کبوتر ایرانی در کانادا
اصول علمی پرورش و مدیریت کبوتر بلندپرواز ایرانیکبوتر ایرانی در کانادا
اصول علمی پرورش و مدیریت کبوتر بلندپرواز ایرانینکاتی کاربردی برای بالابردن کیفیت در جوجه‌کشی
با درود و عرض ادب به بزرگان و دوستان عزیز.
دوستان گرامی اینبار نیز با مقاله پرباری از دوست عزیزم آقای مجید ز. درخدمتتان هستیم. از آنجائیکه این مقاله آخرین مقاله به تحریر در آمده در سال ۱۳۹۰ است لازم دیدم که سال نو و آغاز بهار را به همه ی دوستان در هر کجای دنیا که هستند از طرف آقای مجید ز. و خودم تبریک گفته و سالی پر بار تر از همیشه برایشان آرزو کنیم.
مواردی که در این مقاله آورده شده است، نتیجه سالها تحقیقات، آزمون‌ها و تجربیات نویسنده است. نکاتی بسیار ظریف که بی توجهی به هر کدام از آنها میتواند فاجعه بار و عمل به آنها میتواند موفقیت را چند برابر کند. امیدوارم که دوستان عزیز نیز قدم پیش نهاده و تجربه شخصی‌‌شان را در رابطه با این مقاله و نه موضوعات حاشیه‌ای دیگر با همه به اشتراک بگذارند. پیشنهاد من به دوستان این است که این مقاله را خلاصه نویسی کرده و بشکل برگ راهنما در محل جوجه کشی نصب کرده تا با در دسترس داشتن آن بتوانند به نحو احسن موارد را رعایت کنند.
نکاتی کاربردی برای بالابردن کیفیت در جوجه‌کشی
به قلم: مجید ز.
این‌روزها که مراحل آماده‌سازی کبوترها برای جفت‌کردن را پشت سر گذاشته‌ایم و کبوترپروران مشغول تن‌کردن مایه‌کفترهای خود هستند، لازم است نکاتی را فهرست‌وار یادآوری کنیم که به‌واقع ریزه‌کاری‌های فنی و مدیریتی در جوجه‌کشی هستند. با رعایت این نکات کلیدی می‌توان بهترین نتایج را از زحمات خود در این فصل گرفت. در این جستار به شماری از مواردی که مربوط هستند به "بعد از جفت‌کردن کبوتران تا هنگام بارآمدن جوجهها و رسیدن به سن چهار
هفتهگی" اشاره میکنیم. مد نظر ما در این‌جا طبعاً کیفیت پرش جوجهها نیست؛ مرکزیت توجه ما تشریح ظرافت‌ها و نکات کاربردی گوناگونی است که برای پشت سرگذاشتن یک‌نوبت جوجه‌کشی موفق و عایدشدن بهترین نتیجه از لحاظ تعداد جوجهها و سلامت آنها میتوانند دستمایه‌ی کارمان باشند.
× × ×
قبل از هر چیز باید توجه داشت که لازمه‌ی جوجه‌کشی سالم و بینقص، داشتن جفت‌های سالم و بینقص است. بهترین و اصیل‌ترین کبوتران نیز اگر از سلامت کامل برخوردار نباشند، نمی‌توانند جفت‌های قابل اتکایی برای جوجه‌کشی باشند، درست مثل بهترین فوتبالیستی که به‌خاطر درد کلیه شدید، قادر به حضور در مسابقه نباشد. بنابراین، سلامت مایه‌کفترها، شرط اولیه و تعیین‌کننده در جوجه‌کشی است.
در همین راستا، حضور یک کبوتر مریض یا حتا مشکوک به مریضی در چرخه‌ی جوجه‌کشی، با انتفال بیماری به دیگر جفت‌ها و سپس جوجه‌های کوچک و شیوع آن در گنجه میتواند صدمات جبران‌ناپذیری به جوجه‌کشی ما بزند. از آن‌جا که جوجه‌های "گلِ سرخی" بهترین سری جوجهها هستند، بالابردن ضریب اطمینان در جوجه‌کشی با احتیاط‌های لازم و رعایت نکات پیشگیرنده، بهترین نتیجه را عایدمان خواهد کرد.
گاه در مراحل جوجه‌کشی مشاهده میشود که یک ماده نسبت به نر خود بی‌میلی نشان می‌دهد یا جفت‌ها به تخم‌ها یا جوجه‌های خود بی‌اهمیت شده‌اند. این خود میتواند نشانهای از بیماری یکی از طرفین باشد که با تشخیص سریع و صحیح، بایستی به جداکردن آن از گله‌ی جفت‌ها اقدام نمود و تخم‌ها یا جوجهها را زیر دیگران حمال (دایه) کرد. کبوتر بیمار را در گنجه‌ی جوجه‌کشی و میان جفت‌ها نگه ندارید و حتماً در محلی جداگانه مداوا کنید.
در هنگام جوجه‌کشی، بایستی از آوردن کبوترهای غریبه جداً خودداری نمود. کبوتری با ظاهری سالم ممکن است باطناً ناقل بیماری باشد. نکته‌ی قابل تامل این است که کبوترانی که درون یک گنجه با هم زندگی میکنند، با شرایط آن گنجه سازگار شده‌اند و سیستم ایمنی بدن‌شان با شرایط باکتریایی و خاص آن گنجه تطبیق‌پذیری پیدا کرده است. با ورود کبوتر(ان) جدید به گنجه، این جو ایمنی مختل میشود، زیرا حتا اگر کبوتر(ان) تازه‌وارد سالم باشد، با فضای خاص گنجه‌ی ما همخوانی ندارد و باکتری‌های جدیدی را از چرخه‌ی زندگی قبلی خود وارد این چرخه میکند که ممکن است موجب بیماری خود یا دیگر کبوتران بشود. در ضمن، ورود عضو جدید سطح استرس را در گنجه بالا می‌برد که خود یکی از عوامل تشدید و شیوع بیماری‌هاست.
چنانچه مجبور بودید کبوتری غریبه را برای جوجه‌کشی به بام خود بیاورید، توصیه میشود که آن وجفت‌اش را در محلی جداگانه و دور از گنجه‌ی اصلی نگهداری کنید.
از فضله‌ی کبوتر میشود تا حد زیادی به سلامت آن پی برد. مدفوع پشکلی شکل قهوه‌ای رنگ (گاه سبز متمایل به قهوه‌ای) با مقداری سفیدی بر آن ایده‌آل است. نبود سفیدی (اوره در ادرار) روی فضله و یا زرد یا سبز بودن آن نشانه‌ی ضعف یا بیماری کبدی در کبوتر است؛ گاه نیز حکایت از نوعی عفونت باکتریایی دارد که باید درمان شود.
اگر صبح زود مشاهده کردید که تعدادی فضله در یک نقطه مشخص در جفت‌کنی جمع شده، حکایت از استراحت خوب کبوتر و آرامش‌اش دارد. تا دو سه روز اول اگر رنگ سبز در مدفوع جفت‌ها مشاهده شد نباید زیاد نگران بود، زیرا اغلب به‌خاطر استرس جفت‌شدن و جای جدید است. اگر بعد از یک‌هفته باز ادامه پیدا کرد، بایستی به این موضوع اهمیت داد.
تشریح کامل فضله‌ی کبوتر: [لینک]
http://www.exoticpetvet.net/avian/droppings.html
با کوتاه‌کردن پرهای اطراف مقعد و پاکسازی دور آن، جفت‌ها بهتر میتوانند عمل جفتگیری و لقاح را انجام دهند.
قبل از تن‌کردن، لازم است نوع رژیم غذایی مایه‌کفترها تغییر کند. بهتر است حتا برای دو هفته، کبوتران ماده را در فضایی جداگانه پذیرایی کرد. در این مرحله بایستی مقدار پروتئین‌های ضروری (و آمینه اسیدها که واحد تشکیل‌دهنده‌ی پروتئین هستند) و چربی و ویتامین‌ها (خصوصاً ویتامینA,E,D ) و مواد آلی و ترکیبات‌شان و نیز مواد و املاح معدنی و انواع نمک‌ها (آهن، کلسیم، منیزیوم، فسفر، سدیم، ید، فلوئور و ...) و مکمل هایی چون سلنیوم افزایش پیدا کنند. ویتامینD باعث جذب کلیسم و فسفر در بدن کبوتر میشود که اساس در ساخت تخم و سپس استخوان‌بندی جوجه هستند. در شهرهای تهران، قم و کاشان که اغلب آفتابی هستند، کمبود ویتامینD محسوس نیست، اما در مناطقی که در این فصل اغلب ابری هستند و یا گنجه‌هایی که آفتابگیر نیستند، بهتر است از لامپ‌های UV (اولترا وایولت – تابش مصنوعی) با قدرت متوسط برای دو ساعت در روز استفاده کرد.
