کبوتر ایرانی‌ در کانادا

اصول علمی پرورش و مدیریت کبوتر بلندپرواز ایرانی

کبوتر ایرانی‌ در کانادا

اصول علمی پرورش و مدیریت کبوتر بلندپرواز ایرانی

گیر کردن تخم در مخرج پرنده






درودی گرم به دوستان عزیز،


از اینکه تا کنون با ما همراه بوده اید بی نهایت سپاسگزاریم و امیدواریم که بتوانیم همواره با شما باشیم و از یاری شما و تبادل نظراتتان استفاده پایاپای ببریم. 


فصل فصل جوجه کشیست و رعایت اصول بهداشتی لازمه این کار جهت بهینه سازی و بالا بردن راندمان کار است. امیدوارم که دوستان با توجه به نکاتی که در مقالات قبلی توسط مجید گرامی و حسین عزیز بیان شده اند بتوانند فصل جوجه کشی خوبی داشته باشند. 


در زیر مقاله مفیدی از حسین گرامی میخوانیم در رابطه با یکی از مشکلات جوجه کشی که به کرات برای همه مان اتفاق افتاده و بعضا باعث مرگ کبوترانمان هم شده است. خیلی از کبوترداران راه حل های متفاوتی برای حل مشکل " پیچیدن تخم" ارائه میدهند که هر کدام میتوانند مفید واقع شوند. اما آنچه مهم است دانستن دلیل این مشکل است. زیرا با داشتن دانش کافی راحتتر و مجهزتر میتوان با آن برخورد کرد. 

      

********                                                                       


گیر کردن تخم در مخرج پرنده؛

شاید تا به حال تجربه کرده باشید که کبوتر ماده تنها یک تخم گذاشته و پس از 40 تا 44 ساعت که انتظار داریم تخم دوم را بگذارد با وجود باز بودن جناغش و حضور تخم در تخمدانش توان خروج تخم از بدنش را ندارد و روزهای زیادی هم می گذرد اما همچنان ماده تخم نمی کند. به این کبوتر ماده یک تخم هم می گویند. خب علت چیست و چه باید کرد؟

اول باید دید مشکل از کجاست و در چه کبوترهایی این اتفاق می افتد. معمولا ماده های خیلی جوان یا پیر که کم کم دارند از تخم می روند دچار این حالت می شوند. ماده های سن دار چاق نیز جزو این دسته هستند. در صورت جوجه کشی های مکرر هم ممکن است این حالت رخ دهد.

باورهای غلطی درباره این موضوع وجود دارند مثلا بعضی ها می گویند تخم چرخیده، یا برخی می گویند کمبود کلسیم است و قرص کلسیم به ماده می دهند. برخی می گویند مربوط به نژاد است و ....

خب، واقعیت چیست؟

تخم پرنده در رحمش تشکیل شده و از لوله رحمی یا مجرای تخم (تخمراهه) به خارج هدایت می شود. وقتی تخم به حفره "کلوآک" می رسد پرنده با زور زدن تخم را به بیرون هل می دهد. گاهی این عمل خیلی انرژی از پرنده می گیرد اما پس از نهادن تخم، تنها چند دقیقه زمان کافی است تا پرنده به حالت عادی برگردد. گاهی اوقات عواملی منفی باعث می شوند تخم در بدن پرنده گیر کند و مشکل ساز شود:

(۱) یکی از این عوامل منفی چسبیدن مخاط لوله رحمی به تخم است به عبارت دیگر تخم به بدن پرنده چسبیده است.

(۲) یکی دیگر از عوامل موثر، ابتلای پرنده به یک بیماری مزمن و ضعیف شدن است. ماهیچه هایی که باید تخم را به بیرون برانند در اثر بیماری ضعیف می شوند و این مشکل پدید می آید. آلودگی به کلامیدیا که نوعی عامل بیماری زاست باعث تخم گذاری نامنظم می شود. این نشان می دهد که قبل از جفت انداختن باید بیماریهای هر دو کبوتر نر و ماده را گرفت و سپس آنها را تن هم کنیم.

(۳) یک عامل دیگر می تواند دادن مولتی ویتامین و کلسیم زیاد به حیوان قبل از تخمگذاری باشد زیرا کلسیم اضافی پوسته تخم را در بدن کبوتر خیلی سخت می کند و اگر تخم بزرگ باشد دفع آن مشکل می شود.

