقوی‌تر خواهد شد که به آن در جای خود خواهیم پرداخت.
جوجه‌ها بایستی هشت تا ده کول به طور تیپی بپرند. زمان پرواز جوجه‌ها را از ساعت دوازده به عقب برگردانید و به مرور به هشت صبح برسانید. در پروازهای آخر، مجاز هستید که به تیپ خود تا حدی فشار بیاورید و تودهنی بزنید، اما نه زیاد که در جوجه دیگر اثر نکند! اینجا به طور تخمینی، ما در هفته‌ی چهارم تمرینات هستیم. در پایان این مرحله، بر اساس بالاپریدن و قوای نسبی بدنی کبوترها لیستی تهیه کنید و به آنها امتیاز بدهید. چنانچه جوجه‌هایی دارید که قدرت بالاپریدن را ندارند، سلامت آنها را چک کنید. اگر سالم بودند، این جوجه‌ها با استاندارد کبوتر بلندپرواز ایرانی نمی‌خوانند و ارزش نگهداری و تکثیر ندارند. توصیه میکنیم بی‌توجه به خال و دلبستگی به جوجه، هر جوجه‌ای که نتوانست با استانداردها هماهنگی کند و خودش را برساند از تیم خود حذف کنید و وقت‌تان را معطوف به کبوترانی نمایید که از بهترین‌ها باشند و سریع نیز راه بیافتند. اینکه کبوتری در سال دوم خودش را نشان بدهد یک نقص ژنتیکی محسوب میشود که در شیوه‌ی کاربردی این ورزش مردود است.
نکته:
معدودی از جوجه‌ها، به محض بازی‌افتادن به‌شدت بازی می‌زنند و ما را با این شبهه مواجه میکنند که "ممکن است بند شده باشند"! واقعیت این است که سندروم بازی‌زدن (تامبلینگ سندروم) در بعضی از جوجه‌ها به‌یکباره عود می‌کند و بعد از یک‌مدت می‌خوابد و به حالت عادی خود برمی‌گردد. جوجه در این وضعیت نیاز دارد که بپرد تا بازی‌زدن پشت سر هم را از سر رد کند. به همین لحاظ، به‌هیچ وجه نباید به چنین جوجه‌ای خواب داد (بدترین نوع رفتار ممکن) و بایستی مرتب و طبق برنامه آنرا پراند (ترجیحاً در روزهای بادی) و ریتم بازی‌زدنش را با دقت زیر نظر گرفت. در بیشتر مواقع، بعد از چندین کول پرش به حال طبیعی برمی‌گردند. شماری نیز واقعاً بند میشوند که به‌تکرار، کبوتر بند ابداً ارزش جوجه‌کشی ندارد. البته چنین کبوترانی بیش از بقیه در معرض بندشدن هستند و بهتر است آنها را در آینده با کبوتران کم‌بازی یا بی‌بازی تن‌کردن که به مرور ژن بازی‌زدن در آنها ضعیف شود.
مرحله‌ی سوم: ترکاندن تیپ، تست‌کردن جوجه‌ها
شما با شناخت دقیق از تیم جوان خود اکنون می‌دانید که کدام‌ها زودتر به هم می‌چسبند و تیپ میشوند. جوجه‌ها را به گروه‌های پنج تا هفت‌تایی تقسیم کنید و سعی کنید در انتخاب اعضای گروه، شرط اولیه "ناهمخوانی" آنها با هم باشد. موضوع تربیت جوجه با سازکردن برای گرو کاملاً متفاوت است و طبعاً راه و روش آن نیز جداگانه. ما اگر برای گرو کبوترانی را انتخاب میکنیم که از لحاظ خصلت همخوان باشند، برای پخش‌پریدن جوجه‌ها باید آنها را در دسته‌های ناهمخوان جای دهیم. لازم است هر دسته را جداگانه و با فاصله بپرانیم: اگر وقت اجازه می‌دهد، بعد از نشستن یک گروه و جاکردن‌اش، دسته‌ی بعد را بپرانید و الا فاصله‌ی یکساعت بین هر گروه مناسب است، حتا اگر گروه اول هنوز هوا باشد. بعد از هر پرش، اعضای گروه را عوض کنید. در این مرحله کبوتر سردرگم میشود و در بعضی از مواقع از ساعت پروازش کاسته میشود. اهمیت ندهید و این کار را چند بار تکرار کنید. می‌توانید به هر گروه یک تا دو ماده‌ی دیگر نیز اضافه کنید که این سردرگمی تشدید شود. جوجه‌هایی که در این هنگام به بازی افتاده‌اند، تک‌پریدن را نیز تجربه خواهند کرد که به آنها استقلال کامل می‌دهد و برای نژاد بلندپرواز ایرانی، در حکم کلید ساعت‌آوردن است.
اگر در بین این روزها، یک یا دو روز باد بوزد، به راه‌افتادن و پخش پریدن جوجه‌ها خیلی کمک خواهد کرد. تعدادی از جوجه‌ها نیز هستند که به‌طور خودکار بعد از مدتی از تیپ جدا شده و راه خود را می‌روند که این شرایط ایده‌آل است.
جوجه‌ای که به بازی افتاد را نخوابانید! اجازه بدهید سندروم تحریک‌شده‌ی بازی‌زدن در جوجه تا آن‌جایی که ممکن است خودش را خالی کند و به وضعیت ثابت و بدون استرس برسد.
وقتی طرز کت‌زدن و بازی‌زدن کبوتر هارمونی پیدا کرد و از آن حالت مضطرب جوجه‌گی بیرون آمد، می‌توانید آنرا بخوابانید تا نیرویش حفظ شود: آنها که خوب راه افتاده‌اند را میشود با کبکی‌ها بیرون آورد و در تیرماه پراند (اگر به آنها اطمینان کافی دارید) و آنها که هنوز کار دارد تا به موقعیت مورد پسند شما برسند را برای پاییز بیرون بیاورید.
بهترین حالت جوجه‌پرانی تا زمانی است که جوجه بازی‌اش را قرص کرده، اما اگر کنارش در رفت و هنوز بازی نیافتاده بود، نباید نگران بود چون بعضی از جوجه‌ها خصلتاً دیررس هستند و سال بعد بازی خواهند افتاد (یا در پاییز). بعضی از کبوتران هم هستند که اصلاً بازی ندارند. اینگونه کبوتران همیشه به کار ما می‌آیند، زیرا میشود آنها را با پربازی‌ها تن کرد و جوجه‌هایی متعادل کشید.
تغذیه‌ی جوجه‌ها در این مرحله
در این مرحله، به مرور بایستی حجم پروتئین سبد غذایی جوجه‌ها افزایش یابد تا به انرژی کافی برای پرواز دست یابند. شاید بزرگ‌ترین خطا در کبوترداری فعلی همین موضوع تغذیه باشد که به ارزن اکتفا میکنند. توجه شود که ارزن (ده تا دوازده درصد پروتئین) منبع کافی انرژی برای کبوتر نیست و کبوتری که با این خوراک بپرد، نه‌تنها به اوج خلاقیت و پرش خودش نخواهد رسید، بلکه زود نیز از نفس می‌افتد و بیش از چند پرش دوام نمی‌آورد.
روز موعود: تست‌کردن جوجه‌ها
برای تست‌کردن ساعت جوجه‌هایی که دیگر پخش شده‌اند یا در حال پخش هستند، روزی مساعد را انتخاب کنید، روزی آفتابی با رطوبت پایین. روز قبل، حدود ساعت چهار تا چهارونیم عصر، به آنها دان بدهید و از روی دان ردشان کنید. دانه شامل شصت‌درصد ارزن، بیست‌درصد نخود، ده درصد قرماش، پنج درصد کافیشه و مابقی گندم و تخم کتان و تخم جارو باشد. عصر که آب خوردند، آب را از جلوی‌شان بردارید.
گنجه را از همان بعد از ظهر تاریک کنید (یا نیمه تاریک). با اینکار هم جوجه خوب استراحت می‌کند و هم از لحاظ ذهنی ساعت روز را کوتاه کرده‌اید و جوجه‌ی تشنه‌ی روشنایی را برای صبح زود آماده ساخته‌اید. اگر ساعت پرواز را شش صبح مقرر کردید، ساعت پنج و سی دقیقه آب پاک و تازه در اختیار جوجه‌ها قرار دهید و چک کنید که همه بنوشند. هر کدام که آب نخورد، با یک سرنگ، پنج سی‌سی آب در گلویش بریزید. اهمیت این موضوع حتا از غذاخوردن به‌مراتب بیشتر است. جوجه‌ها را باز در چند دسته کنید و با آرامش تمام به بیرون هدایت کرده و هر دسته را با فاصله‌ی چند دقیقه بپرانید. می‌توانید چند ماده‌ی پرشی را نیز قاطی آنها بکنید که خودش در حکم بهترین تودهنی برای جوجه‌هاست. زیر پای جوجه‌ها نباید کبوتر باشد. وقتی که پرانید، بنشینید و از پرواز عالی جوجه‌ها و نتیجه‌ی زحمات خود لذت ببرید.
چنانچه آن‌روز بر اثر تغییرات جوی یا هر دلیل دیگر به نتیجه‌ی دلخواه خود نرسیدید، همین مرحله را فردا تکرار کنید.
حسن ختام
:: مرحله‌ی تربیت و آموزش جوجه‌ها چیزی کمتر از چهل روز طول می‌کشد. دقیقاً پس از این مدت‌زمان، جوجه‌های سری بعد رسیده‌اند و آماده‌ی تربیت و تمرین هستند. در این ورزش، داشتن برنامه و جدول زمانبندی، اصلی بی‌بدیل در تربیت و تمرین جوجه‌ها است.