برای حفظ سادگی کلام صرفاً به نام‌بردن از تعدادی از دانه‌ها و مواد خوراکی لازم که حاوی مواد مورد نیاز معدنی و آلی برای کبوتران جوجه‌کشی هستند بسنده میکنیم:
با جداکردن ماده‌ها برای دو هفته، بایستی مقدار نخودهای مخصوص کبوتر (با پروتئین بین 20 تا 28 درصد) غذای آنها را به سی تا چهل درصد از کل غذا افزایش داد. ضمناً بایستی بین مقدار پروتئین و کلیسم مصرفی توازن وجود داشته باشد، زیرا افزایش پروتئین، نیاز به مصرف کلسیم را افزایش می‌دهد. کافیشه پانزده درصد غذا را تشکیل می‌دهد (با چربی بین 25 تا سی درصد) و ذرت چیزی حدود پانزده درصد (به‌خاطر بالابودن هیدروکربنات آن که در هوای سرد منبع مهم گلوکز و تولید انرژی است و نیز مقدار فیبر بالای موجود در ذرت). ده تا پانزده درصد ارزن (قرمز بهتر است) و پنج درصد گندم و مقداری عدس و ماش (قره‌ماش). تخم جارو (مایلو) از خانواده‌ی ذرت است و چند درصدی را میشود به آن اختصاص داد (نبودش نیز زیاد مهم نیست). اگر خواستیم سویا را به سبد غذایی کبوتران بیافزاییم (به‌خاطر پروتئین 35 درصدی آن و چربی بالایش)، بهتر است نخست آنرا تفت دهیم، در غیر این‌صورت کبوتران رغبتی به خوردن آن نشان نخواهند داد.
توجه شود که مصرف فیبر بیش از حد مانع از جذب کلسیم و منیزیوم در بدن کبوتر میشود، بنابراین نباید درصد کل ذرت و عدس در غذای جوجه‌کشی‌ها بیش از بیست درصد باشد.
در مجموع، مقدار هیدروکربنات تا 55٪، پروتئین تا 20٪، چربی تا 10٪، فیبر تا 6٪ و کمتر از ده درصد باقی مواد مفید ایده‌آل است.
بایستی آجر قرمزرنگ مخصوص کبوتر و نیز سفیدرنگ مخصوص مرغ و کبوتر (کربنات کلسیم) و صدف خردشده و ماسهی دریایی و نیز نمک یددار را در ظرف‌های جداگانه در اختیار کبوتر گذاشت تا بسته به نیازش از آنها مصرف کند. گل شور چندان خوراکی سالمی برای کبوتر نیست و بهتر است به جای آن از آنچه شرح‌اش رفت استفاده شود.
دو روز پیاپی بایستی یک قاشق چایخوری الکترولایت (حاوی انواع نمک‌ها و مواد معدنی و ویتامین‌های اصلی) را در سه لیتر آب محلول کرد و در اختیار کبوتر گذاشت تا هم از استرس کبوتر کاسته شود و هم مواد مورد نیاز را به سیستم بدنی آن بیافزاید.
نیز دو روز پیاپی بایستی سه قطره تنتور ید را در یک لیتر آب محلول کرد و در اختیار کبوتران نر و ماده گذاشت. این کار هم باعث شست‌و‌شوی دستگاه گوارش کبوتر میشود، هم به قدرت نطفه در کبوتر نر کمک میکند، ید را که برای بدن پرنده لازم است به آن می‌رساند و هم از بروز سرطان تخمدان در ماده پیشگیری میکند.
باقی روزها یک‌روز در میان مولتی ویتامین و پروبیوتیک را بایستی در آب جفت‌ها محلول کرد تا کبوتران از لحاظ قوا و ایمنی بدنی به بهترین وضعیت خود برسند.
برای پیشگیری از باطل‌شدن احتمالی تخم‌ها، بایستی شرایط جفتگیری جفت‌ها را فراهم کرد. اگر در جفت‌کنی جوجه میکشیم، بایستی فضای آن کافی باشد. اندازه‌ی ایده‌آل یک جفت‌کنی 50 سانتی‌متر عرض و طول و 40 سانتی‌متر ارتفاع است. بیش از حد بزرگ‌بودن جفت‌کنی چندان مناسب نیست. اگر در حضور جمع جوجه می‌کشید، شرط احتیاط است که جفت‌ها را جداگانه در فضایی آرام قرار دهید تا جلوی دید شما جفت بخورند. در آخر زمستان که روزها نسبتاً کوتاه است، بهتر است لامپ گنجه‌ها را تا ساعت هفت عصر روشن گذاشت، چون کبوتران میل دارند معمولاً یکبار نیز عصرها جفتگیری کنند.
هیچوقت از پوسته‌ی تخم کبوتر یا مرغ به‌عنوان منبع کلسیم استفاده نکنید، زیرا بیماری‌های مهلکی چون سلمونلا (PARATYPHOID) میتوانند از این طریق انتقال پیدا کنند.
مقدار بیش از حد کلسیم باعث سفت‌شدن بیش از اندازه‌ی پوسته‌ی تخم شده، جوجه نمی‌تواند آن را بشکند و بیرون بیاید. بنابراین، بایستی در مقدار مصرفی کلسیم حفظ اعتدال کرد.
در زمان جفت‌کردن تا هنگام بیرون‌آمدن جوجهها، از اضافه‌کردن هر گونه اسید (حتا سرکه‌ی سیب) به چرخه‌ی غذایی پرنده بایستی خودداری کرد.
از هنگام جفت‌کردن تا موقعی که جوجهها به سن پنج روز می‌رسند، از تجویز هر گونه آنتی‌بیوتیک به‌جد خودداری کنید. آنتی‌بیوتیک‌ها برای پیشگیری از بیماری‌ها به‌کار نمی‌آیند و فقط سیستم ایمنی کبوتر را ضعیف میکنند. از خوراندن آنها به کبوتران تا جایی که بیماری مشاهده نشده پرهیز کنید.
پس از بیرون‌آمدن جوجهها تا زمان جداشدن از والدین، بایستی هفته‌ای دوبار مولتی ویتامین و هفته‌ای دوبار پروبیوتیک به آب پرنده افزود تا علاوه بر تضمین روند رشد، سیستم ایمنی و گوارشی جوجه و والدین نیز تقویت شود.
آب به همراه ویتامین یا دارو را نباید در معرض نور خورشید قرار داد، زیرا در آن بلافاصله تغییرات شیمیایی رخ می‌دهد.
تعویض مرتب آب و پاکیزه‌نگه‌داشتن ظروف آب‌دهی که دیگر نیاز به توصیه ندارد و همه طبعاً رعایت میکنند!
پس از بیرون‌آمدن جوجهها میشود مقدار پروتئین (نخود کبوتر، کافیشه) سبد غذایی را تا 30٪ تقلیل داد و در مقابل به ارزن و قره‌ماش و گندم افزود.
هنگام حلقه‌گذاری جوجهها (سنین بین هشت تا ده روزگی) داروی ضد خوره (کنکر خشک و تر) را در آب محلول کرده در اختیار جوجه‌کشی قرار دهید. من شخصاً از قرصی به نام "اسپارتریکس SPARTRIX" استفاده میکنم که در طول زمان عمل میکند (حدوداً یک‌هفته) و یک‌چهارم آنرا در دهان جوجهها میگذارم.
توضیح ضروری: کسانی که انگشت کبوتر را برای نشانه‌گذاری می‌برند، به‌جای این عمل ناشایست بهتر است به دوستان خود در دیگر کشورها سفارش خرید حلقه با نام و شماره‌تلفن بدهند که هم به کبوتر هویت می‌دهد، و هم به ارتقای فرهنگ کبوترپروری یاری می‌رساند.