(۴) گاهی مساله مربوط به تخم است که خیلی بزرگتر از حد معمول است.

(۵) سوتغذیه و کمبود کلسیم هم تاثیرگذار است اما چگونه؟ وقتی تخم دوم پوسته اش شل و نازک باشد به راحتی یا پوسته اش می شکند یا تخم تغییر شکل داده و تبدیل به یک تخم ناهنجار می شود. گاهی هم تخم اول دیر از لوله رحمی عبور می کند و تخم دوم به تخم اول می چسبد. عکس رادیوگرافی زیر ناهنجار بودن تخم دوم را نشان می دهد:




گاهی علائم گیر کردن تخم در کبوتر به گونه ای است که در مراحل اولیه نمی توان به آسانی آنرا تشخیص داد و در مراحل پیشرفته از رفتار پرنده متوجه مشکل می شویم. ماده هنوز تخم نگذاشته و خسته به نظر می رسد. میلی به پرواز ندارد و به آرامی حرکت می کند. یک گوشه می ایستد. گاهی پرهایش پف می کند و اشتهایش را از دست می دهد. در مراحل حاد چنان پرنده خسته می شود که ممکن است نتواند روی پاهایش بایستد و می نشیند و درد می کشد. اگر در این مرحله به پرنده کمک نشود ممکن است تلف شود.


طریقه درمان:


برای نجات پرنده دست به کار شوید. ابتدا با روغن مخرج پرنده را چرب کنید. یک تیزه بردارید و سر آن را روغنی کنید و داخل مخرج پرنده را هم چرب کنید. حالا خیلی آرام با دو انگشت تخم را با ماساژ و لمس نرم و یکنواخت از درون لگن پرنده به بیرون هدایت کنید. این کار را کاملا به نرمی و آرامی انجام دهید تا به حیوان آسیبی نرسد. فشار بیش از حد ممکن است تخم را بشکند بنابراین فشار باید خیلی کم و یکنواخت باشد. بدون عجله و با طمانینه به کارتان ادامه دهید. شاید 5 دقیقه یا بیشتر این عمل به طول بیانجامد. کم کم می بینید که قسمت مخرج پرنده مرتبا برآمده و برآمده تر می شود. به آرامی به کار ادامه دهید. اگر سفیدی تخم پیدا شد نشانه این است که کارتان را به خوبی انجام داده اید و باید آن را ادامه دهید. ماساژ را ادامه دهید. مقداری از مخرج پرنده بیرون میزند که مشکلی ندارد. چون بیرونزدگی پس از بیرون افتادن تخم به حالت عادی بر می گردد. نهایتا تخم بیرون می آید و می توانید به جای دور انداختن دستتان را زیر تخم بگیرید و آن را صحیح و سالم بدست آورید و زیر پای کبوتر یا دایه قرار دهید. بنده این کار را چندین بار با موفقیت انجام داده ام و حتی تخم حاصل را هم به جوجه تبدیل کرده ام.

یک کار مفید دیگر هم می توانید انجام دهید. می توان مخرج پرنده را علاوه بر چرب کردن، گرم هم کرد که به حصول نتیجه کمک می کند. بدین منظور مخرج پرنده را بالای یک لیوان آب جوش بگیرید تا گرمای بخار آب، مخرج و اطراف آنرا گرم کند. مراقب باشید پرنده راحت باشد و اذیت نشود. کبوتر خودش با شما همکاری خواهد کرد.

پس از خروج تخم تقویت کبوتر را جهت بازیابی فراموش نکنید.


تعدادی از دوستان در پیغامهای زیادی از ما در مورد چگونه گرم کردن گنجه ها در زمستان پرسیده بودند. خدمت آن دسته از دوستان که مطالب قبلی ما را در رابطه با زمستان وچگونگی مقابله با سرما را نخوانده اند معروضم که تا زمانی که گنجه شما در معرض مستقیم باد قرار ندارد، بهیچ وجه ازپلاستیک یا گونی برای جلوگیری کردن از ورود سرما استفاده نکنید. استفاده از هر گونه سیستم گرمایی برای کبوتران شما مضراست.  اگر گنجه شما بادگیر است با گونی یا پلاستیک از ورود باد جلوگیری کنید. و اگر هم بادگیر نیست، هیچ کاری نکنید. عکسهای زیر مربوط به گنجه های خود ما در کانادا میباشند. امسال ما با سرمای شدیدی مواجه شدیم که بین ۱۵ـ و ۴۰ـ متغیر بود. بطوریکه که مشاهده میفرمایید، به دلیل یخ زدن مدفوع پرندگان، ما حتی قادر به تمیز کردن گنجه ها نیستیم. با اینحال میبیند که در این سرما، گنجه های ما کاملا باز هستند. اما قابل ذکر است که این گنجه ها بادگیر نیستند.