:: برای اینکه نگاه حرفه‌ای را در خود تولید و تقویت کنید، از تمام مراحل جوجه‌کشی تا پایان تمرینات جوجه‌ها یادداشت بردارید. برای هر جوجه با ذکر والدین‌اش صفحه‌ای بگشایید و زمان و مقدار پرواز و دما و رطوبت آن روز را با ذکر تاریخ ثبت کنید. در پایان تمرینات، با مرور این یادداشت‌ها سیر ارتقای هر جوجه را می‌توانید بررسی کرده، به سادگی با کیفیت‌ها و ایرادهای جنس جوجه‌ها و کار خود آشنا شوید. کار حرفه‌ای بدون آرشیو معنا ندارد.
:: همیشه و در هر لحظه به فکر سلامت جوجه‌ها باشید. به آن‌چه در مورد تغذیه و امور بهداشتی گفته شد توجه دقیق نمایید و به‌کار بندید. با نگاهی نقاد، زیر و بم رفتاری و حرکات جوجه‌ها و وزن و بدن آنها را زیر ذره‌بین داشته باشید و با مشاهده‌ی کوچک‌ترین ایراد، بی اتلاف وقت چاره‌اندیشی کنید. کبوتردار حرفه‌ای به تمام زوایای فیزیکی، شخصیتی و ژنتیکی یکایک کبوتران خود شناخت کامل دارد.
:: لازمه و نخستین قدم برای حضور جدی و حرفه‌ای در هر رشته‌ای، طرز فکر جدی و حرفه‌ای است. آدمی بی‌خیال و بی‌برنامه، در هیچ بخشی از زندگی موفق نخواهد شد. فرق بنیادی کبوترداری حرفه‌ای نیز با کبوترداری از سر تفنن در همین است: انگیزه‌ی قوی، معلومات کافی، برنامه‌ریزی منظم، هدف مشخص و اراده‌ای آهنین. صرف وقت و هزینه‌ی کافی و کمک‌گرفتن از پیشکسوتان فن نیز بخش دیگر قضیه است. برای موفقیت در این ورزش مفرح، همه‌ی این موارد را باید از لحاظ روحی در درون خود تولید و تقویت کرد و در میدان عمل دستمایه‌ی کار خود ساخت.
دیگر بخش‌های همین جستار:
دوستان گرامی، ضمن تشکر دوباره از مجید عزیز بخاطر گذاشتن وقت و تهیه این گفتار جامع، طبق روال همیشگی‌مان، اینک شما را به دیدن تصاویر چشم‌نواز بعضی از کبوتران دوست شفیقمان آقای مهدی فدائی دعوت میکنیم:
آقا حمید و آقا مجید عزیز سلام
آقا ما با یک آپ کوچولو بر گشتیم ، امیدوارم تا الآن خوب کبوتر هوا کرده باشید و خستگی از تن شما و مجید عزیز در رفته باشه. مطلب رو نصفه و نیمه خوندم ، دست مجید عزیز درد نکنه ، مطالب اصولی و کاربردی رو با قلم شیوای خودشون به نمایش گذاشتند.
موفق و سربلند باشید .
دوستدار شما و این پرنده الهی ایران زمین مصطفی حیدری.
باسلام واحترام
خدمت آقا مجید وحمیدآقای گرامی وتشکر وقدردانی ازبزرگواریهایشان .بنده هم تمامی سعی ام براین است بیشترازمطالب ارزنده سروران گرانقدر استفاده برده وکمترین مزاحمت راایجاد کرده هرچند آقا مجید عزیز چنان جامع وباحوصله مطالب را بیان می کنندکه نیاز به توضیحی بیشتر نمی بینم واینکه پرسش دوستان گاهی سئوال ماهم بوده وبه اطلاعات وتجربه ماافزوده درخصوص کبوتر دورنگ بنده خاطره داشته که با اجازه شما عرض داشته چندتا دورنگ ازعشق بازیی درسالهای58شمسی دیده بسیارزیبا بودن گردن آبی فیروزه ای که داخل طوقش یک گل درشت لیمویی به لفظ بنده وماده همین نریک طرف گردنشان سرخ وطرف دیگر یک گل درشت لیمویی اگرزیاده گویی نشود بنده به زرد پر رنگ (سیر)لیمویی می گویم.واینکه بنده خیلی تلاش کردم شبیهی آنها دست پیدا کنم اما آن رنگ را موفق نشدم.ومتاسفانه مشکلات وجوی نامناسب مارا زمانی طولانی دورکرده ایکاش آن فرد که به احتمال زیاد خارج تشریف برده راز آن دورنگ های بی نظیرشان می گفتن زیرا اگر دوباره به صورت جدی شروع کنم حتما"برای رسیدن به این گونه خال تلاش خواهم کرد وچنانچه عزیزی این علم را دارد باعث خرسند خواهد بود دیگران راهم راهنمایی کند. بازهم عذرخواهی می کنم .
احمد عزیز سلام. امیدوارم که حالت خوب باشه. دوست عزیز ما همیشه خوشحال میشویم که جوابگوی سوالت دوستان در حد توانمان باشیم. هیچ سوالی بی ارزش و پیش و پا افتاده نیست. در مورد دو رنگ همانطور که قبلاً هم عرض کردم این یک نقص ژنتیکی هستش که بندرت بروز میکنه. مثل کسی که شش انگشتی به دنیا میاد. شما نمیتوانید این نواقص ژنتیکی را به عمد تکثیر کنید. بنابر این بنظر من دنبالش نروید. در ضمن دوست عزیزم بهمن از همدان در اینکار تخصص خاصی دارد. لطف کنید با ایشان تماس بگیرید. موفق باشید.
http://pigeoniran.blogfa.com/
باسلام خدمت اساتید محترم .
عیدنیمه شعبان رابه شماوهمه مسلمین جهان تبریک میگم.
ازاینکه سئوالم را به صورت خصوصی مطرح کردم ازخدمت آقا سعید عزیز ، خوانندگان ودوستان عذر خواهی میکنم .چون این کامنت با موضوع تحقیق ومطالب اصول راهنما برای نگهداری، تربیت و آماده‌سازی جوجه‌ها (3) چندان همخوانی نداشت خواستم فکر خوانندگان محترم رااز موضوع دورنکنم ..ضمنااگر دوستان ازسئوالات پیش پا افتاده وساده اینجانب ناراحت نمی شوندمن خوشحال میشم ازپرسیدن وخواندن سئوال وجواب های دوستان .البته اساتیدمعزز لطف دارندوبه همه سئوالاتپاسخ میدن که باعث افتخارماست .
بااحترام .دوستدارتان محمدرضا
سلام خدمت اساتید تولد آقا امام زمان(ع)مبارک ،بی صبرانه منتظر پست جدید هستیم.
مهدی عزیز سلام. دوست گرامیمان مجید عزیز در حال حاضر سرشان خیلی شلوغ است. مقاله بعدی که در مورد کبکی کردن و مضرات آن است را ایشان بعد از تیر ماه خواهند نوشت و در اختیار دوستان خواهند گذاشت. ضمن تشکر از ایشان، از صبر شما دوستان گرامی نیز سپاسگزارم. کوچک شما.
متاسفانه این دکتر ما تا یکی را تیغ نزن به مهمانی
دعوت نمی کنه بایستی حتما ازشون کبوتر شمیرانی بخری
یک عده بادمجان دور قاب چین هم دور خودش جمع کرده
که براش شمشیر بکشن و این جای تاسف برای دکتر ما
و اگر سوالی بکنی میگه کبوتر خریدی یا نه در غیر اینصورت منتظر چاپ کتاب باش و تا اون موقع بذار کبوترات بمیرن و یا کبوتر بخر یا کتاب را این شده بسط فرهنگ کبوتر داری در ایران
سلام
لطفا جوابها را بصورت عمومی پاسخ دهید شما که زحمت میکشید تا مرد استفاده عموم قرار گیرد
سوال آقا محمد رضا را برای من هم جواب دهید
سعید عزیز سلام. از اینکه مقالات این وبلاگ مورد توجه شما قرار گرفته هم خوشحالم و هم تشکر میکنم. سعید جان در زیر جوابی را که بنده به محمد رضا جان ایمیل کردم را می‌بینید. امیدوارم که مورد استفاده قرار بگیرد.
پاسخ دوستی با نام ناشناس. سلام ناشناس عزیز. کامنت شما با وجود درستی صد در صد آن و شناختی که ما از این شخص پیدا کرده ایم بخاطر بعضی مسائل که دوست عزیزم مجید از من در خواست کرده اند از تأیید آن معذورم. امیدوارم که این امر باعث کدورت خاطر شما یار گرامی نگردند و شما همچنان به این سرا سربزنید. و اما پاسخ دوست عزیزم محمد رضا
1-منظورت از کبوتر دو رنگ چیه؟ یعنی نصف بدنش یک رنگ و نصف دیگرش یک رنگ باشه؟ اگر منظورت اینه که باید بگم این یک ژن ناقصه که بندرت اتفاق میافته. پس دنبالش نارو. اگه شانس هم‌راهت باشه حتما گیرت میاد.
۲- اصطلاحا شما یک سرور را با یک سرور کمرنگ که دو ژن نسبتا متفاوت هستند جفت کرده اید. یکی از دلایلی که جفت کردن سرور با سرور توصیه نمیشه همینه که یا سفید مهر میده یا زاغ.
بهترین کار برای تولید سرور‌های خوش‌رنگ جفت کردن سرور با رنگ‌های غیر سرور است. که شما در قسمت ب و ج درست عمل کرده اید. شما بقول معروف باید با رنگ‌های مختلف بازی کنید تا رنگ مورد نظر را بدست بیاورید. اینطور که بنظر می‌رسد که شما از رنگ قرمز یا سرخ استفاده نمی‌کنید.
آیا کبوتر های شما کاکلی هستند؟ اگر نیستند با داخل کردن ژن کاکل و جفت کردن جوجه با پدر یا مادر کاکلی شما میتونید دو سال بعد جوجه‌های کاکلی بکشید.
اگه میتونید عکس از کبوترها بفرستید تا بهتر بتونم کمک کنم.
کوچک شما
با سلام خدمت اساتید ارجمند.اعیاد شعبانیه رابه شماوخانواده محترمتان تبریک گفته ،انشاءا...هروزتان عید باشد.