چنانچه جوجهها یکی کوچکتر از دیگری بار آمد، می‌توانید زمان دان‌دادن جوجه‌ی بزرگ‌تر را برای مدت کوتاهی جدا کنید تا والدین جوجه‌ی کوچکتر را خوب سیر کنند و بعد جوجه‌ی بزرگ‌تر را سر جایش بگذارید. یا خود می‌توانید شب‌هنگام که چینه‌دان جوجهها را چک می‌کنید، به جوجه‌هایی که حق‌شان را نگرفته‌اند با دست دان دهید (دان خیس‌شده، ترجیحاً شامل نخود و ارزن و آب). توجه شود که به جوجه‌ی کوچکتر از یک‌هفته نباید با دست دان داد. گاه نیز با مشاهده‌ی ضعف در جوجه بهتر است مقداری بسیار ناچیز از گرد "داکسی‌ساکلین" را با آب محلول کرده دو روز پیاپی به جوجه بدهید تا بیماری‌های تنفسی احتمالی مداوا شود.
جوجهها که به سن پانزده تا بیست روز رسیدند، یک قاشق چایخوری "تریپول سولفا , 3SULVIT" را در چهار لیتر آب محلول کرده در اختیار جوجه‌کشی قرار دهید. بخش عمده‌ی این دارو که مداواگر کاکسیدوسیز است، به همراه بسیاری ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز کبوتر جذب بدن والدین میشود و مقداری اندک و بی‌ضرر نیز به مصرف جوجهها خواهد رسید. این عمل را میشود تا دو روز ادامه داد.
در بیست‌روزگی، ظرف کوچکی حاوی دانه‌های ریزتر چون ارزن و گندم و قره‌ماش را در جفت‌کنی‌ها قرار دهید تا جوجهها با نوک‌زدن به آنها زود دانخور و مستقل شوند.
در نظافت گنجه‌ی جوجه‌کشی بایستی بسیار کوشا بود و علاوه بر نظافت روزانه، تمام در و دیوار و کف و کنج‌های آنرا هفته‌ای دو بار با محلول ویرکن اس ضد عفونی کرد.
در مناطقی که گرمتر است و در آنها "مگس کبوتر" و دیگر انگل‌های جلدی فعال هستند، بایستی گنجه‌ی جوجه‌کشی را قبل از تن‌کردن کبوترها با مواد ضد انگل مثل "ملتاین" ضد عفونی کرد. ضمناً بدن خود کبوترها را نیز باید با پودرهای مخصوص از آلودگی‌های انگلی پاکیزه نمود. با پخش مقداری تنباکو نیز میشود انگل‌های جلدی را فراری داد.
ماسه‌ای که در کاسه های زیر پای جفت‌ها قرار می‌گیرد بایستی ضد عفونی شده باشد یا چند روز در آفتاب قرار گرفته باشد. می‌توان از ماسهی مخصوصی که برای ادرار و مدفوع گربه‌های خانگی استفاده میشود بهره برد که کشنده‌ی انواع باکتری‌هاست. ضمناً می‌توانید محلول "بیکینگ سودا" (جوش شیرین) را در ماسهی بادی اضافه کنید تا همین خاصیت را پیدا کند. خاک کاسه ها بعد از اینکه جوجهها یک‌هفته‌ای شدند بایستی عوض شود و مرتب تمیز گردد تا اینکه جوجهها قادر شوند خارج از آن مدفوع بکنند.
اندازه‌ی کلک
بایستی مناسب باشد: نه چندان بزرگ که والدین نتوانند جوجهها را زیر خود بکشند و
جوجهها را جفت به هم گرم کنند و نه آنقدر کوچک که وقتی جوجهها رشد کردند جا کم بیاید.
ضمناً بایستی سطح ماسه تا لبه‌ی کلک حتماً سه تا چهار سانتی‌متر گودتر باشد، زیرا جوجهها
طبق غریزه‌ی خود عقب‌عقب حرکت میکنند و وقتی به لبه خوردند، به بیرون کاسه فضله
می‌اندازند. اگر با این لبه برخورد نکنند، ممکن است بیرون بیافتند.
با پخش مقداری برگ سوزنی کاج، انگیزه‌ی کبوتران را برای لانه‌سازی و جوجه‌دهی تقویت کنید. ضمناً بوی این برگ‌ها از تجمع حشرات جلوگیری میکند.
یکی دیگر از فاکتورهای اصلی بیماری‌زا در کبوتران اضطراب و استرس است. هر چه فضا آرام‌تر و از جنجال خالی‌تر باشد، جوجه‌کشی بهتر نتیجه خواهد داد. بر این اصل از دست‌زدن بی‌مورد به کبوتران و حضور گاه‌وبی‌گاه در گنجه، ایجاد صدا و هیجان، بی‌نظمی در غذا و آب‌دهی، تغییرات بی‌مورد در فضا و جابه‌جایی جفت‌ها، اضافه‌کردن جفت‌های جدید به جمع جوجه‌کشی و در کل برهم‌زدن بهداشت روانی کبوتران جداً باید جلوگیری کرد.
از حضور و تردد دیگر افراد بر روی بام خودداری کنید، حتا اگر کفش‌ها یا لباس خود را تعویض کرده باشند. هر فرد با خود مقادیری باکتری‌های مختلف را همراه دارد که ممکن است منتقل شده و نظم باکتریایی گنجه‌های شما را برهم زند. بعضی ویروس‌ها نیز چون نیوکاسل از این طریق قابل انتقال هستند. همچنین حضور افراد ناشناس به کبوتران استرس وارد میکند.
چنانچه خواستید تخمی را زیر دایه‌کبوتر (حمال) بگذارید، حتماً از دایه‌کبوترهایی استفاده کنید که بهترین شرایط سلامتی جسمانی و تجربه‌ی دان‌دهی و پرورش جوجه را دارا باشند. فراموش نکنیم والدینی که سیستم ایمنی قوی و درونی پاکیزه دارند، دارای شیری مغذی‌تر و مقوی‌تر هستند و جوجهها نیز قوی‌تر و سالم بار خواهند آمد. از کبوتران جوان، بازیگوش و پرتحرک نباید به‌عنوان دایه‌کبوتر استفاده کرد. حتی‌المقدور از کبوتران غریبه برای این منظور استفاده نکنید.
بهترین زمان برای واکسن روغنی نیوکاسل سن چهار تا پنج هفتهگی است. این واکسن نه‌تنها از بروز بیماری پیشگیری میکند، بلکه سطح توان ایمنی کبوتر را به حد بالایی افزایش می‌دهد. روش صحیح تزریق واکسن را می‌توانید در این ویدئو مشاهده بفرمایید: [ویدئو]
بهترین درجه‌ی حرارت برای جوجه‌های گل‌سرخی بین پنج تا ده درجه است (کمی کمتر یا زیادتر مانعی ندارد). بنابراین، از بابت خنک‌بودن جفت‌کنی‌ها نگران نباشید و از گرم‌کردن گنجه‌ی کبوتران با سیستم گرمایی جداً خودداری کنید (حتا در زمستان). گرم‌شدن گنجه‌ها از این طریق نه‌تنها رطوبت مورد نیاز کبوتران را از بین می‌برد (رطوبت سی تا چهل درصد) و هوای خشک زمستانی درون گنجه را خشک‌تر میکند، بلکه باعث فعال‌شدن باکتری‌ها و از بین‌رفتن تناسب باکتریایی گنجه میشود و ممکن است به شیوع بیماری منجر شود.
تهویه‌ی هوا در هر فصل و هر حالتی برای سلامت کبوترها تعیین‌کننده است. سعی کنید بادگیر گنجه‌ها را مسدود کنید، اما پنجره و منافذی را برای عبور هوای تازه و تهویه‌ی کافی تعبیه کنید.
بهتر است زیر جادانی کبوتران یک چارچوب توری بگذارید تا دانه‌هایی که بر زمین می‌افتند و آلوده می‌شوند را کبوتران نتوانند بردارند. جاآبی‌ها مرتب شست‌وشو و ضد عفونی شوند و در جایی چند سانتی‌متر بلندتر از سطح زمین قرار گیرند که به گرد و غبار و مدفوع حیوان آغشته نگردند.
تجمع گرد سفید پر پرنده باعث بروز بیماری‌های تنفسی میشود و بهتر است گنجه‌ها را مرتب از آن پاکیزه نمود.
× × ×
نگاشتن مقالاتی از این دست، دو هدف عمده را در دید دارد: نخست، به‌اشتراک‌گذاشتن تجربیات، معلومات و ارائه‌ی راهکارهای آزموده‌شده به قصد بالابردن سطح کیفی کبوتر و دانش اعضای جامعه‌ی کبوترپروران، و دوم و در وهله‌ی جدی‌تر، ترویج فرهنگ کبوترپروری همگانی و ارتقای سطح گفتگو در بین کبوترداران.