به امید شادی و سربلندی همه دوستان.

پیروز باشید.

گلوگاه جمعیت و اصلاح نژاد



باسلام خدمت دوستان عزیز و یاران گرامی،


امیدوارم که در همه ارکان زندگی موفق و موید بوده باشید و درکنار خانواده از وجود کبوترانتان لذت ببرید و همچنین خود و کبوترانتان را برای زمستان آماده کرده باشید.


با عرض پوزش از شما دوستان گرامی بابت تاخیر در به روز کردن وبلاگ، امروز با مقاله مفیدی از دوست خوبمان حسین عزیز از اصفهان در خدمتتان هستیم. در این مقاله حسین عزیز نکات کلیدی را در رابطه با اصلاح نژاد برشمرده اند که ضمن تشکر از ایشان نظرشما را به آن جلب میکنم. منتظر نظرات سازنده شما هستیم. پیروز و مؤید باشید.




گلوگاه جمعیت و اصلاح نژاد



با سلام خدمت دوستان ارجمند،


در مورد کامنت دوست خوبمان عادل نکاتی به ذهنم رسید تا با دوستان در میان بگذارم. اول اینکه ایشان 13 جوجه گرفته اند (احتمالا از یک نر ولی با چند ماده) اما همگی جوجه ها با هم فرق داشته اند. این تجربه را اکثریت کبوترداران ایرانی هم شاهد هستند که از یک جفت کبوتر انواع و اقسام جوجه پدید می آید. به قول بعضی ها کبوتر نقاش است. این نشاندهنده مخلوط بودن مخزن ژنی کبوتر و صاف و سره نبودن پشت آن است. یک جفت کبوتر عالی، در عمل ممکن است جوجه های جورواجور بدهند و این نشاندهنده این است که نیاز داریم به پاک کردن پشت اینها. مثلا ما یک جفت کله دم سبز را تن هم می کنیم و انتظار داریم جوجه های کله دم سبز بگیریم اما می بینیم که گاهی قارا، سوسکی، پلنگ، کله خالدار، خال سیاه و از سایر خالهای این رده هم جوجه حاصل می شود. شاید در سبک ایرانی بازی این خالهای متنوع در جوجه ها، جذاب و مورد پسند باشد اما عیبی که دارد این است که هم نمی توان آنها را به عنوان یک سو (strain) (یا یک نسل) از کبوتر ایرانی به دنیا معرفی کرد و هم در جوجه کشی قابل اعتماد نیستند و حتی سبک پرش جوجه ها هم ممکن است متفاوت باشد.


شما به تیپلرها نگاه کنید: تیپلر سوهای مختلفی دارد با اسامی مشخص. مثلا یک سو هست به نام هیوز که آقای Gordon Hughes در دربی انگلیس پدید آورده است یا سوهای دیگری به نامهای Boden, Lovatt, Merredith, Shannon, Sheffield و ... که هر کدام از اینها اختصاصاتی مخصوص به خودشان دارند. بعضی هایشان گرد و کوتاهند بعضی کشیده تر، بعضی در جوجگی پرش سنگین دارند بعضی در بالغی و تفاوتهای دیگر. این سوها همه شناخته شده و اصیل محسوب می شوند و ویژگیهای آنها به صورت استاندارد ثبت شده. اگر شما دو عدد تیپلر از نسل Boden را تن هم کنید همیشه جوجه های Boden را با همان خالی که انتظار دارید بدست می آورید.