میگن:هرچه دانایی بازم بپرس. من بی تجربه که جای خوددارد، ازاینکه سئوالم رانپرسم ازمحضراساتدی مرجع ،چون شما، وازدست دادن لذت فرمایش شما بسیار ملال آور خواهدبود .بااینکه میدانم ،بامشکلات شماسروران توقع زیادی دارم اماچند سئوال داشتم که در صورت امکان به ایمیلم پاسخ دهید ممنون میشم.
1- درمورد کبوتران دورنگ میخواستم بدانم چگونه درست میشوند ؟چه رنگهایی رو باهم ترکیب میکنند؟من دیدم رنک سمت چپ کبوتران بیشتر غالب است یا من اشتباه میکنم . برای درست کردن دورنگ زرد وسرخ یا سیاه و سبز از چه رنگها (اگر وابسته به جنس است ) استفاده میشود ؟ امیدوارم سئوالم رودرست مطرح کرده باشم.
3- من دو سرور دم سفید بی کاکل دارم( نر:سرور مشکی باخاهای سیاه . ماده سرورزرد کاهی باخالهای سیاه کم )
الف - هردو را باهم جفت کردم 4 آغل جوجها نر :زاغ دم سفید وزاغ آتشی دم سفید شدند ماده : مشکی دم سفید شدند.
ب - ماده زرد کاهی دم سفید کم خال + نرمشکی دم سفیدکاکلی 4آغل جوجه ها(نر:مشکی وزاغ دم سفید ماده : 1سروردم سفیدبازمینه خاکستری ورگه های زردو سیاه بقیه مشکی دم سفید .همه بدون کاکل)
ج - نرسرور مشکی باخاهای سیاه + ماده زاغ سرک دم سفیدبدون کاکل 3آغل جوجه ها(نر: 1سارمشکی دم سفید که اول کاملا مشکی بود وموقع پر ریزی سفید شدباخالهای مشکی ودم سفید و1سار دم سفیدبا خالهای سیاه که چند رگه کم زرد دردورگردن دارد 1 جوجه هم زاغ دم سفید ماده : تماماُ مشکی دم سفید .همه بدون کاکل)
اگه زحمتی نیست میخواستم موضوع را تفسیر وراهنمایی بفرمایید ازجفت ها وجوجه هایی که دارم برای رسیدن به سرور های زیبای کاکلی چطور جور کنم . ضمنا ماده زرد دم سفیدکاکلی وسرخ دم سفیدکاکلی و نرزرد دم سفیدکاکلی وسرخ دم سفیدکاکلی جدیدآ در اختیار دارم
اززحمتی که دادم بسیار شرمنده ام
با سلام محمد رضا عزیز. لطفا ایمیلتون را چک کنید.
با سلام به علی آقا از خلخال. از نکته‌ی سنجی شما سپاسگزارم.
کامنت من به دو نکته اشاره دارد: یکی اینکه عوامل متعددی به عنوان "عامل بازدارنده" وجود دارند که شامل دمای بالا و رطوبت و قوش‌بر و غیره میشوند و دوستانی چون محمد عزیز از قم و گیله مرد ارجمند نیز به‌دقت موضوع را تشریح کرده‌اند. به این خاطر، وقتی صحبت از عوامل بازدارنده میشود، نبایستی فقط به یک عامل بسنده کرد که این کار تقلیل‌گرایی در تحلیل است و بایستی همه‌ی موارد در جای خود لحاظ شوند.
دومین نکته سازگاری نژادی بعضی از گونه‌های کبوتر با دمای بالا است مثل پاکستانی. البته سطح شرجی امارات در حد بوشهر یا بندر عباس نیست، اما دمای آن‌جا بسیار بالا است (بیش از قم و کاشان). به همین لحاظ، کبوتر پاکستانی که در امارات ساعت قابل قبول می‌آورد، در تابستان بسیار شرجی مگزیک یا تگزاس آمریکا (در بعضی از روزها البته) نمی‌تواند بیش از چهار تا پنج ساعت بپرد.
نتیجه می‌گیریم که مهمترین و نخستین عامل بازدارند شرجی هواست (که همیشه همراه با دمای بالاست) و سپس دمای بالا و بقیه‌ی موارد پس از اینها قرار می‌گیرند.
به هر رو، خوشحالم که بسیاری از نسل امروز کبوترداران با دیدی علمی به این رشته می‌نگرند.
موفق باشید.
با سلام خدمت اساتید ارجمند
روزگذشته ایمیلی رو برای استاد گرامی حمیدآقا ارسال ودرخواست راهنمایی داشتم . میدانم بامشکلات شماسروران توقع زیادی کردم اما تا کنون جواب علمی خوب ،ازغیر شما نگرفتم. بازم ممنون
سلام محمد رضا جان. متاسفانه ایمیلی از شما بدستم نرسید. اگر لطف کنید و یک بار دیگر ایمیل کنید و یا در همین جا سوالتان را مطرح کنید حتما پاسخگو خواهم شد. کوچک شما.
باسلام واحترام.چند تا کلیپ از یوتوب گرفتم که مثل همیشه چند تا از کبوترای حمید که واقعا بایستی صادقانه بگم دم سبزهاش واقعا زیبا وخوش قواره هستند(غیر از چند تا مثل سوسکی ها و یکی دوتا دیگه).چند تا کلیپ واسه یک هموطن دیگه که توی اوکراین بود گرفتم که خیلی عالی بودند(نفهمیدم صاحبشون کی بود ولی خوش سلیقه بود) وهمچنین عزیز دیگری از نیویورک.یک کلیپ هم کبوترارمنی که تا بحال ندیده بودم دیدم که شباهت زیادی به کبوترایرانی داشت.اطلاعاتی در مورد این نژاد ندارید؟ممنون
سلام امید جان. تشکر از لطفت بابت دم سبز ها. کبوترهای ارمنی یا باکویی جز کبوتران تزئینی- پرشی هستند. ساعت‌های بالائی نمیاورند اما نمایش میل بازی قابل قبولی ارائه میدهند. خیلی از دوستان برای تثبیت رنگ این کبوتران را با کبوتر ایرانی ترکیب کردند که نتیجه افتضاح شد. بهرحال کبوتران زیبایی هستند. پیروز باشید.
سلام سعید عزیز.
نخست بفرمایید که به کجای کبوتر واکسن می‌زنید: سینه، گردن یا بین پا و بدن؟ دو مورد اول زیانبار هستند و بهترین راه تزریق واکسن در زیر پوست نازکی بین پا و شکم کبوتر است.
در مورد مشکل شما: ممکن است واکسن تاریخ مصرفش گذشته باشد یا در دمای نامناسب نگهداری شده باشد و به همین لحاظ فاسد شده باشد. گاه نیز پرنده خود بیمار است اما علائم بیماری در آن مشهود نیست که پس از زدن واکسن، بیماری در آن عود می‌کند.
دیده‌ام که خیلی از حرفه‌ای‌های فن اینروزها دیگر واکسن نمی‌زنند و با واردنکردن کبوتر جدید به گنجه‌ی خود، مشکلی نیز برایشان پیش نمی‌آید.
در باره‌ی چگونگی جنسیت‌یافتن جوجه‌ها، در آرشیو همین وبلاگ مفصل توضیح شده است.
موفق باشید.
اقا مجید عزیز سلام
از دیروز که مطلب ارایه شده جنابعالی را معالعه نمودم یک مسئله برای نامفهوم مانده و ان این بنا به گفته جنابعالی رطوبت نقش بازدارنده را ایفا می کند و در مثال ارایه شده (مسابقات امارات ) نقش رطوبت را مفید عنوان نموده بودید در صورت امکان این موضوع را ابتدا برای خود بنده سپس برای خوانندگان بیشتر باز کنید
در ضمن از طرف ما به اقا حمید سلام برسانید
باسلام خدمت حمید ومجید عزیز
امروز هنگام واکسن زدن نیوکاسل به کبوترا اتفاق عجیبی افتاد یکی از کبوترا بعداز چند دقیه بال بال زد ومرد ویکی از جوجه ها هم بی حال وبی رمق شد با پاشیدن اب بروی ان اوضاش یک کم روبه راه شده این کبوترا تازه اورده بودم هفت ماهی بود که داشتمشون فکر نمی کنم صاحب قبلی انها وبه انها واکسن زده بوده برای اولین بار واکسن نیوکاسل بهشون زدم هردو سالم بودن میخواستم بدانم دلیلش چیه واکسن کیفیت لازم رانداشته ضمنا کبوترای که قبلا خودم واکسن زده بودم هیچ مشکلی برای خود وجوجهایشان بوجود نیامد حتی جوجه های که تا حالا واکسن نزده بودند ؟؟
2==چرا بعضیه وقتها هردو جوجه کبوتر نر میشوند یک جفت کبوترای من تاکنون نزدیک به 4جفت جوجه داده همه انها نرشدند میگن از پرزوری کبوتر ماده است اصلا پرزوری یعنی چه خوبه ویا بده(البته هیچ یک ازاین کبوترای نر من رابطور کامل رازی نکرده پرش انها باب میل من نبوده البته بجز مادها ) به نظر شما این نوع کبوتران پرشی مزایا ویا معایبی دارند؟؟ ((لطفا سوالهای قبلیم را اگر توانستید جواب دهید باتشکر سعیداز کهنوج))
مهرداد گرامی با درود و تشکر از لطف جنابعالی.
------------------
سعید عزیز از کهنوج سلام. امیدوارم لایق تعریف‌ها و لطف سرکار باشیم.