جای بسی تاسف است که ایران، یعنی قدیمی‌ترین مهد کبوترپروری در جهان، تنها کشوری است که در آن هنوز هیچ کلوپ جدی کبوتر تاسیس نشده و نمایشگاه کبوتر دایر نیست! تا در این رشته آدم‌های خبره و در عین حال اهل اندیشه و بافرهنگ حضور نیابند، سطح کار از اینکه هست بهتر نخواهد شد. لازمه‌ی برکشیدن مرتبه‌ی ورزش پرورش و پراندن کبوتر، حضور و جذب افراد خوش‌نام، مطلع و صد البته اهل فن و اندیشه به این ورزش مفرح است و متعاقب‌اش بسط گفتمان در حوزه‌ی این رشته. وقتی انسان‌های متشخص و رده‌بالای جامعه در این رشته حضور یابند، وقتی مقالات و کتاب‌های مفید در این زمینه منتشر شوند، وقتی گردهم‌آیی‌های منزه و علمی و کانون‌های مختلف با اعضای فعال و ثبت‌شده تشکیل گردند، نگاه جامعه نیز به این ورزش، در شکلی مثبت تغییر خواهد کرد و به حیثیتی که شایسته‌اش است دست خواهد یافت.
بیاییم به‌جای لعنت‌فرستادن به تاریکی، شمعی بیافروزیم و به‌جای کنایه‌زدن و خرده‌گیری ممتد از آن‌هایی که دستی در آتش دارند و تلاشگر این میدان هستند، خود نیز آستین‌ها را بالا زنیم و با حرمت‌نهادن به تلاش اهل خبره و با مشارکت جدی، همگی‌مان در راه اعتلای این ورزش بکوشیم.
فصل جوجه‌کشی پرباری را برای همگی آرزومندیم.
در انتها به رسم همیشگی، تعدادی از کبوتران دوستان را به نمایش میگذارم.
این دفعه کبوتران دوست عزیزم آقای امیرنژندنیا را در نظر گرفته ام. کبوترهای اصیل ایشان در نوع خود از بهترین‌ها هستند. امیدوارم که از
دیدن عکس‌ها لذت ببرید.
آقا سعید از کهنوج سلام
منظور بنده نیز برای مثال زدن کبوتر شیرازی دقیقاً همین بود که چرا بین دو نژاد تفاوت قائل نیستیم و منظورم این نبود که می توان کبوتر شیرازی را رکورد دار پرش کرد.اگر کبوتر تیپلر بیست ساعت و بیشتر رکورد ثبت شده دارد یقیناً عامل اصلی، نژاد این کبوتر است که با اصلاع ژنتیکی این برتری در زمان پرش، تثبیت شده است، و بنده هیچ اعتقادی بر این ندارم که کبوتر ایرانی (تهرانی) نیز باید حتماً بالای پانزده ساعت پرواز را ثبت کند تا به نژاد آن ایمان بیاوریم.
تعریف کردن یک خاطره در این مورد نیز خالی از لطف نیست: سالها پیش با یکی از دوستان بر سر این موضوع که هوش کبوتر چه کسی بهتر است کل کل داشتیم و به همین خاطر کبوترهای تهرانی را در کارتن میکردیم و به مسافت های ده تا پانزده کیلومتر دورتر از خانه میبردیم و به پرواز در می آوردیم که حیوان زبان بسته ساعتها برای پیداکردن خانه گشت میزد تا مسیر برگشت را پیدا کند،وگاهی کبوترهای کهنه و سن بالا تا غروب سرگردان بودند و اثری از آنها پیدا نمیشد و هنگام غروب با خستگی شدید به خانه برمیگشتند.و ما غافل از اینکه این کبوتر برای این کار خلق نشده است.غرض این بود که بگویم هرکسی را بهر کاری ساختند.و بنده هیچوقت به دنبال این نیستم و انتظار هم ندارم کبوتر تهرانی روزی مثل تیپلر بیست و اندی ساعت پرواز کند.اما با این نکته نیز مخالف نیستم که کبوترهایی با نژاد خالص داشته باشم.
با آرزوی سلامتی و سربلنی برای شما.
دوستدارشما گیله مرد.
سلام و تشکر از آپ جدیدتان .تو این ماه دوستان خیلی به بیرون کردن و آب و دون کفترا توجه کنن جا آبی رو ول نکنن برن حتما خالی کنن و از رو بوم بردارن خلاصه کفتر غریب این ماه یعنی بلا -هفته پیش یکیشون نمیدونم از کجا وارد خونه تور رو گنجه شده بود هوا اون روز بادشدید داشت و طبق معمول چراغ روشن بود شب رفتم به حیونا سر بزنم - تازه دیدمش (فکر کنم از لبه طوری چینه دیوار که موقع برزنت کشیدن پاره شد اومده تو)یه ماده پشت دار عالی و سرحال وقتی رو زمین خواستم بگیرمش مثل فرفره بود وقتی گرفتم دیدم پرهای مقعدش رو کندن اول شک کردم بعد گفتم این کفتر مال آدم حرفه ای بوده و برای بهتر جفت خوردن این کارو کرده - انداختمش توقفس قرنطینه -ولی همون زمانی که من از اومدنش خبر نداشتم کار خودشو کرد - اول خودش مرد و تا امروز ۵ از بهترین مفلقام مردن که با هزارتا بسم اله هوا میکردم و ۱۲ تای دیگه هم انداختم بیرون رو پشتبوم حال چنتاشون هم بده - خلاصه نمی دونم میمونن یا نه - این برای من بدشانسی بود .ولی دوستان مواظب باشن خودشون این بلا رو سر خودشون نیارن .عزت همگی زیاد
ادامه پاسخ به گیله مرد
ببین دوست عزیز درمود کبوتر شیراز وامثالهم شما نام بردید که پرشی میشوندیانه ماهیچوقت نمتوانیم ازکبوتری ساعت خوبی نمیارد باتوجه به شناخت اجدادکبوتر کبوتر پرشی بدست بیاوریم خدمت شمادوست عزیز عرض کنم همان کبوتران پرشی جوجه خوب نمیدهن تاچه رسد به کبوتر دوسه ساعته منظور من کبوتر پرشی تهرانی وکاشانینیست نه هرکبوتردیگری کبوتر پرشششششششششی باتشکر
باسلام وعرض ادب
خدمت استاد عزیز اقا حمید
از زحمات بسیار شمادرابطه باارتقا کمیت وکفیت پرش کبوتر ایرانی باید دست مریزاد گفت اگر ممکن است مطالب در مورداصلاح ژنتیک از کتب ومجلات خارجی با مستندات بیشتر بنویسید وراهای جفت کردن کبوتران باتشکر
اماچند عریضه کوچپک درمورد گیله مرد
گیله مردعزیز قصد من جسارت به تهرانیها وشمالیهای عزیز نبوده هدف بنده این بوده است بعضیها از اکابر کبوتردار بی جهت ساز مخالف می زنند دلیل واضحش ایناست که چرا کبوتران ایران ساعت پرششان از 7یا 8ساعت بیشتر نبوده ونخواهد شد همین کبوتر تهرانی که دردست شما وجوددارد بامهاجرت زاهدانیه وجنوب شرقیها باخودبه تهران اوردهودرانجا باکبوتراهای تهرانی قاطی شده وهمین کبوترهای دردست من وشما بوجودامده دوست عزیز گیله مرد من نمیدانم شماپرش کبوتر پاکستانی (نوعی کبوتر محلی باجفت شدن با کبوتران معبد کبوتر های پرشی تیپلرابوجواورداند)رادیده ایدیا نه بنده بچشم خودم شاهد پرش درایرانشهر بودام اصلا قابل مقایسه با کبوترهای پرشی ایران نیستند بسرعت خودرا در کمتراز چندثانیه نقطه وسپس دراسمان مهومیشوند باکبوتران کشورمان اختلاف 7و8ساعتی دارند ودرمناطق جنوبشرق بدلیل گرمای زیاد کبوترتهرانی جواب نداده 5یا6ساعت بیشترنمیپرند دراخر باید ازخود سوال نماییم چرا کبوتران پاکستانی درمنطقهای گرمتر وشرجی تر از ایران رکورهای عجیبب غریب ازخود برجا میزارند وانها چکار کردهاندتا به این سطح رسیدهاند سازوکارانهاورمزموفقیت انها چه بوده چیزی نیست جز با مبحث ژنتیک وهمخون شدن انها باتشکر
دوست عزیز سعید جان سلام. همانطور که در خود مقاله عرض کردم، آنچه که در مورد همخونی میخوانید از کتاب‌ها و سایت‌های معتبر برچیده شده اند. بسیار خرسندم از اینکه شما دوست عزیز با دیدی کاملا باز به این مساله نگاه می‌کنید و خود را با آنچه در ایران بصورت کاملا بی پایه با حدس زدن پشت حیوان و ترکیبات احتمالی آن بصورت فتوا مبنی بر خوب یا بد بودن آن بدون نگاه به آنچه کبوتر در چنته دارد و نشان داده است محدود نمیکنید . به شما قول میدهم که با این دیدی که شما دارید هر روش یا کاری را پیش بگیرید موفق خواهید شد.