اما شما در ایران دو عدد زاغ آبادانی اصیل (چنگ و چش) را با هم جفت می اندازید از هر 8 جوجه 7 عدد زاغ و یکی سرخ می شود و این یعنی ناخالصی. پس اگر بخواهیم در کبوتر ایرانی چندین سو به دنیا معرفی کنیم باید اول پشتشان را خالص کنیم. به گونه ای که در جوجه کشی قابل اعتماد بشوند و با درصد اطمینان بالایی بدانیم چه جوجه ای با چه خالی و با چه سبک پرشی و اختصاصات دیگر به ما می دهند. این کار تنها با یک روش امکانپذیر است: همخونی. این مطلب شماره یک.

مطلب دوم اینکه آقا عادل از 13 جوجه یک جوجه بسیار عالی در پرش و ذات گرفته اند. حال بیایید فرض کنیم به دلیلی تمامی 12 جوجه دیگر از بین بروند یا تکثیر نشوند و فقط از همان یک جوجه استثنا جوجه کشی شود. این کار چه نتیجه ای دارد؟ یک رانش ژنتیکی اتفاق می افتد. حال هر چه تعداد جمعیت جوجه ها بیشتر باشد (مثلا به جای 13 جوجه 50 جوجه باشد) آن وقت رانش ژنتیکی بزرگتر می شود. به این می گویند پدیده گلوگاه جمعیت. گلوگاه جمعیت باعث افزایش یکدستی ژنتیکی می شود. (به نمودار زیر توجه کنید)



این گلوگاه جمعیت در طبیعت بارها رخ داده و باعث شده که گونه های جدید و برتری از یک گونه قدیمی تر به وجود بیایند (گونه زایی) و یکی از شاهکارهای طبیعت است. در واقع هم یک جور روش اصلاح نژاد در طبیعت است و هم روش گونه زایی در طبیعت است. نظریه تکامل در بعضی بخشها بر همین اساس استوار است. خب وقتی در طبیعت در اثر واقعه ای جمعیت به شدت کم می شود تعداد جفتهای در دسترس کم می شود و بنابراین میزان همخونی افزایش می یابد. با همخونی ژنهای برتری که در جمعیت کوچک باقیمانده وجود دارند تثبیت می شوند و جمعیت فرزندان و نتاج بعد از گلوگاه دچار یک رانش نسبت به خزانه ژنی قبل از گلوگاه می شوند. به شکل زیر توجه کنید:



در شکل بالا ابتدا تقریبا 50% از جمعیت درون بطری زرد و 50% آبی هستند. با رخ دادن پدیده گلوگاه فقط چند عدد از جمعیت امکان بقا می یابند و به طور تصادفی از 9 تا بازمانده 7 تای آنها آبی و ((2)) تا زرد هستند. حال با تکثیر از جمعیت باقیمانده می بینیم که نسل بعدی ((78%)) آبی و ((22%)) زرد می شوند و این یعنی رانش ژنتیکی اتفاق افتاده.


خب این بحثها چه ارتباطی به اصلاح نژاد کبوتر دارد؟ ربطش اینجاست که ما خودمان باید آن گلوگاه را به وجود بیاوریم و تنها عده کمی از کبوتران استثنایی که می خواهیم خزانه ژنتیکی آنها را تثبیت کنیم را انتخاب کرده و آنها را همخون کنیم. با این کار یک رانش ژنتیکی در نسل بعد ایجاد می شود. حال باید کبوتران نسل یک را تا جایی که می شود زیاد کرد، یعنی چندین دهن جوجه همخون بگیریم و دوباره در آنها گلوگاه جمعیت را ایجاد کنیم. در واقع این یعنی بالا بردن فشار انتخاب. به زبان ساده یعنی اینکه آنقدر سختگیرانه کبوتران را گلچین کنیم که تنها عده کمی از آنها برای تولید مثل برگزیده شوند و آنها را همخون کنیم. باز از بین تعداد زیادی جوجه همخون تعداد بسیار کمی را برگزینیم و همخون سازی و ادامه به همین ترتیب....

به شکل زیر توجه کنید:



شاید یکی از مهمترین دلایلی که تجربه همخونی در ایران بدنام شده این باشد که گلوگاه جمعیت را رعایت نکرده اند و از اکثر جوجه های همخون نسل یک در تکثیر در نسل بعد استفاده شده. در صورتی که معیارهای بسیار سختی را در انتخاب زاده های همخونی باید رعایت کرد تا اجازه تکثیر بیابند. به همین دلیل است که می گویند اصلاح نژاد عملی است زمان بر و ضمنا صبر و حوصله زیادی می طلبد. اما به هر حال هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.