برای شناخت سطح ادراک بازگشت کبوتر (sense of orientation) یا همان سو به زبان عامیانه، راهی که پیشنهاد میکنیم این است:
قبل از هر چیز، کبوترها را در نی‌بندی‌های بالا قرار دهید و خوب دقت کنید که راحت به پایین پنجه میکنند. اگر مشکل داشتند و یا در همان گنجه بازی زدند، احتمال دارد که بند باشند و چنین کبوتری ارزش جوجه‌گیری ندارد. سپس، چنانچه جفت مربوطه ظاهر و مشخصاتی منطبق با استانداردهای کبوتر پرشی ایرانی دارد (تا حدودی در همین وبلاگ توضیح داده شده) لااقل چهار و یا در حد امکان شش جوجه از آنها بکشید. جوجه‌ها را طبق اصول زمان‌بندی‌شده در همین مقاله با دقت تربیت کنید و سپس تمرین دهید. اگر دو جوجه به بالا از شش جوجه باخت رفت و یا چند تا از جوجه‌ها چند روز دویدند و به سختی آنها را برگرداندید، سوی این جفتها ضعیف است و قابل تکثیر نیستند. در غیر این صورت، مرحله‌ی نخست آزمایش را پشت سر گذاشته‌اند. توجه داشته باشید که سوی کبوتر را تا حد شاید شصت تا هفتاد درصد میشود از سری اول جوجه‌ها شناخت نه بیشتر.
در آینده، برای بهبود کیفی نسل، شما بهترین جوجه‌ی نر از مجموعه را جدا و به مادر بزنید و جوجه‌ی ماده را به پدر. از هر کدام چهار جوجه بکشید. جوجه‌ها را به همین ترتیب امتحان کنید. ببینید آیا قدرت پرش و بازگشت‌پذیری‌شان بهتر شده و یا نزول یافته. اگر بهتر شده بود، شما مرحله‌ی دوم را نیز پشت سر گذارده‌اید و اگر نزول، تکثیر را باید متوقف کنید و از مسیر دیگری وارد شوید که در یادداشت مستقلی به نام "چگونه میتوان تبار کبوتران خود را ساخت؟" که در دست تحریر است، به طور مو به مو با ذکر مشخصات کلی و شاخه‌های جزئی شرح خواهیم داد.
موفق باشید.
باسلام مجدد خدمت اقا مجید گل گلاب دوبار مزاحم شدیم (شرمنده )
درمورد سوال قبلیم درست حسابی شیر فهم نشدم
در مورد جوجه هرزی با توجه به اینکه امکان امتحان کردن کبوتران والدین ( که مددت زیادی قیچی میباشند توان پرواز خودرااز دست داده اندکبوتران پروازشان را ندیدم بیشتر جوجه های نر میل به هرز کردن دارند )وجودنداردبه نظر شما ازروی جوجه کبوتر میتوان تشخیص داد خون هرزی مربوط به کدام والدین است نریا ماده ؟؟
2==اگه ممکنه تمام مراحل کبوترپرانی خودرا ازاول سال تازمان مسابقه وساعت گرفتن وهمچنین خواب دان کبوتران وجوجه ها پراندن برای تفننی وسرگرمی خود جسارتن توضیح بفرماید البته جدای از کامنتهای که برای دوستان درمورد مراقبت وتربیت کبونران دراین سرا میزاربد؟؟
ودراخراینکه ازتمام زحماتی که شما و اقاحمید دراین راه باصرف وقت وهزینه و همچنین زدن از کار وزندگی وخانواده خوداز صمیم قلب از تمام بازدیدکنندگان این سرا باصبر وحوصله پذیرای میکنید متشکریم ما چیز نداریم که نثار شما بکنیم بجز عشق ورزیدن به این پرنده باعث جمع شدن دوستان دراین سرا میگردد و وجه مشترک بین ما میباشد ای کاش درایران بودید که درخدمت شما دوستان گرامی باشیم خلاصه روزی اگر گذرتان به کرمان وبندرعباس افتاد درخدمتیم ایمیلم رابراتون فرستادم باتشکر دست حق همراحتان .
سعید عزیز سلام. با عرض پوزش از تأخیر. باید به عرضتان برسانم که مجید جان در حال مهمانداری از خانواده شریفشان هستند که به محض خلوت شدن سرشان از ایشان تقاضا میکنم که به سوال شما پاسخ بدهد. تشکر از صبر شما دوست گرامی. کوچک شما.
با سلام و عرض خسته نباشید خدمت اساتید وبلاگ و تشکر از زحمات تمامی شما عزیزان
از وقتی که خانم بنده ممنوع کرده کبوتر نگه دارم عشق ما هم سر زدن به وبلاگهای عالی مثل خودتان شده
کارتون درسته بازم خسته نباشید
آقا مجید سلام و بسیار سپاسگزارم از اینکه به این سرعت جواب من را دادید. جمع شدن چنگالها به یکباره دیده شد یعنی روز قبلش سالم بودن و حالت جمع شدن از مچ شروع شده و سفته ،ماده بعد از اینکه جوجه خودشو بزرگ کرد از جا پانمیشه و یه سری دیگه تخم کرد که برگردان کردم که کاشکی به زور نمیزاشتم این کارو کنه و طمع کردم، جاشون تاریکه ،بعد از دیدن تقویتش کردم و به زور میارمش تو آفتاب که بهتر شد ولی تمایلی نداره و برمیگرده سر جاش و جایش رو هم نمی توانم خراب کنم به نظر شما بهتر جداش کنم . از نظر ظاهری هیچ موردی دیده نمیشه حتی رنگ فضله هم طبیعیه. نر هم به همین صورت .عزت شما و همه دوستان زیاد
آرش - ک عزیز سلام. سرکار لطف دارید و من هر چه از دستم بربیاید دریغ نخواهم کرد.
بدون آزمایشات دقیق در آزمایشگاه زیر نظر دامپزشک، طبعاً نمی‌شود نظر قطعی داد، اما بنا بر توضیحات جنابعالی، مشکل این یک جفت می‌تواند هر یک از این موارد باشد:
انگلهای جلدی روی پا
قارچ‌های پوستی
نوعی باکتری به‌نام Staphylococcus که منجر به بسته شدن پنجه‌ها میشود
آبله اگر به پا بزند
فقدان ویتامین B.
دلیل عمده‌‌اش نیز آلودگی محتویات کلک زیر پای جفتها و نیز فقدان تابش مستقیم آفتاب است که محیط را برای رشد انگل‌ها و قارچ‌ها و اینگونه باکتری‌های پوستی فراهم کرده است. باز جای خوشبختی است که کبوترها به سلمونلا یا میخچه (که ویروس است و هرزگاهی دوباره بیرون می‌زند) آلوده نیستند.
رفع انگلهای جلدی و قارچ‌ها کار چندان سختی نیست، البته باید بعد از آن بهداشت در حد کفایت رعایت شود تا مشکل مجدد باز نگردد. برای پیشگیری، همانگونه که در مقاله‌ی "نکاتی کاربردی برای بالابردن کیفیت در جوجه‌کشی" عرض شد، بایستی حتماً از لامپ‌های اولترا ویولت - که تابش مصنوعی است - برای روزی دو ساعت در جفتخانه استفاده کرد. پمادهایی نیز برای رفع قارچ و انگل موجود است که بهتر است از داروخانه‌ی دامی بخواهید.
بیماری اگر آبله باشد که درمانی ندارد و باید مراحلش را بگذراند (حدود دو ماه). قدیمی‌ها میگفتند که پوست انار را باید شب در آب آشامیدنی کبوترها انداخت و صبح آنرا در اختیارشان قرار داد (من نظری ندارم).
جو را از سبد غذایی جفتها حذف نکنید که حاوی مقادیر فراوانی ویتامین B است.
موفق باشید.
با درود و عرض احترام و ادب خدمت بزرگوار آقای مجید و بزرگوار آقای حمید ضیایی عزیز. حق با شماست آقا عادل گرامی مجید عزیز در عین بی ریا ئی صراحت کلام بسیار شیرینی دارند و کلام شان پشتوانه استوار بر پشتوانه جدی علمی تجربی می باشد و راه دیگری برای رشد این رشته نیست جز با صراحت و علم . اینجا خانه دل ماست و دست آقا حمید درد نکند که چراغ این خانه را برقرار نگه می دارند . ایشان نیز مردی علمی تجربی هستند و واقعن به همکاری پربار این عزیزان بایست افرین جانانه گفت . خسته نباشید و ایام به کام و گوارایتان
درود بر شما جناب مشتاقی عزیز.
تشویق‌های بزرگوارانی چون شما و دیگر همراهان این سرا است که ما را در راه‌مان به‌پیش می‌برد و مصمم‌تر می‌کند.
سپاس‌های‌مان نثارتان.
با سلام خدمت حمید عزیز واقا مجید گرامی انصافا اقا مجید به شماباید لقب احمد کسروی کبوترداری را داد مطالب شما واقعا جنجالی وبرخلاف اکثر عشقباز هایی که درایران هستند وچه به صورت سنتی وشبه علمی کبوتر بازی می کنند هست و وقتی با ذهن باز وبدور از تعصب به مسائل نگاه میکنی متوجه میشی که مسائل عنوان شده از جانب شما فقط ادعا نیست بلکه دارای پایه های تجربی و محکمی هست البته در مورد کبکی باید دلایل شما برای کبک نکردن بشنویم ولی سایر مطالب عنوان شده واقعا جای تامل داره وبه نظر حقیر بسیار مفید می باشد و بسیار از شما سپاس گذارم در ضمن بنده سعادت میزبانی حمید گرامی رو نداشتم ولی اگه موقعی ایران بیایید به شدت در خدمتم و هر امری بود هر انچه در توانم با شه در خدمتم بدن تارف حمید جان ببخشید که نتونستم تصاویرو بفرستم بسیار سرم شلوغه ومتاسفانه بدی هوا وکمبود وقت باعث تلفات نسبتا زیاد ی شده حتما با ایمیل بیشتر خواهم گفت با تشکر
مجید ز.:
سلام عادل عزیز.
حقیقتاً از عهده‌ی سپاسگویی به این‌همه لطفی که دارید نمی‌توانم برآیم. امیدوارم روزی در میهن عزیزمان دیداری دست دهد تا زانو به زانو بنشینیم و دست گرم‌تان را به نشان دوستی بفشارم.