باسلام وتشکر از آقا حمید ومجید ارجمند.مطالب خوب وجالبی بود.در مورد بحث (ببخشید چندش آور)همخونی عکسی که قرار بود نمیخواهید بگذارید؟در مورد عکس نر سرور وماده زرد چون سفید بسیار بسیار زیباست .تیپ واستیل خاص کبوترها را نمیدانم شاید از اقلیم کانادا باشه ولی خیلی به پرشیهای توی ایران نمیخورن.بی زحمت از ساعتهاشون بگید .ممنون برای حمیدعزیز:در مورد تولید سرور وعلت بیان تکراری سوالم ،پاسخ دوست محترمی درین مورد بود که خلاف نظر شما را داره هر چند باید خودم امتحان کنم (البته منظورم اطمینان نداشتن به نظر شما نیست)و سوالم در مورد گروه سیاسی و...بودن تصاویری در اواخر کلیپ های کبوتران دم سیاه بسیار بازیدار وخوش پرتان بود.ممنون
با سلام. امید جان با عرض پوزش یادم نمی‌آید که در مورد همخونی چه قراری داشتیم. این نر سرور اصالتا از کبوترهای تهرانیست که پدر بزرگشون با همین رنگ از ایران آورده شده. خودش همیشه جا خواب بوده اما جوجه‌های این نر با پرشی نرم و میل بازی‌‌های زیبا در جوجگی تا ۶ ساعت هم پریده اند. ماده زرد از نسل کاشانی هاست که خودش بخاطر رنگ زیباش جا خواب شده اما خواهرش که کله زرد کم خال است بار‌ها و بار‌ها ۱۲ ساعت به بالا پریده. از ماده‌ی زرد چانه (کاشانی) و نر سرور مچ‌پا ۳ سری جوجه گرفته شده. سری اول دو ماده‌ی سفید مهر (یکی چشم سیاه و یکی چشم زرد) داد که در واقع خال غلط سرور است و اینها را به مجید ز. عزیز کادو داده شدند (حدود یک‌سال و نیم پیش) که تست شدند. کبوتران بسیار پرزور، کم‌بازی (بدون میل بازی) و تیز پر و اغلب گدازه‌پر بودند و ماده چشم سیاه تا شش ساعت هم پرید. مجید ز. عزیز از این کبوتران جوجه‌گیری نکرده است، چون یکی بدقلق بودند و برای جای کوچک مناسب تربیت و تمرین نیستند و دوم اینکه مایه‌رو نبودند(به احتمال زیاد سؤ کاشانی آنها قوی تر است). گروه دوم جوجهها دو جوجه‌ی سرخپوستی بودند که یکی را من و دیگری را مجید ز. عزیز تست کردیم. جوجهها نرم‌پر و میل‌بازی‌دار از آب درآمدند (حتا پربازی) و روی ساعت هم رفتند (البته نه مثل سری قبلی). باز همان بدقلقلی‌ها برای جوجه مجید عزیز اتفاق افتاد که ایشان جوجه را برای من پس آوردند، چون جای من بزرگ‌تر و بهتر است و با روحیه‌ی این کبوتر بهتر همخوانی دارد. در آخر تصمیم گرفته شد این جفت جدا شوند، چون با هم دهن‌شان نخورد. مجید عزیز این عکس را به‌خاطر قشنگی این کبوتران گرفته‌اند. در حال حاضر این دو با هم جفت نیستند. متأسفانه بیاد ندارم که در مورد تولید سرور چه صحبتی کردیم. اما هر چه که در وبلاگ قدیمی بنده هست نظرات بنده در این مورد است. بهترین روش این است که خودتان امتحان کنید.
اخیراً دو ویدئو از کبوتران تهیه شده که اولی از مایه‌کفترها و تعدادی از جوجه‌های پارسال خود من است و دومین ویدئو از تعدادی نرهای جوان (جوجه‌های پارسال) آقای مجید ز. :
http://www.youtube.com/watch?v=MXBh8YpmqnQ&feature=plcp&context=C4a08a06VDvjVQa1PpcFNuL31Py9Tg5QuGrERc095V5lk56925v3k%3D
http://www.youtube.com/watch?v=AyIbaQqO0AA&feature=g-all-lik&context=G200a80cFAAAAAAAASAA
متشکرم.
آقا حمید سلام
از توضیحات شما متشکرم
اما بنده متوجه نشدم که جوجه کبوترهای ضعیف (که در اکثریت قرار دارند)و از دسته باید حذف شوند، چگونه باید حذف شوند.و اینکه جوجه های ضعیف حذف شده در کشورهایی که همخون جفت می کنند کجا میروند و چه عاقبی دارند؟سوالی بود که بنده دوست داشتم شما به آن پاسخ دهید.دلیل اصلی بنده برای مخالفت با همخون جفت کردن ،جدای از معایبی که خود افراد خبره و دست اندرکار در این روش بیان میکنند،سبک کبوتر داری در ایران است، وقتی هیچ تعهدی بر شماره گذاری وجود ندارد و حریف بودن چندنفر در یک محل و اهمیت نداشتن پیشینۀ یک کبوتر برای جوجه کشی را یکجا جمع کنیم،عقل حکم می کند که برای جلوگیری از گسترش یک ژن ضعیف از همخون جفت کردن پرهیز کرد. اگر می توانستیم قبل از اینکه کبوتری از دست برود (به دست شخص دیگری برسد) اصلاح شده را از معیوب تشخیص داد این کار فایده داشت، اما در حال حاضر این کار در ایران باشکست روبه رو خواهد شد. البته اگر در مکانی دور از شهر مثل باغات اطراف تهران یا خانه های روستایی به این کار پرداخته شود شاید بتوان به نتیجۀ کار امیدوارتر بود که آن هم معایبی دارد که ازجمله محک نخوردن کبوتر درجای شلوغ و عدم وجود حریف است که نمی توان به هوش کبوتر اطمینان صد% داشت.اگر به سبک نگهداری کبوتر در کشورهای اروپایی دقت کرده باشید تقریباً تمام این افراد در مکانی خارج از شهر و با فواصلی دور از هم از کبوتر نگهداری میکنند.که با خلال راحت میتوانند به آزمون و خطا دست بزنند و این شرایط به هیچ وجه با شرایط موجود در یران قابل مقایسه نمی باشد.در نهایت یکبار دیگر این سوال را مطرح میکنم که حذف جوجه های ضعیف(از نظر ژن) از دسته یعنی چه؟و چگونه این کار را انجام میدهند؟و آیا در ایران نیز می توان این توصیه را کرد؟
با آرزوی سلامتی و سربلندی برای شما
دوستدارشما گیله مرد.
چند نکته و پاسخ نیز در مورد فرمایشات دوست عزیز آقا سعید از کهنوج:
آقا سعید سلام
دوست عزیز اول از همه ما همه انسان هستیم و هم وطن ،تقسیم بندی شما برای مخاطب قرار دادن افراد به تهرانی شمالی جنوبی کار پسندیده ای نیست،شما می توانید با یک شخص یا یک دیدگاه مخالف باشید و دلایل مخالفت خود را نیز بیان کنید و انتظار پاسخ داشته باشید (بنده از طرف خودم صحبت می کنم اما چون شما جمع را خطاب قرار دادید فعل جمع بکار میبرم) : بله ما با خودمان فکر کرده ایم و به هیچ وجه با روشهای علمی مخالف نیستیم و تنها بر سر این مسئله اختلاف نظر داریم و علت مخالفتمان را نیز بیان میکنیم تا بر روی آن بحث و تبادل نظر شود تا نتیجه ای بدست بیاید.علت مخالفت بنده نیز اینست که استفاده از یک روش را بدون درنظر گرفتن آماده نبودن شرایط برای این کار اشتباه می دانیم .و اگر اینچنین بود که با خود فکر نمیکردیم، وارد یک بحث نمیشدیم و روش خود را در پیش می گرفتیم و نیازی به تبادل نظرات نبود.
شما آیا با خود فکر کرده اید که چرا کبوتر شیرازی دور بام میچرخد و مثل کبوتر تهران در دل آسمان ناپدید نمی شود؟و اینکه کبوتر پاکستان و تیپلر را مثال می زنید، اعتقادی هم بر تفاوت نژاد دارید؟بنظر شما نژاد در میزان پرش تاثیری ندارد؟یا تصور می کنید فقط با اصلاح نژاد و همخون جفت کردن می توان کبوتر شیرازی را در دل آسمان ناپدید کنید و هشت ساعت پرش بدست بیاورید؟ و یا بلعکس؟که اگر اینچنین بود در پاکستان باید نژادهای دیگری را نیز میدیدیم که بقول شما پرشهای ده پانزده ساعتی داشته باشند.
و اما درمورد دمای هوا: اگر اجازه دهید و ناراحت نمیشوید ،بنده نیز میفهمم، دمای 56 درجه یعنی چه، بنده بیست و پنج سال در استان بوشهر زندگی کردم که کارگران ساختمانی و دیگر زحمتکشان در فصل تابستان ماهی تابه را در آفتاب میگذارند و بعد از ده دقیقه در آن تخم مرغ نیمرو میکنند، و از این لحاظ با گرمای جنوب به خوبی آشنایی دارم و میفهمم. و تابستانهای شمال کشور را نیز دیده ام.و به جرعت میگویم که رطوبت هیچ جای ایران به اندازۀ رطوبت شمال نفس گیر وکلافه کننده نیست.(بخاطر 24 متر پایین تر بودن از سطح آبهای آزاد=افزایش فشار)
و درمورد این موضوع که کبوتر فلان شهر در فلان شهر نمیپرد و در فلان شهر بیشتر میپرد هزارو یک فاکتور دخیل است که مقایسه کردن را به کل باطل میکند. درمورد این فرمایش جنابعالی نیز که تنها راه اصلاح ژنتیکی و ارتقاع ساعت پرش همخون جفت کردن است اینگونه نیست و همخون جفت کردن فقط یکی از روشهای اصلاح نژاد است، نه تنها راه حل.
یک سوالم داشتم که چطور به این نتیجه رسیدید که ما شمالی ها و تهرانی ها فکر نمیکنیم و نمیفهمیم؟
چون شما کل شمالی ها را خطاب قرار دادید بنده پاسخ دادم و امیدوارم از سخنان بنده ناراحت نشده باشید و کدورتی حاصل نشود.
با آرزوی سلامتی و سربلندی برای شما.
دوستدارشما گیله مرد.
دوست عزیز گیله مرد سلام. مگر ما قرار است ۲۰۰۰ کبوتر را همخون جفت کنیم که ۱۰،۰۰۰ جوجه بکشیم و از این بین ۳۰۰۰ تا جوجه خراب داشته باشیم. خیر اینطور نیست. ما برای همخون جفت کردن هیچ احتیاجی به شروع با بیشتر از ۳ جفت نداریم. فراموش نشود ما میخواهیم یک یا دو نسل بسازیم همانطور که خیلی از بزرگان این رشته این کار را کرده اند. شما کجا که به یک فرد نامدار در این رشته بر میخورید که چندین نسل ساخته باشد. حتی اگر بخواهیم این کار را بکنیم عمرمان کفاف نمیدهد. پس بیاییم واقع بینانه برخورد کنیم و به یک یا دو نسل قانع باشیم.
یک نکته که باید به آن توجه شود، این است که اگر ما بهترین کبوتر‌هایمان را جفت کنیم جوجه‌های همخون خوب ما در اکثریت هستند نه بد ما. حال، از این ۳ جفت ما در یک سال ۱۸ جوجه میکشیم که بر فرض نیمی از آنها آنچه که میخواهیم نیستند یعنی ۹ جوجه. چه دلیلی دارد که این ۹ جوجه را به کسی بیندازیم. مطمئن هستم که اکثر کبوتر پروران در ایران به کبوتر پشت داری نیاز دارند. اکثر کبوتر پروران سالیانه بیشتر از ۹ کبوتر به دهان قوش یا دیگر پرندگان شکاری میدهند. مطمئن هستم که به حمال نیاز دارند.مطمن هستم که مرگ و میر بیشتر از ۹ کبوتر از آنها می‌گیرد. دوست عزیز شما مرا یاد داستان زن و شوهری میاندازید که خمره شیری داشتند و در خیالشان با فروش آن در آینده خواهند توانست یک گله بًز و گوسفند بسازند، و... باور کنید بطور واقع بینانه و مسئولیت پذیرانه اگر با این مسئله برخورد کنیم طبیعت نیز کمکمان خواهد کرد.
دیگر اینکه دوست عزیز شما نباید ایران را با اروپا مقایسه کنید که مقایسه شما بخاطر اختلافات زیادی (همانگونه که خودتان فرمودید) درست نیست. چرا راه دور می‌روید؟ چرا سراغ کشور همسایه پاکستان نمیروید که هر بامی کبوتر باز دارد، خیابانها شلوغ هستند، خانه‌ها کوچک هستند و گرما بیداد میکند؟ بر خلاف ایران بر روی هر بامی استادی واقعی کبوتر بازی میکند که از احترام خاصی بین مردم برخوردار است. شاید اگر به شلوغی پاکستان ایمان ندارید به شلوغی هندوستان باور داشته باشید. آنها کردند ما هم میتوانیم بکنیم.
بله فرمایش شما کاملا درست است اگر کبوتری ژن پرش یا مایه گیر شدن را نداشته باشد، شما به هیچ انواع نمیتوانید آنرا تولید کنید. حداقل باید منتظر یک جهش ژنتیکی باشید ( اصولاً معجزه) که شاید هیچ وقت اتفاق نیفتد.
دوست عزیز لطفا به کانال این ویدئو کلیپ بروید و نژادهای کبوتر پاکستانی را که همه بلند پرواز با ساعت هایی آنچنانی هستند ببینید و اگر زحمتی نیست در همین جا بیان کنید که چند نژاد پاکستانی یا هندی وجود دارد؟ منتظر نظرات سازنده دیگر شما هستم. کوچک شما.
http://www.youtube.com/user/smjawed110?feature=watch
باسلام مجددخدمت استادان عزیز دوسوال مبتدی
داشتم
1==من 20کبوترکاشانی دارم 4.5 پریداند جوجه ها هنوزیک سالشان نشده ایا مشودازطریق همخونی ساعت پرش انهارابه 12یا13ساعت رساند ؟
2== دوجفت کبوتر تهرانی دارم که خیلی میل مگیره وملق می زنه زود خسته میشه ..میشه کاری کرد که کمتر میل بگیره وزود خسته نشه ؟
3==یک جفت از کبوتران من وقتی که جو جه میکنند بجای شیر کبوترا یا همان ماده پنیری شکل به جوجه اب دانه وارزن میدن وجوجه هابسیار ضعیف شده وبعداز دوسه روز میمیرند مشکل چیه ووباید چکار کنم که کبوترا زوده به جوجهها شیر کبوتر بدهند تا نمیرند ؟
3==اگر امکانداره دارد دروب قسمتی را جهت ارتقا فرهنگی این ورزش مفرح ارائه نمائید چون وب شما بسیار بازدید کننده داره مطمئنم بسیار تاثیر گزار خواهد بودشما میدانید که دیدگاه مردم درمورد کبوتر دارانچیه باتشکر دوستدار شما سعید
سلام مجدد. بنظر بنده تنها راه اصلاح و بهبود پرش همخون جفت کردن است. شما باید با حوصله هر چه تمام ژن پرش را در والدین مشخص کنید که از کدام طرف قوی تر است. و روی آنها کار کنید. متأسفانه روش های زیادی برای مهار کردن تعداد میل بازی ارائه شده که هیچ کدام برای بنده کارگر نبوده. اصولاً چون ژن بازی زدن یک ژن مغلوب است بسادگی با جفت کردن آن بایک کبوتر بدون بازی می‌توان آنرا نهفته کرد (توجه داشته باشید که از بین نمیرود). اما باید در نظر داشت که این ژن در صورتیکه کبوتر حاصله با کبوتر بازی دار جفت شود دوباره بروز میکند به نظر من بهترین کار خارج کردن کبوتر پر بازی از دایره جوجه کشی است. فراموش نشود که همیشه این امکان وجود دارد که بازی زیاد به یک نوع سیندرم به اسم tumbling syndrome یا همان بند شدن تبدیل شود. این کبوتران شما به دلایلی دیر تر از موعد مقرر شیر تولید میکنند که بزیان جوجه هاست. بنظر من از دایه کبوتر برای تخم‌ها استفاده کنید یا برای چندین ماه به این جفت مرخصی بدهید و دوباره شروع کنید. یکی از اهداف اصلی ما ارتقا فرهنگی این رشته و تغییر نگرش مردم نسبت به آن است. پیشنهادتی از قبیل پیشنهاد خود شما همیشه با روی باز استقبال خواهد شد. پیروز باشید.