حمید عزیز در سفر هستند و در مکالمه‌ی تلفنی که داشتیم عرض ارادت کردند و سلام رساندند.
موفق باشید.
سلام اقای مجید ز عزیز خیلی ممنونم از جواب جامعتون
چند بار خوندم تا دستم اومد منظورتون را
با این اوصاف اوضاع کار کفتربازی ایرانی خیلی خرابه و کلی راه داره تا به مقصد برسه ؟ باید چند سال وقت گذاشت تا به کبوتر ایده ال برسیم ؟ پیشاپیش تشکر میکنم از وقتی که میگذارین و خیلی خیلی ممنون از جوابه قانعکننده تون خدانگهدار .
مجید ز.:
محسن عزیز من فقط انجام وظیفه کردم.
مسئله وقت‌گذاشتنِ تنها نیست؛ مسئله اصلی صرف وقت در راه درست است. برای اینکه راه درست باشد نیز باید به علم روز مسلح بود.
توجه کنید: علاقمندان به کبوتر عملاً دارند از وقت و هزینه‌ی خود مایه می‌گذارند، پس چه بهتر که از لحظه‌به‌لحظه‌ی این وقت به نحو احسن استفاده شود.
در همه‌ی این سالها، کبوتر ایرانی به‌خاطر تکثیرهای نابخردانه و بی‌رویه و نگاه غیر کارشناسی کبوترداران آسیب جدی دیده، اما بنیاد کیفی خود را همچنان حفظ کرده است. اگر فردی با جنم و استعداد، روش‌ها و تجربیات اساتید معتبر فن در سراسر گیتی را به عنوان مرجع دستِ اول مورد مطالعه و استفاده قرار دهد و با آزمون‌های جدی به خودآموزی بپردازد، و البته هزینه کند، بین پنج تا ده سال (بسته به شانس و مقدار تلاش) به کبوترانی ایده‌آل دست خواهد یافت و مهمتر اینکه خود او شایسته‌ترین فرد برای به‌پرواز درآوردن این کبوتران خواهد بود. اگر کسی می‌بیند که بعد از چند دهه به نتیجه‌ی دلخواه نرسیده و همچنان مجبور است که کبوتر وارد کند، قطعاً یک‌‌جای کارش می‌لنگد!
تلاش ما، تشویق کبوترپروران به جدی‌گرفتن کار خود و واردکردن این رشته به فاز یک ورزش جدی و معتبر است.
موفق باشید.
با سلام و خسته نباشید و عرض ادب به پیشگاه اقایان
گفته شده وقتی تعداد هوا میکنیم گروه کفترهای پایینی باعث میشن باقی کفترها نریزن و بالا وایسن ایا با این حرف موافقین ؟! پیشاپیش تشکر میکنم.
مجید ز.:
محسن عزیز سلام. سئوال شما در عین حال که کوتاه است، اما تا بخواهید جالب است. این سئوال از این جهت جالب است که ما باید ماهیت خود سئوال را با نگاهی تیزبین به‌نقد بکشیم! نکته این‌جاست که اگر برفرض، این کبوتران لایه‌های پایینی هستند که لایه‌های بالایی را نگه می‌دارند، باید به عقل سلیم رجوع کرد و پرسید: اصلاً چه دلیل قانع‌کننده‌ای وجود دارد که ما کبوتران پایین‌پر تکثیر کنیم که پرش کل کبوترپران ما وابسته به آنها باشد؟ این کار از اساس غلط است و اتفاقاً مشکل عمده‌ی برخورد غیر حرفه‌ای کبوترداری کل همه‌ی این سالها در ایران بوده است.
همانگونه که ما در مقاله‌ی "استانداردهای کبوتر بلندپرواز ایرانی" مشخصاً توصیه کرده‌ایم، بایستی "فقط" کبوترانی تولید کرد که به‌سرعت مایه‌گیر شوند. توجه کنید که تیم کبوتران ما هر چقدر به سمت یک‌دست‌شدن بروند، کار ما برای تمرینات ساده‌تر خواهد بود و مهمتر اینکه چنین کبوترانی بسیار بسیار قابل اتکاتر از تیپ کبوترانی هستند که هر کدام ساز خودشان را می‌زنند: یکی نرم می‌پرد، یکی تیز می‌پرد، یکی بالا می‌پرد، یکی پایین می‌پرد، یکی زودساز است و یکی دیرپر، یکی هشت ساعت می‌پرد، یکی دو ساعت می‌پرد و الخ...
اصلاً چرا باید کبوتر دو ساعتی را وارد گرو کرد؟ شما پنجاه‌تا کبوتر خوب ساعت‌بیار هوا کنید که یکی قبل از پنج ساعت به بام پا نزند، می‌ارزد به پانصد کبوتر که نیمی از آن در ساعت‌های اولیه بریزد.
اینکه کبوتران در لایه‌های مختلف در آسمان قرار می‌گیرند و با ریختن لایه‌ی پایین، بقیه‌ی لایه‌ها فرو می‌ریزند صرفاً حکایت از این واقعیت دارد که مربی کبوتر به کار خودش وارد نبوده و هر کبوتری که مقداری پریده را بدون درنظر گرفتن فاکت‌های معتبر و فاکتورهای اصولی دیگر تکثیر کرده است و در کل الفبای حرفه‌ای کبوتربازی روز جهانی را نمی‌دانسته و از لحاظ معلومات کبوترداری همچنان در سنت دهه‌ها پیش سیر می‌کند.
حرفه‌ای بودن یک مربی را میشود از سبک کار کبوترانش فهمید. من هنگامی که ببینم کبوتران کسی آش شله‌قلمکار است و وقتی که سیصد تا هوا کرد، در دو ساعت اول صد تایش ریختند، این آدم از لحاظ من مردود است و زندگی و وقت خودش را تلف کرده و تا گرفتن نتیجه‌ی مطلوب سالها فاصله دارد! آدم حرفه‌ای تا یک‌دهه (لااقل) با فراراه قراردادن اصول معتبر جهانی و سرمشق‌گرفتن از پیشکسوتان واقعی این ورزش، مرتب در حال سرندکردن کبوتران خود است تا برسد به هسته‌ی اولیه. به‌غیر از این، تا سی سال هم که کبوتر بپرانید، باز باید از این‌طرف و آن‌طرف کبوتر وارد کنید، چون به کبوتران خود اعتماد کافی ندارید.
موفق باشید و سپاس که باب این گفتار را باز کردید.
سلام آقا حمید و آقا مجید مشکلی برام پیش اومده و درخواست راهنمایی از شما دارم -یه ماده و یه نرم یکی از پاهاشون چنگالاش جمع شده البته میتوانن راه برن من فکر میکنم به خاطر نخوردن ویتامین و رو نی نرفتن باشه هرکاری میکنم فقط روزمین می مونن -ولی خدارو شکر هیچ مشکل ظاهری و .. ندارن - چطوری درمانشون کنم - از وقتی قره ماش دادم بهتر شدن- قربون مرامتون
مجید ز.:
آرش - ک عزیز سلام.
لطفاً اول بفرمایید آیا بعد از چند روزی که پا را بالا می‌گرفت چنگالش را بست یا اینکه به‌یکباره شروع کرد به بستن چنگالش؟ اگر مورد اول است، کبوترها بیماری سلمونلا دارند که مراحل آخر خود را طی می‌کند و بیماری به پنجه‌ی کبوتر صدمه زده و اگر مورد دوم، احتمالاً نوعی قارچ یا عارضه‌های ویروسی مثل تبخال پا و یا میخچه این مشکل را به‌وجود آورده است. گاه نیز بر اثر بریدگی و صدمات موضعی کبوتر پایش را بالا می‌گیرد یا چنگالش را می‌بندد که بعد از دو یا سه روز، به وضع اولیه برمی‌گردد. لطفاً پای کبوترها را یکبار دیگر به‌دقت مورد بازدید و بررسی قرار دهید و نتیجه را هر چه زودتر بفرمایید تا در خدمت‌تان باشیم.
موفق باشید.
باسلام خدمت دودوست عزیز حمید ومجید خان امیدوارم ایام به کامتان باشهدو سوال از محضرتان دارم
1==بیشتر جوجه کبوترهای نرمن (ازیک پدر ومادر ) اکنون به بلوغ رسیدند بعضی وقتها هرز میکنند با توجه به اینکه امکان امتحان کردن کبوتران والدین ( که مددت یکساله قیچی میباشند توان پرواز خودرااز دست داده اند)وجودنداردبه نظر شما ازروی جوجه کبوتر میتوان تشخیص داد خون هرزی مربوط به کدام والدین است نریا ماده این جوجه های نر قبلا از بلوغ بسیار عالی بوده ومایع میشدند بمحضی که چند ماهی ازبلوغشان گذشت بشدت میل به پروازشان کاسته شده وواگر زیادبه انها فشار اورید هرز میکنند برعکس جوجه های ماده ضمنا من کبوترها راباهم دریک گنجه نگهداری میکنم اگر ممکنه توضیح کاملی دهید؟؟
2==یکی ازجوجه کبوتران (البته لازم به ذکرکه این کبوتر ناقص بدنیا امد حتی قادر به پرواز نبود پربال درست حسابی نداشت منظورم اینکه رشدش خیلی کم بوده اصلا رشد بدنی نداشت بعداز قلم کردنش جون گرفت ولی جسش ریزه نسبت به کبوتران دیگر شبیه کبوتر ماده است ) وقتی از نی بند بالاوپایین میشه شروع نفس زدن میکنه صدایی بصورت غ غ غ غ ازخودش در میاره وقتی که انرا به پرواز درمی ارم همراه کبوتران خوب مایه میره همیشه هم عقب تراز دیگر کبوتران پرواز میکنه بعداز 45دقیقه یایک ساعت فرود میاد البته قبلا اینجوری نبود تا 2.5پریده دلیل چیه اگه مریضه داروش چیه لطفا داروی انسانی اگه ممکنه تجویز کنید ؟؟
باتشکر سعیداز کهنوج
مجید ز.:
سعید عزیز سلام. از اصول اولیه کبوترداری این است که نرها و ماده‌ها جدا نگهداری شوند تا بشود آنها را کنترل کرد و تمرین داد و جلوی تن‌خوردن و تخم‌گذاری و مستی‌های متعاقب را گرفت. نکته‌ی دیگر اینکه جوجه‌کبوتر را نمی‌شود تمام سال پشت سر هم پراند! استدعا میکنم به ریزه‌کاری‌های تشریح‌شده در این مقاله عنایت بیش‌تری داشته باشید.