باسلام عرض ادب خدمت استاد ان عزیزمن یک تازه وارد هستم ازوبی که دارید بسیار متشکریم واقعه مطالب پر باری دارید درمورد مبحث ژنتیک با شما موافقم البته خودم عاشق کبوتر کاشان هستم حدود20کاشانی و 2جفت تهرانی دارم اینکه بعضی از کبوترداران تهرانی وشمالی مخالف باروشهئای علمی وهمخونی کردن کبوتر میباشند واقعه باخود فکر کردن که چرا ساعت بالای پرش کبوتران تیپلرهای اروپای وپاکستانی چیه مگرانها یکشبه توانستهاند کبوترانشان 12و15ساعت بپرند نه عزیزان به نظرمن دوستان از علم ژنتیک هیچ چیز نمی دانند من کامنتهای دوستان تهرانی وشمالی را بدقت مطالعه کردم ببینید در شهرستان ماکهنوج درتیرماه که حضرات بقول خودشان گرمای40یانهایتاگرمترین انهم دریک یادوروز راتحمل ودران گرمابقول خودشان می پزند در شهرستان مادمای هوا درتابستان به 56درجه میرسد میفهمی 56درجه چیه درهمین گرما کبوتران من 4.5پریدهاند درمورد شرجی بودن هوا بعضی از روزها رطوبت هوا80درصد میرسه دربندرعباس درتیرماه رطوبت هوابه 95درصدمیرسه من خودم به استانهای شمالی درتیر ومردادسفر کردهام اصلاگرمای ان مناطق باکهنوج ویابندرعباس قابل مقایسه نیستند بینید دوستان در مناطق شرقی وجنوب شرقی کبوتر تهرانی اصلا توان پروازنداره بدلیل گرمای طاقت فرساو شرجی بودن هوا کبوتر تهرانی چندان طرفدار نداره کبوتر کاشان باز بدلیل منطقه کویر باز تحملش بیشتراز تهرانیه اصولا کبوترانی که درمناطق گرم وخشک وشرجی وجوددارن ازنظر استقامت بهتر میباشتد مناطق شرقی بیشتر کبوتر پاکستانی پرطرفداره بخصوص درایرانشهر وچابهار و زاهدان غرض ازعرایض این بود که دوستان این واقعیت راباید پذیرفت که کبوتر تهرانی وکبوتران پرشی ایران نسبت به هم قطارانشان در پاکستان ودر اروپاوکانادا اصلاح ژنتیکی نشده وارتقا پیدانکرده است ماباید دست به کارشویم کبوترهای های فلینگ ایران راازین روکودودرجازدن دربیاوریم ساعت پرش اونرا ارتقا بدهیم این انجام نمی گیرد جزباهمخون کردن این باید ملکه ذهن هشقفبازان باشه چه چیز باعت شده ساعت پرش کبوتران پاکستانی وتیپلرها روبه افزایش باشه این باور جزباتغییر نگرش وهمخمون کردن وهمچنین روشهای علمی میسر نیست ودراخر دوستان تجربه وروشهای علمی دوبازوی توانمند یک عمل میباشد هیچکدام بردیگری برتری ندارد ونخواهد داشت
سلام سعید جان از کهنوج، سپاس از نکته‌سنجی‌تان.
تا درد را نشناسیم، نمی‌توانیم راه علاج برایش پیدا کنیم. تا قبول نکنیم که گرفتاری داریم، نمی‌توانیم دنبال راه حل برایش بگردیم. گام نخست برای حرکت به سوی ارتقای کبوتر ایرانی و ورزش کبوترپروری این است که بپذیریم کبوتر ایرانی به آن جایگاهی که شایسته‌اش است نرسیده و باید روی آن با روشهای علمی ژنتیکی و تکنیک‌های مدرن تربیتی کار شود تا به آن مرتبه‌ای که لیاقتش را دارد برسد. غرور و ادعای بیجای کبوترپروران ما مانع از رشد این ورزش است.
اول باید ذهن خود را برای ارتقا آماده کنیم، بعد کبوترمان را.
از طرف ما به همشهری‌های ارجمندتان در کهنوج سلام مخصوص برسانید و نوروز باستانی را پیشاپیش تبریک بگویید.
با آرزوی موفقیت
ba salam khedmateh MR Majid
mikhastam beporsam keh Aya Az canada mishavad kabutar beh Amrica Avard ya na? Thank you.
By the way may I have your phone number.
Best regards
MO
محمد عزیز سلام. لطف کنید به ایشان ایمیل کنید.
iranianpigeons@yahoo.ca
با سلام خدمات حمید خان و آقا مجید
واقعن برای مسائلی علمی که مطرح کردید باید از شما تشکر کرد
با کمک و یاری شما دوستان %۱۰۰ روزی خواهد رسید که ما هم در ایران مثل سایر کشورها به این پرنده زیبا بها بدهم
در جواب آقا رحیم از بلژیک هم میتونند به این وبسایت مراجه کنند
kaftar-irani.webs.com
ممنون از لطفتون و روز خوش
امیر
امیر عزیز سلام. اول از همه تشکر بابت در اختیار گذاشتن آدرس ایمیل تان برای رحیم عزیز، امیدوارم که از ایشان بتواند از گنجینه شما سود کافی ببرند، دوم ایمیل شما دریافت شد. بی صبرانه منتظر دیدن نتیجه هر دو فعالیت شما هستم. پیروز باشید.
با عزض ادب خدمت آقایان بسیار متشکرم از پست جدید ... نبده که استفاده شایانی بردم و حتما توصیه های ذکر شده در این پست را در فصل جوجه کشی مورد استفاده قرار میدهم و بفرمایش آقا حمید میبایستی بسیاری از این تجربه های گران قدر نوشته شده تا در حافظه همیشه قرار گیرد .. آرزوی تمامی پرنده بازان حقیقی در ایران هم پیشرفت روز افزون این ورزش مفرح در بین ایرانیان همیشه سر فراز بوده وهست بامید آن روز...دوست دار تمامی غشق بازان این مرز وبوم...حسن پرسادمهر
سلام به آقای حسن پرسادمر عزیز. منت بر سر ما گذاشتید. امیدوارم که بتوانیم در آینده از تجربیات شما نیز مستفیض بشویم. مخلص شما.
با عرض ادب و احترام خدمت اقا حمید گل و اقامجیدز
با توجه به اینکه تمام کبوتر داران همیشه دوست دارند بهترین جوجه ها را از کبوترهای خود بگیرند مطمئنا مطالب عنوان شده بهترین راهنما خواهد بو د و جا دارد از شما دو بزرگوار که به خلوص نیت و با صداقت هر چه تمامتر در راهنمایی و شناسایی کبوتر ایرانی تلاش میفرمایید نهایت تشکر و سپاس را داشته باشم و یک تشکر ویزه دیگر بخاطه زحمات متقبل شده جهت ثبت جهانی دوکت پرپاکاکلی همدان
بدرود
بهمن عزیز درود بر شما. تشکر از لطف شما و اینکه همیشه با نظراتتان ما را در ادامه راهمان مستحکم تر می‌کنید. داشتن پشوانه‌ای مثل شما نسیب هر کبوتر پروری نمی‌شود. به امید روزی که کبوتر ایرانی را در بلند‌ترین سکو‌ها ببینیم. همانطور که نژاد کبوتر همدان هر بیننده‌ای را مسحور میکند. کوچک شما.
جناب رحیم جانِ بزرگوار!
از تمام مهر و لطفی که به ما دارید سپاسگزاری میکنیم. امیدواریم که لایق الطاف شما باشیم.
در مورد پرسش‌تان: در شهر گوتنبرگ سوئد جناب حسین انصاری را داریم و در بلژیک نیز امیر عزیز (بستگان عمو جهانگیر با کبوترهایی از همان سو) تشریف دارند که هر دو انسان‌هایی بسیار فهیم و فرهیخته هستند. با ایمیل من تماس بگیرید تا ایمیل این دوستان را خدمت‌تان ارسال دارم. به تورنتو کانادا نیز تشریف آوردید، خود در خدمت هستیم.
iranianpigeons@yahoo.ca
موفق باشید.