در باره‌ی بیماری: با مشخصاتی که گفته‌اید، گمان‌هایی میشود داشت اما نظر قطعی نه. ممکن است مشکل دستگاه تنفسی داشته باشد. اما در کل و اساس، سعی بفرمایید با تقویت نگاه حرفه‌ای در خود، فقط از کبوترانی نگهداری کنید که دوران رشد جوجه‌گی را به‌طور کامل طی کرده باشند و جوجه‌های دون‌سوز را رد کنید.
موفق باشید.
آقای سعید سلام.
ریتم تمرینات (پراندن، خواب‌دادن، الخ.) بستگی دارد به شناخت مربی از یکایک اعضای تیم خود؛ می‌خواهم بگویم ما واحد یا فرمول مشخصی یکجا برای همه‌ی کبوتران نداریم.
در مورد کبک‌کردن، از ابتدای تاسیس این سرا گفته‌ایم که کار پسندیده‌ای نیست و ضررش به سودش می‌چربد.
در باب تربیت و تمرین جوجه‌ها، مفصل در همین یادداشت شرح شده است.
چیزی که مشخص است، کبوتر زودساز و آنها که یک‌دفعه روی ساعت سنگین می‌روند را خواب یک‌روزه میدهند تا زور زیادی نزنند و برای مسابقه بدن کم نیاورند. بیشتر فشار روی آنها است که دیرتر راه می‌افتند. در کنارش، خواب موقع تمرینات خردادماه ابداً نباید طولانی باشد تا روحیه پرش از سر کبوتر نیافتد و نیز متابولیسم و قوام‌گردن ماهیچه‌های پرواز و سیستم تنفسی کبوتر به‌طور یکنواخت به بالاترین موقعیت کیفی خود برسد. مربی تمام تلاش‌اش این است که دقیقاً روز مسابقه تمام اعضای تیم‌اش -چه آنها که زودپر هستند و چه دیرپرها- همگی به نقطه‌ی اوج خود رسیده باشند تا در آن روز مشخص، بهترین نمایش را از خود ارائه بدهند. برای همین، اگر شما کبوترانی با قوای یکدست یا نزدیک به هم داشته باشید، هم تمرینات‌تان ساده‌تر خواهد بود، و هم امکان گرفتن نتیجه‌ی بهتری خواهید داشت.
یک نکته‌ی دیگر: تا آن‌جا که من دیده‌ام، روز قبل از مسابقه نمی‌گذارند کبوتران زور زیاد بزنند، برای همین، یا سنگین‌پرها را خواب میدهند (اقلیت) و یا داخل پرهای‌شان را می‌بندند.
پیشنهاد ما برای بهبود کیفیت مسابقات این است که از یکهفته مانده به گرو، به شکلی یکنواخت مقدار پروتئین سبد غذایی کبوتر اضافه شود تا شب گرو برسد به ٪25 تا ٪30. کبوتر با این جیرهی غذایی مثل بمب خواهد ترکید! تغدیه‌ی صحیح و علمی در مسابقه اصلی‌ترین اصل است و تیپلر به همین طریق رکوردهای نجومی می‌آورد. متاسفانه ما هنوز به "ارزن خالی" چسبیده‌ایم و با لجبازی تمام این پرنده‌ی نگونبخت را شکنجه میدهیم و از آن توقع بیش از حد داریم!
نکته‌ی دیگر اینکه شب قبل از مسابقه کمی زودتر گنجه‌ها را تاریک کنید و بلافاصله بعد از دانگیری و بعد آبگیری، آب را از جلوی کبوتر بردارید و نیم ساعت به گرو مانده باز آب در اختیار کبوتر بگذارید و هر کدام نخورد، با سرنگ آب کافی در گلویش بریزید. کشیدن پلاستیک دور گنجه‌ها و بستن منافذ تنفسی و یا آب‌دهی در ساعت دوازده شب(!) بی‌مورد و سراسر اشتباه است.
نکات کاربردی و منطبق با علم روز در این مورد فراوان است که سر وقت و به‌حد بضاعت خود توضیح خواهیم داد. امیدواریم که این توضیحات مفید واقع شده باشند.
موفق باشید.
با سلام
و خسته نباشید
متاسفانه این سوال بصورت جامع پاسخ داده نشده خواهش یکبار دیگه بصورت ریز جواب دهید
همیشه جای این مطلب در و بلاگ خالی بوده و مهمترین قسمت کار و نتیجه گیری که بسته به این قسمت کار داره
برای افراد مبتدی ............ چون ماز هر کسی سوال کردیم یک قلقی گفت و خودمان هم قاطی کردیم اما ........... توضیحی راجع به در آوردن کبوتر از زیر تور منظور تاریخش در خرداد - کی در فروردین کبک کنیم
و بعداز تمرینات زیر تور از شروع اولین جلسه که کبوتر ها هوا میرن چند کول بزنیم ( مثلا هفت روز بزنیم تا ته کبوتر در بیاد و ساعت 7 به بالا را چگونه خواب بدیم و کبوتر ها را چگونه ریم کنیم تا یکدست شوند و اولین خواب چند روزه باشد دوباره چند کول بزنیم و خواب دوم چندروزه بدیم و سپس چند کول زده و خواب سوم چندروه ................ و تازمان مسابقه کلا چند تا خواب و چند کول هوا رفتن لازم مهم لطفا راجع به این مسئله یک توضیح جامع دهید
علی‌رضای عزیز سلام. سپاسگزاریم از حضورتان.
نه‌تنها انواع کبوتران تزئینی، بل همه‌گونه کبوتر پرشی نیز "بایستی" طبق جدول رتبه‌بندی و بر مبنای اصول ژنتیکی و کاربردی این رشته، به‌طور همخون تکثیر شود. این تنها راه ارتقای پیوسته نسل کبوتر است.
موفق باشید.
عمران عزیز با سلام و ضمن سپاسگزاری از تمامی لطف و مرحمتی که به ما دارید، به حضورتان عارضم که فعلاً بنا بر دلایلی قصدِ ورود به این بحث را نداریم، هر چند دوست ارجمند جناب ضیایی از من خواسته‌اند که در این باره مقاله‌ا‌ی تنظیم کنم که در آینده حتماً چنین خواهم کرد. اجازه بدهید فصل پرش بگذرد تا بشود در فضایی عقلانی‌تر در این باره به‌گفت‌وگو نشست.
موفق باشید.
با درود فراوان و عرض ادب و احترام خدمت برادران عزیزم آقای مجید ز. و آقای حمید ضیایی . انشاالله که سلامت هستین و به امور جوجه پرانی مشغول میباشید . غرض از مزاحمت چند دفعه دیدم مخالفت خودتون را علیه کبکی کردن اعلان فرموده بودید . به هر حال ما سالها است کبکی بازی میکنیم و سنت ما است . چرا باید این سنت که نسل در نسل به ما رسیده عوض کنیم ؟ این روش جواب خودش را پس داده و به هر حال خیلیا این عمل را هر ساله انجام میدن . کبوتر با پر نو و شاداب خیلی خوب جواب میده ولی اگر پر شکسته یا قدیمی باشه ؟ جسارت این حقیر را واقعن میبخشید . اگر جواب بفرمایید ممنون بزرگی تون میشم . شاد باشید .
سلام خسته نباشید.از اقای محترمی که فرموده اند با هم خون جفت کردن پرندگان زینتی نتایج خوبی گرفته ام خواهش میکنم چون بنده هم در مراحل اولیه این گام میباشم با ایمیل بنده که مینویسم راهنمائیم فرمایند.خیلی ممنون خواهم شد .دست هر استاد دیگری را که کمکم فرمایند میبوسم.alirezamehr9@gmail.com
سلام
کارتون حرف نداره
قربان همگی
یا حق
سلام ساسان عزیز. تشکر از اینکه به سرای خودتتون سرزدید. امیدوارم که مطلب مورد استفاده قرار بگیره. کوچک شما.
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت دوستان عزیز حمید اقا و اقا مجید واقعآ نوشته های زیبای دارید
سلام جناب آقای داروغه عزیز. از لطف شما بی نهایت سپاسگزاریم. امیدواریم که از مقالات بعدی هم استقبال کنید. پیروز و مؤید باشید. کوچک شما.
سلام ببخشید ازاینکه مجدد ا" طرح سوال میکنم .بهترین ماده کبوتری را که مناسب تن کردن با یک سرور اتشی هموزایگوت است چه رنگی وبا جه خصوصیاتی میباشد .اگر جواب این سوال وسوال قبلی ام را درمورد کبوتر عروس هلندی کرده بودم را یکجا عنایت فرمائید کمتر شرمنده خواهم شد.دست بوس شما علیرضا از ارومیه
سلام جناب علیرضا. جواب سوال قبلی شما به شما ایمیل شد. که از این قرار بود:
دوست عزیز تشکر از اینکه به وبلاگ خودت سرزدی و در تبادل نظرات شرکت کردی.
شما تنها کاری که باید بکنید اینه که اون جوجه‌ای را که بیشتر شبیه
KING
میمونه را با
king
جفت کنید و دوباره جوجه هائ سال بعد را با کینگ جفت کنید و اینکار را آنقدر ادامه بدهید تا به نتیجه برسی
در ضمن لطف کنید کامنتهای بعدی را در پای آخرین مطلب بگذارید.