جناب آقای ضیائی و آقا مجید سلام
اول از همه یک تشکر و قدردانی از صمیم دل از آقا حمید بخاطر زحماتی که برای ثبت جهانی نژاد کبوتر پاپر همدان کشیدید و در نهایت موفق به ثبت این نژاد بنام کشور عزیزمان شدید. دیروز وقتی به وبلاگ دوست عزیز آقا بهمن سر زدم و مطلب را خواندم بسیار خوشحال شدم و شاید چنین افتخاری سالها طول بکشد تا برای کبوتر ایرانی تکرار شود، و البته امیدوارم با تلاش عزیزانی چون شما که دوستداران واقعی این پرندۀ معصوم هستید، دوباره شاهد درخشش نام کبوتر ایرانی در سطح جهانی باشیم.برای شما آرزوی توفیق روز افزون دارم.
اما درمورد اصلاح نژاد ازطریق جفت کردن کبوترهای همخون:بنده سایت ها و فروم های زیادی را در این مورد مطالعه کردم و در کمال ناباوری دیدم که تعداد زیادی از افراد (البته در خارج از کشور و اغلب اروپا) با استفاده از روش تولید مثل همخون، اقدام به اصلاح نژاد کبوتر می کنند که حقیقتاً برای بنده قابل باور نبود که استفاده از این روش تا این اندازه گسترده و درحال انجام باشد.که البته مزایا و معایب زیادی برای این روش ذکر شده بود که ازآنجایی که بنده از مخالفان این روش هستم معایب آن برایم مهمتر بود.یکی از معایبی که بنظر بنده بخاطر نوع و سبک نگهداری از کبوتر در ایران خیلی مهم است، این بود که طبق اصولی که این افراد در جوجه کشی رعایت می کردند، همیشه توصیه می کردند که جوجه های ضعیف از نظر استقامت، و جوجه های نامرقوب را از دسته حذف کنید. و طبق نظر همان افراد درصد بسیار پایینی از جوجه ها دارای ژن کاملًاصلاح شده خواهند بود و در تعداد بیشتری از جوجه ها ژنهای معیوب (شایدضعیف) افزایش می یابد.باتوجه به این امر ،برای بدست آوردن تعداد زیادی جوجه که از نظر ژنتیکی اصلاح شده باشند باید وقت و هزینۀ بالایی صرف کرد، که با توجه به روش و نوع نگهداری کبوتر در ایران،این کار تقریباً هیچگاه به نتیجه نمی رسد، زیرا در یک محل از ده کبوتردار هشت نفر با هم حریف هستند و اگر جوجه هایی که به هر علت باخت بروند و وارد دستۀ کبوترداران دیگر شوند،باعث تکثیر و ازدیاد یک ژن نامرقوب در بین آن دسته خواهد شد.مطلب دیگر اینکه طبق شیوۀ همان افراد که توصیه به حذف جوجه های ضعیف (از نظر ژن)از دسته می کنند. جوجه ها را یا باید معدوم کرد یا فروخت. که در ایران کمتر کسی پیدا می شود که جوجه های خودش را معدوم کند و به احتمال 99% جوجه های ظعیف را می فروشد،و از آنجایی که اکثر جوجه هایی که از طریق روش همخونی متولد شده اند دارای زیبایی ظاهری دوچندان هستند،در بازار به سادگی به فروش می رسند و افرادی که این کبوترهارا خریداری کرده اند یقیناً از آنها جوجه خواهند کشید که باز هم این امر باعث تکثیر یک ژن ضعیف خواهد شد.
مورد بعد بنده در هیچیک از این سایتها مطلبی در مورد تاثیرات همخون جفت کردن بر میزان تخم گذاری (تعداد تخم گذاری و فواصل تخم گذاری) و جوجه آوری سالم (متولد شدن جوجه ها از هر دو تخم) پیدا نکردم اما تحقیقی در مورد گاوهای شیری در آمریکا خواندم که طی یک دورۀ طولانی همخونی باعث کاهش تولید مثل و کاهش شیر دهی شده بود که روشهای بسیار زیادی برای همخونی ذکر کرده بود ازجمله حفظ نر ثابت، ماده ثابت، مادر درون گله ای و غیره که نتیجه در چند دوره رضایت بخش بوده و پس از آن کاهش آمار شیر دهی و زیاد شدن فاصلۀ بین تولد گوساله ها شروع می شد.
در مجموع با اینکه همخون جفت کردن در کشورهای غربی خصوصاً اروپا رواج زیادی دارد و محاسنی نیز برای آن ذکر کرده اند ، ولی بنده کماکان با این روش مخالفم و باتوجه به سبک کبوترداری در ایران فکر میکنم این کار باعث صدمه زدن به نژاد کبوتر ایرانی خواهد شد.(با توجه به موارد فوق )
در پایان یکبار دیگر ثبت نژاد کبوتر پاپرهمدان را به آقا بهمن آقا حمید و تمام دوستداران کبوتر تبریک می گویم.
با آرزوی سلامتی و سربلندی برای شما.
دوستدارشما گیله مرد.
با سلام به دوست عزیزم گیله مرد. خیلی تشکر میکنم و خوشحالم از اینکه تحقیقات جامعی انجام داده اید ونتیجه را بیان کرده اید. همانطور که خودتان فرمودید همخونی فواید و مضراتی دارد. دلیل آنهم بسیار واضح است. بیایید به طبیعت نگاه کنیم. روند همخونی طی میلیون‌ها سال ادامه داشته اما هر چند از گاهی نیز این روند شکسته شده، دلیل آنهم تزریق خون جدید به یک نژاد همخون شده است. در اروپا دیگر احتیاجی به این کار نیست حتی اکنون گاوهای شیر داه یا اسب‌های مسابقه را دیگر همخون تن نمیکنند، زیرا که به نتیجه رسیده اند و به بهترین‌ها دست یافته اند. همین طور خیلی از کبوتر پروران نیز بندرت به این کار دست میزند. در پاکستان و هندوستان نیز چنین است. بطوری که ما در پاکستان بندرت کبوتر بلند پروازی میبینیم که در گرمای پاکستان زیر ۸ ساعت بیرد (کبوتر پروران پاکستانی به بالای ۱۲ ساعت نظر دارند). حال ما همین سوال شما را که چه بر سر کبوتران همخون شده بد پاکستانی آمد میپرسیم؟ پس چطور بعد از ۵۰ یا ۶۰ سال دیگر نشانی از آنها نیست؟ چطور وقتی صحبت از کبوتر پاکستانی یا تیپلر میشود با اطمینان خاطر بدون بررسی نشانهای کبوتر پرشی (آنچه در بین کبوتر بازان ایرانی رایج است مثل رنگ پا نوع تیزه یا رنگ نوک) تقریبا چشم بسته، میشود آنها را خرید و به پرششان اطمینان داشت. دوست عزیزم بهروز پ. حتی بدون اینکه به هندوستان سفری داشته باشد، یکی از بهترین نژاد هایی کبوتر هندی را ز راه دور خریده اند. اینها همان نژاد هایی هستند که سالیان پیش به گفته خود هندی ها از ایران به هندوستان و پاکستان رفته اند. حال ما چطور به این درجه از اطمینان در کبوتر ایرانی خواهیم رسید؟ چگونه میشود کبوتر ایرانی را به درجه‌ای رساند که درجه ۳ یا ۴ وجود نداشته باشد؟ این سوالیست که باید با درایت به دنبال جواب برای آن بود. من شخصا هر چه را که دیگران انجام داده اند و از نظر علمی مورد تایید است انجام میدهم تا نتیجه بگیرم. همانطور که دوست عزیزم احمد از مشهد (مقام اول المپیاد علمی دانشجویی در رشته پرورش طیور ) فرمودند: شما نترسید و امتحان کنید. کوچک شما.
برادر نیکو صفت جناب آقای مجید ز. ، بسی مایه امتنان حضور فرهیختگانی امثال حضرتعالی و همکاریتان با برادر بزرگوار آقای حمید ضیایی نازنینمان ، مطالب نگارشی عالی و بینقص و جذاب که به خامه عالمانه و سلیس آراسته میباشند فرق ادمهای با فرهنگ و درس خوانده و در دیگر سو اشخاص بدنام و سودجو میباشد که کبوتر بازی همراه است با منقل و وافور و حکایتهای انچنانی . خداوند متعال را شاکریم و همت عالی مستدام .
برادران عزیزم ایا در سوئد ایرانی را میشناسید که کبوتر پرورش بدهد ؟ دنیایی ممنون. به خدا میسپارمتان.