اما سوال جدید شما. شما از کجا مطمئن هستید که سرور شما هوموزایگوت است؟ دوم اینکه شما چه رنگ سرور مایل هستید که بکشید؟ برای تولید هر رنگ سرور شما باید جفت مناسب برای سرور خود انتخاب کنید. کوچک شما.
آقای ولی سلام.
بیماری کنکر (Trichomoniasis) عفونتی تک‌یاخته است که اغلب در دستگاه تنفسی کبوتر (خصوصاً جوجه‌ها) بروز می‌کند و به همین خاطر جزو بیماری‌های تنفسی به‌حساب می‌آید.
به‌خاطر عدم نظافت و فقدان تهویه‌ی مناسب در گنجه و از همه‌مهمتر استرس ایجاد میشود. برای اینکه مشکل کنکر پیدا نکنید مقاله‌ی "نکاتی کاربردی برای بالابردن کیفیت در جوجه‌کشی" در همین وبلاگ را بازخوانی بفرمایید.
جوجه‌ی چند روزه اگر کنکر بگیرد معمولاً می‌میرد.
برای اینکه کنکر در کل جفت‌کنی‌ها شیوع پیدا نکند، بهتر است جوجه‌ی مبتلا را جدا کرده و با دست دان بدهید و مداوا کنید. اگر کنکر خفیف باشد و تعداد بیش‌تری از جوجه‌ها به آن مبتلا شده باشند، بایستی کل جوجه‌کشی را تحت دارو و درمان گذاشت.
موفق باشید.
سلام آقا مجید با عرض خسته نباسید
میخواستم علت بیماری کنکر رو بپرسم و اینکه شما
فرمودید جوجه های مریض رو جدا کنیم اگه اینکارو بکنیم
چطوری میتونیم بهشون دون بدیم و اینکه بالخره باید
همون روز جوجه هارو زیر جفتها بزاریم یا اینه نه بایستی
کار دیگه ای بکنیم دیگه اینکه اصلا چیکار باید بکنیم
که این بیماری سراغ کبوتر ها نیاد .
چرا معمولا جوجه های چند روزه و چند هفته ای این
بیماری رو میگیرن و کبوترهای بزرگتر کمتر به این بیماری
مبتلا میشن با تشکر از شما خدا نگهدار
ولی عزیز سلام. کامنتی را که گذشته بودید در قسمت کامنت های مطالب قبلی گذاشته بودید که وقتی بنده تایید میکنم، اگر دقت نکرده باشم که کجاست, سهواً پاسخ داده نخواهد شد. لطف کنید از این به بعد کامنت خود را برای آخرین مطلب بگذارید. به هر حال مجید عزیز زحمت خواهند کشید و پاسخ شما را خواهند داد. متشکرم.
مهدی عزیز ممنون از خبررسانی.
عمران گرامی همیشه به ما لطف داشته‌اید.
رحیم بزرگوار از بلژیک سپاسگوی مهر و محبت‌تان هستیم و خوشحالیم که مقاله‌ی ما برای‌تان سودمند واقع شده.
مدتی است که از شاهین عزیز خبری نداریم و امیدواریم هر جا که هست سلامت باشد و اگر صلاح دانست، طی ایمیل یا کامنتی ما را زیر‌وبم قضایا آگاه کند.
بهمن دوست فرزانه سپاس بسیار از لطف‌تان و نیز همیشه سپاسگزاریم که با تلاش شبانه‌روزی خود از گوهر بی‌نظیر پشتدارهای پاپر همدان چون جگرگوشه‌های خود نگهداری میکنید.
مجتبی عزیز دنیای کوچکی است واقعاً! این جناب جمشید زبردست در مدرسه‌ی راهنمایی یک‌کلاس از ما بالاتر می‌نشست (البته با چند سال ردی) و جزو بچه‌های شرور مدرسه بود. فوتبال گل‌کوچک او حرف نداشت و در تمام کاپ‌های محلی نفر اول بود (البته به همراه چند تن دیگر).
آقا حمید و آقا مجید عزیز سلام
امیدوارم آسمان منزلتان پراز لکه باشد.
بعلت نداشتن وقت کافی مطالب را بصورت تیتروار خواندم و بنظر مطلبی جامع که دارای پشتوانه ای از تجربه است می آمد و در وقتی کافی مطالب را خواهم خواند
غرض فقط عرض ادب بود
با آرزوی سلامتی و سربلندی برای شما
دوستدارشما گیله مرد.
دوست عزیز گیله مرد سلام. تشکر از شما بابت سرزدن به وبلاگ خودتان. شما هم پیروز باشید.
سلام و عرض تبریک روز پدران زحمتکش ایرانی. آقا مجید خیلی خوشحال شدیم از آشناییتون حق با شما است ایشون خروس های سفید لاری معروفی داشتن که با خروسهای هندی جنگ انداخته بودن البته کبوترهای استثنایی هم داشتن و تو رسته کبوتر و لاری عشقبازی می کردن . راستی شما بچه های 98 رو هم میشناسین مثل سعید خندان و جمشید زبردست و اینا؟ ما با اینها حیوونبازی میکردیم یادش بخیر!
سلام خدمت اقا حمیدگرامی و اقا مجیدعزیز
دست مریزاد مطالب بسیار اموزنده و جالب توجه و با خلوص نیت مطرح شده که جای تقدیر و تشکر فراوان دارد.
عکسها نیز بسیار عالی هستند.
دوست و برادر عزیزم جناب آقای مجید ز. و عزیز بزرگوار جناب آقای حمید ضیایی درود و سلام. آقا مجید باز هم با مقاله بسیار خواندنی و نگارش شیوای خود برگی جدید به دفتر اطلاعات کبوترداری ما خوانندگان اضافه فرمودید. سپاسگذار هستیم و خداوند متعال را شکر میگذاریم. تقریبا پنج باری مقاله را زیر و رو کردم و هماینک داریم روی سری دوم جوجه ها با دستور العملهای حضرتعالی تمرین میدهیم. از شاهین جان همولایتی عزیز ما در بلژیک خبری دارید چون سایت ایشان دیگر روی اینترنت قرار ندارد؟؟!! خواستم با ایشان تماس بگیریم تا دیداری میسر بشود. یار و نگهبانتان خداوند منان.
جناب آقا مجید عزیز سلام و درود
بسیار ممنون از راهنمایی تان
مثل همیشه آموزنده بود
باز هم تشکر می کنم بخاطر وقت گرانبهایی که به ما اختصاص میدید.
قربان شما.
سلام خیر منظورم واکسن 2گانه پرندگان بود چون اخیرأ زیاد دوستان استفاده کردن فقط حتمأ باید فریز بشه تاخراب نشه برا دوستان جواب داد .
جناب محمد محمدی محترم سلام. جناب مهدی فدائی سلام رساندند و از لطف شما سپاسگزاری کردند. ما نیز از کلام مشوقانه حضرتعالی همیشه سپاسگزاریم و برای‌تان بهترین نتایج را در تیرماه آرزومندیم.
سعید عزیز از کهنوج سلام. به آن‌چه اشاره کرده‌اید، دقیقاً از عمده‌مشکلات جوجه‌بازی است، به این شکل که جوجه‌ها بعد از تیپ‌شدن، از هم باز نمیشوند. اگر همین رویه ادامه پیدا کند، ساعت تیپ و ارتفاع پرواز کبوتران نیز به مرور کم خواهد شد و تبدیل میشوند به تنگ بوم.
برای اینکه کار به اینجا نکشد، توصیه میکنیم دوباره به متن مقاله رجوع کرده و قسمتی که مربوط به تیپ‌شدن جوجه‌ها و زمانبندی دقیق و راه‌حل‌های ترکاندن تیپ شرح داده شده را مجدداً مطالعه بفرمایید.
موفق باشید.
سلام عادل عزیز. از لطف سرکار بی‌نهایت سپاسگزاریم و دست‌تان را به گرمی می‌فشاریم.
اینکه در ایران به قول شما 99٪ کبکی‌بازی میکنند (که من در این آمار شک جدی دارم) باز ملاک نیست، زیرا یک جامعه می‌تواند پیرو سنت خود در طول تاریخ یک اشتباه را مرتب تکرار کند. به هر حال باید با روی میز گذاشتن ایده‌ای برتر، بر این اشتباه نقطه‌ی پایانی گذاشت.
توجه شود که در هیچ کجای دنیا کسی کبکی‌بازی نمی‌کند و اتفاقاً رکوردار کبوتر آنها هستند نه ما. مدیریت صحیح و علمی توانسته از کبوتر تیپلر انگلیسی و ایرلندی نسلی بسازد که با وجود بال و دم کوتاه، بالای بیست ساعت رکورد بزنند. پس ما راه را باید درست تشخیص دهیم و نباید کورکورانه از گذشته تبعیت کنیم.
اینکه کبکی‌بازی لک کبوتر را عقب می‌اندازد شاید تنها موردی باشد که کبوترداران به عنوان "برهان قاطع" مطرح می‌سازند که به نظرم برای این مسئله نیز راه حل‌های دیگری وجود دارد که در یادداشتی مستقل به آن خواهیم پرداخت. در کنارش، صدمات فراوانی را که ناشی از کبکی‌بازی است میشود لیست کرد که این صدمات، خود به‌شکلی بازدارنده باعث میشوند کبوتر نتواند بر قله‌ی اصلی رکورد خود بنشیند.
در مورد اینکه چه نوع کبوتر با چه استانداری باید ساخت که به کار حال حاضر ما بخورد، لطفاً به پیشنهاداتی که ما در مقاله‌ی "استانداردهای کبوتر بلندپرواز ایرانی" ارائه داده‌ایم توجه دقیق بفرمایید؛ به همه‌ی این موارد آن‌جا اشاره شده است.
موفق باشید.
سراج عزیز سلام. به شما در این سرا خوش‌آمد می‌گوییم. امیدواریم شرایط هوایی در ایران هر چه زودتر بهبود یابد تا کبوترداران بتوانند به بهترین نحو نتیجه‌ی زحمات یکساله‌ی خود را ببینند.
آقا مسعود - تهران سلام. بسیار از الطاف شما سپاسگزاریم. در مورد جناب خشایار کهن و آقا سعید 2 همینطور است که فرموده‌اید. ما نیز برای این دوستان تندرستی و عمر با عزت آرزو داریم. روز پدر را نیز متقابلاً به شما تبریک عرض میکنیم.
عمران عزیز سلام.
حتماً به توصیه‌ی خردمندانه‌ی شما عمل خواهیم کرد. از بابت لطف همیشگی‌تان به ما نیز سپاسگزاریم.
در باب پرسش‌های جنابعالی باید عرض کنم:
1- کبوتر اگر در همان جوجه‌گی تربیت نشود، کار در آینده سخت‌تر خواهد شد، اما باز قابلیت تربیت دارد. میشود از قلق‌های دیگری نیز برای اینکار استفاده کرد، مثلاً نر یکساله را با ماده‌ای که تربیت صحیح شده برای مدتی تن کرد و از این طریق او را زیر فرمان خود آورد.
2- کبوتری که مشکل ژنتیکی هرزی دارد اغلب بیشتر اعضای خانواده‌اش همین مسئله را دارند و سبک‌سری میکنند، درست برخلاف کبوتری که مربی از سر ندانمکاری آنرا خراب کرده.
3- دانه‌ای که ما پیشنهاد کرده‌ایم هرچند از لحاظ مقدار کم است، اما از لحاظ خاصیت غذایی بسیار سطح‌اش بالاست و مقوی است. این اتفاقاً نکته‌ی کلیدی کار با جوجه‌هاست که کمتر رعایت میشود: کم‌دان بگیریم (طبق مراحل مختلف) که به فرمان ما باشند، اما از دانه‌هایی استفاده کنیم که بدن کم نیاورند.
4- در خود متن به این پرسش جواب داده شده به این شکل که اگر جوجه(ها)ای زود راه افتادند و روی ساعت رفتند، یکروز درمیان خواب میدهیم تا بقیه به آنها برسند. بعضی نیز درون کت پرنده‌ی پرگاز را خالی (توفاق) میکنند که این هم راه حلی است.
امیدوارم توانسته باشم به نکات شما پاسخ بدهم.
موفق باشید.
سلام اول ولادت مولی الموحدین امام علی(ع)را خدمت شما اساتید گرامی تبریک عرض میکنم 2 میخواستم بدونم نظر شما در مورد استفاده از واکسن زنده 2گانه آنفولانزا بصورت چشمی چیه؟باتشکر
مهدی جان سلام. ای سوال شما در مورد واکسن آنفولانزا انسانیست؟ در هر صورت من اطلاعی از هیچ کدام ندارم. شما بهتر است که با یک پزشک یا دامپزشک مشورت کنید. متشکرم.
آقا مهران سلام.
مثل همیشه ما را قرین مهر و محبت خود ساختید. خوشحالیم که دوستی ثابت‌قدم چون شما را با خود همراه داریم.
آقا مجتبی بچه‌ی باصفای نارمک سلام.
بله زنده‌یادان سرهنگ قدرت‌اله بلور و حبیب‌اله بلور (مربی نامدار تیم ملی کشتی) را خوب به‌خاطر دارم. حبیب‌اله البته فکر میکنم بیشتر خروس‌باز بود و لاری‌های سفید عالی‌ای پرورش می‌داد، اما سرهنگ یکی از بهترین سوهای کبوتر تهران را طی سالها تولید کرده بود که با تعداد بالا در حوالی خیابان سمنگان نارمک هوا میکرد.
باسلام خدمت مجیدوحمید خان عزیز قبل
از هرچیز ولادت بزرگ مرد وپیشوای دوجهان حضرت امیر را و روز پدر ومردرابه شما تبریک می گویم امیدوارم دست مولایم (درغربت )همیشه همراه شما ودرسایه والطافش پایدار باشید (من خودم خیلی ارادت بهش دارم مردیش هستم دست مارا خیلی جاها گرفته )
یک سوال از محضرتان دارم
1==جوجه کاشانیهای من 4و5ماهی است که میپرند در تیپ 5و6و7و10تای مشکل تیپ من اینکه تیپ همزمان فرودمیان دراسمان اگر مایه هم بشن باز هم تیپ هستند منفجر وپخش نمیشوند یکی یکی فرود نمیاین فرق نمی کنه که حالا 1یا2یا3.5ساعت پریده باشند اوایل که تازه مایه مشدن یکی دو.تای از تیپ جدامیشدن اماهنگام فرود به تیپ ملحق می شدن (ضمنا جوجه ها بیشتر ازیک پدرمادر میباشند )
ودراخر به مناسبت ولادت حضرت امیر ذکر یک خاطره خالی از لطف نیست سالیان پیش مادر بزرگ پدرما (ما نتیجهاش بودیم بهش بیبی میگفتیم ) که زنده بود ارادت خاصی به مولاداشت شیخ ومرید مولا بود هر پنج شنبه به قدمگاه میرفت کلی اسفند دود کنی پنبه سوزی کلی تشکیلات داشت خدابیامرزتش . خدابیامرز بامن خیلی صمیمی پیوند عاطفی شدیدی داشت همیشه جویای احوال من بود همیشه ودر همه حال به من می گفت سعید اگر توزندگی به مشکل برخوردی هر خواسته وحاجتی داشتی باشی فقط کافی اسمشو ببری هرجای جهان باشه شخصاخودش حاضر خواهد شد(منظورش مولا بود ) وکار اموراتت وحاجتت را براورده میکنه سالیان از مرگ بیبی گذشت یک شب بی بی به خواب من اومد خیلی سر حال وبانشاط بود بامزاح وشوخی ازش پرسیدم اوضاع واحوال مولات چطوره خوب حواتو داره اونجا یانه باورکنید به من گفت از مولا هرچی بگم کم گفتم موالاعالی عالی عالی برام سنگ تموم گذاشته خلاصه خدابیامرز این حرف به یادگار وتوذهن مابه جا گذاشت و رفت باور کنید خیلی جاها که کارما به مشکل برخورد همیشه یاد نصیحت بیبی می افتادم خدا شاهد بمحض اینکه به ذهنم خطور میکرد امورات وکار ما راست ریست میشد
باعرض پوزش اگه یه کم طولانی شد وسر شمارا درد اوردیم
ارادتمند شماسعیداز کهنوج
ارزش دوستی بالاتر از برادریست
(مولا امیرالمومنین )
بازهم سلام
خواستم تشکرکنم ازآقای فداییان چون درکامنت قبلی فراموش کرده بودم وامیدوارم بااین کبوترهای عالی موفق باشندوایکاش یک بیوگرافی کوتاه ازایشان به نمایش میگذاشتید .بازهم خسته نباشیدوپست عالی بود.بدرود
با درود خدمت سروران گرامی اقامجید وحمید عزیز حقیر بی صبرانه منتظر هستم تا شیوه کبوتر پرانی که اقا مجید خواهند نوشت مطالعه نمایم در مورد کبکی بازی که شما مخالف ان هستید اصلا نمی خوام دید متعصبانه داشته باشم ولی در ایران رواج ۹۹درصدی داره که من هم انجام میدم ومشکلی هم ندارم به طورمثال همانطوریکه شما بهتر از من می دانید کبوتران الان کم کم وارد فصل لک یا همان پر ریزی میشوند واگر کبک نشوند نمیشه تو تیر ماه پراند و دلایل دیگر اگر حوصله ی شما سر نبرم حتما در مبحثی که مربوط به کبوتر پرانی هست عنوان مینمایم . متاسفانه امسال شرایط اب هوایی به علت ورود گرد وغبار از کشور های همسایه به شدت الوده هست و همینطور گرمای شدید که باعث شده کبوتردار ها دیر کبوترها رو بیرون کنند ما علاوه بر مشکلات بالا مشکل شدید پرندگان شکاری که به صورت گله ای هجوم میارن واقعا مو به تن ادم سیخ میشه داریم که هر کس شیوه ای برای مقابله با ان بیان میکنه عده ای میگفتند کبوتر هایی مثل سبز یا زاغ چونکه شبیه کبوتر وحشی هستند قوچ کمتر شکار میکنه ولی چون خال اصلی من همین نقش هاست دیدم کمتر که نشد بلکه تو دسته کبوتر هایا به صورت تک اتفاقا اول به این خال ها حمله می کنه بعد عده ای دیگر بر این معتقد بودند که خال های تیره چون زودتر شناسایی میشن توسط قوچ می گفتند خال های سفید بهتره که ان هم بی تا ثیربود وهمینطور عده ای دیگر از عشق باز های قدیمی می گفتند کبوتری که جثه ی کوچک دارن و تیز پر هستند بهترند که ان هم چندان ماثر نبود اما از دو روش قبلی تا ثیرش بهتر بود در نهایت من به این نتیجه رسیدم که برای اینکه کبوتر شکار پرندگان شکاری نشه باید نپره که انهم برای من که کبوتر پرشی نگه می دارم امکان پذیر نبود برای همین الان رو اوردم به ازدیاد نسل از کبوترانی که خود رو یا زود ساز هستند چون هم کار با این کبوترها برای بوم ما راحت هست وهم این کبوترها کمتر باید هوا برن تا ساز شوند و برای همین کمتر در معرض پرندگان شکاری قرار می گیرند البته باز هم خطر شکار شدن هست ولی خطر کمتره می خواستم نظر شمارو در این مورد بدونم شما چه شیوه ای برای مقابله با پرندگان شکاری رو ماثر می دانید در ضمن می خواستم تصاویر ارسال کنم ولی به ایمیل ادرسم نتونستم وارد بشم نمی دونم اشکال از سرعت اینتر نت هست یا ایمیل ادرسم دچار مشکل شده در هر صورت به محض بر طرف شدن مشکل تصاویر کبکی ها با جوجه ها رو ارسال میکنم ببخشید که زیاد نوشتم فقط می خواستم معضل پرندگان شکاری به بحث بذارم وازتجربیات شما هم استفاده کنم با تشکر